Μιχάλης Μαρματάκης, Στίχοι
Ανάκριση Φύτρωσε μέσα στο κρεβάτι μου ένα φως και σας ρωτώ πώς να το σβήσω, πώς. Ρίχνω νερό, ρίχνω κουβέρτες μα δεν σβήνει είναι ένα μάτι που με τρώει. Φύτρωσε μέσα στο κρεβάτι μου ένα φως και...
View ArticleSamuel Beckett, “Ποιήματα συνοδευόμενα από σαχλοκουβέντες” (μτφρ: Ιωάννα...
Samuel Beckett extrait de “Poèmes, suivi de Mirlitonnades”, Minuit éd.1978 * Τι θα ‘κανα δίχως αυτό τον κόσμο δίχως πρόσωπο και δίχως απορίες Όπου το Είναι διαρκεί μόνο για μια στιγμή κι όπου η κάθε...
View ArticleΠαναγιώτης Ξουραφάς, Δύο ποιήματα
Cri Urbain Συμπολίτης της αποξένωσης ψάχνω το αξιόχρεο τού φόβου με την ελπίδα πως παράπεσε μες στο συρτάρι τών γιασεμιών. Η νύχτα αυτή αργοκυλάει βαθιά στο δίκταμο τής καυτής πέτρας. Στο χιόνι τής...
View ArticleΒασίλης Λαλιώτης, “Τουιττέρια για τον Σπύρο Αραβανή”
Δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που στοχεύει στην ποίηση στις μέρες μας και να μη ξέρει πως στο κέντρο της αναμονής κυβερνάει η αίσθηση της περιττότητας. Και από τη στιγμή που δεν γράφει από ξεχείλισμα,...
View ArticleDino Campana (1885-1932)[ο Γιάννης Γκούμας προτείνει αναγνώσεις για το...
Ο πρώτος μείζων Ιταλός ποιητής του εικοστού αιώνα ήταν ο Ντίνο Καμπάνα, ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές σ’ όλον τον κόσμο. Ο Καμπάνα γεννήθηκε στη πολίχνη Marradi, βόρεια της Φλωρεντίας. Ακόμη...
View ArticleΝίκος Βουτυρόπουλος, «Σχετικά με το Χιόνι»
Είναι φορές που δεν τολμώ να σηκώσω ένα δάκ ρ υ Έλεγα κάποτε θα βρω τα διαστήματα των πράξεων τις κρυφές αντιστοιχίες των λέξεων το χώμα θα σκάψω ως το πρώτο απολίθωμα του ήλιου θα οργώσω το χιόνι...
View ArticleAllen Ginsberg, «Αμερική» (μετφρ.: Κλείτος Κύρου, περ. “Μαρτυρίες” τ.χ.9, 1964)
Αμερική όλα σου τάχω δώσει και τώρα είμαι ένα τίποτε. Αμερική δύο δολλάρια κ’ εισοσιεφτά σεντς 17 Ιανουαρίου 1956. Δεν το χωράει ο νους μου. Αμερική πότε θα σταματήσουμε τον ανθρώπινο πόλεμο; Δεν...
View ArticleΔημήτριος Μουζάκης, Τέσσερα Ποιήματα
ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΗΠΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΡΕΑΤΑ Όταν σου λένε καρκίνος στον πνεύμονα μεταστάσεις στο ήπαρ και το πάγκρεας έχεις ακριβώς το χρόνο που χρειάζεσαι για να διαπιστώσεις ότι δε θα ξαναπάς στην Άνδρο δε θα...
View ArticleΝτενίζ Παναγιωτοπούλου, κείμενα
ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ Ένας κοινός γραφέας κάθεται ανάμεσα σε στοιβαγμένα χαρτιά, σε σωρούς που μεγάλωσαν με τα χρόνια. Όπου και να κοιτάξει, τείχη απλωμένα γύρωθέ του αιχμαλωτίζουν το τρίτο του μάτι. Η...
View ArticleΙάσονας Χανδρινός, το Τιμωρό χέρι του Λαού, Θεμέλιο, 2012
Οι σελίδες που ακολουθούν αφηγούνται τη διαδοχή των δραματικών γεγονότων που σημάδεψαν την ταραγμένη κατοχική διετία 1943/1944 στην Αθήνα και τον Πειραιά μέσα από το πρίσμα της δράσης δύο βασικών...
View ArticleΣπύρος Αραβανής, «Το λαϊκό τραγούδι στην ποίηση του Θωμά Γκόρπα»
Ο Καζαντζίδης εδώ «Τα λαϊκά τραγούδια μοιάζουν με πουλιά / μαύρα περήφανα έρημα ωραία και προδομένα / μέσ’ απ’ τα σπλάχνα των τσιτσάνηδων πετάγονται καθώς / μέσ’ απ’ τα σπλάχνα του εργάτη: Σας...
View ArticleJose Maria Arguedas (1911-1969), «Τα Βαθιά ποτάμια» (μτφρ.: Χριστίνα...
1 Ο ΓΕΡΟΣ Ενέπνεε σεβασμό, παρ’ όλη την παλαιομοδίτικη και βρώμικη εμφάνισή του. Τα σημαίνοντα πρόσωπα του Κούσκο* τον χαιρετούσαν με σοβαρότητα. Είχε πάντα μαζί του ένα μπαστούνι με χρυσή λαβή·...
View ArticleΈκτωρ Πανταζής, «Επί Στροφής», Ποιήματα των Φίλων, Αθήνα 2012
Κόσμος φωτόμορφος άσμα ασμάτων ζωντανά τα στήθεια σπάνε της σάρκας τα θηλύκια χύνονται στη νύχτα ηλιοτρόπια φωτίζουν το μαγαζί ως τα βαλτοτόπια * Πελώριος ενθουσιασμός Στη σκιά της Ακρόπολης)...
View ArticleΑλέξης Αντωνόπουλος, Ποιήματα
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ Για να αποκαλείσαι καλλιτέχνης δεν χρειάζεται να γνωρίζεις γράμματα ή νότες. Αρκεί ν’ ανακαλύπτεις νόημα ευεργετώντας έναν κακό άνθρωπο. Να μιλάς σ’ ένα άτομο που δεν μπορεί να σ’ ακούσει...
View ArticleΧρήστος Μπράβος (1948-1987), Αφιέρωμα II
Το Αφιέρωμα I ΕΔΩ: http://www.poiein.gr/archives/961/index.html Από το βιβλίο «Ορεινό Καταφύγιο», εκδ. Κείμενα”, Αθήνα 1983 Από την ενότητα “Το μαύρο είναι χρώμα φιλικό. Όπως το φως, έχει εφτά πέπλα”...
View ArticleΓεώργιος Αλεξανδρής, Ποιήματα
∆ΙΠΛΑΝΟΙ Κι αυτός που δίπλα μου σωπαίνει, συνωμοτώντας με συνήθειες κι εμμονές, κι εκείνος που ωρύεται πιο πέρα, διαβάλλοντας αρετές και μαρτυρίες, ξέρουμε πως είμαστε διπλανοί στο ίδιο ψέμα,...
View ArticleΓιώργος Α. Αθανασόπουλος, «Ποίηση Ι», Σαιξπηρικόν, 2012
ΦΕΥΓΑΛΕΑ (1990) Ο χρόνος, αυτός ο αγαπημένος σύντροφος που με το κεφάλι πλημμυρισμένο βαδίζει η παρέα του είναι χωρίς επιστροφή βλέπουμε τα δέντρα βλέπουμε τους ατμούς γυρίζουμε τα βράδια απ’ το...
View ArticleΟ Γιώργος Χειμωνάς διαβάζει απόσπασμα από τον «Εχθρό του ποιητή», Κέδρος 1990
Ακούστε ΕΔΩ : …ήξερα πού θα την βρω. Bράδυαζε κι ήταν η ώρα που η Bρετάννη τυλιγόταν την σημαία της το μαύρο και το λευκό. Άσπρη η θάλασσα κι άσπρος ουρανός μαύρη η γη κατάμαυρα τα δένδρα....
View ArticleJose Maria Arguedas, «Τα Βαθιά ποτάμια» (μετφρ.: Χριστίνα Ρόρρη-Μίχου), Β΄Μέρος
Το Α’ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ: http://www.poiein.gr/archives/18673/index.html Με ξύπνησε την επόμενη μέρα, φωνάζοντάς με: «Ξημερώνει. Θα σημάνει η καμπάνα». Κρατούσε στα χέρια το χρυσό του το ρολόι με τα...
View ArticleΓιώργος Καλοζώης: «Ποίηση 1992-2012» (Μία ελάχιστη ανθολόγηση από τον Κώστα...
ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ Είπεν ο γερο-Πρίαμος ανεβαίνοντας τα δυνατά τα τείχη αυτή η επιθεώρηση όλο με δυσκολεύει εμπλέκονται τα ορατά με τα αόρατα δε βγάζεις άκρη το ψέμα είναι η περιφέρεια του κύκλου...
View Article