ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
Για να αποκαλείσαι καλλιτέχνης
δεν χρειάζεται να γνωρίζεις γράμματα ή νότες.
Αρκεί ν’ ανακαλύπτεις νόημα
ευεργετώντας έναν κακό άνθρωπο.
Να μιλάς σ’ ένα άτομο που δεν μπορεί να σ’ ακούσει
(ίσως και να μην έζησε ποτέ)
να λες καλημέρα στο κατοικίδιο σου
ή να απολαμβάνεις το παιχνίδι στο οποίο χάνεις.
Καλλιτέχνης σημαίνει να εκφράζεσαι
προσφέροντας νόημα όπου δεν υπάρχει.
Αναπόφευκτα λοιπόν στην Τέχνη, όπως και στη ζωή
(όμως νομίζω πως επαναλαμβάνομαι)
συναντούμε δύο κατηγορίες καλλιτεχνών:
Εκείνους που αποδέχονται την τιμή του τίτλου,
αλλά και τ’ ότι ο καθένας έχει το προνόμιο να τον ασπαστεί,
κι εκείνους που θέλουν να διαχωρίσουν τους εαυτούς τους
να εξυψωθούν
να γίνουν μέντορες δίχως να είναι δάσκαλοι.
Τα μέλη της πρώτης κατηγορίας
βλέπουν ομορφιά εκεί που άλλοι την αγνοούν.
Τα μέλη της δεύτερης κατηγορίας
δεν βλέπουν ομορφιά
παρά εκεί που οι ίδιοι τη σπέρνουν.
*
ΘΑΛΑΣΣΑ
Η θάλασσα με απαγάγει.
Όχι, αυτό ήταν ψέμα.
Η θάλασσα με υποδέχεται.
‘‘Lasciate ogne speranza, voi ch’entrate.’’
Ποια ελπίδα;
Δεν υπήρξε ελπίδα εδώ.
Η πίστη είναι μια λέξη αποτελούμενη από πέντε γράμματα.
Ο Θεός είναι μια λέξη αποτελούμενη από τέσσερα γράμματα.
Η ζωή είναι μια λέξη αποτελούμενη από τρία γράμματα.
Αυτά ξέρω. Αυτά παίρνω μαζί μου στον πάτο.
*
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Αν αύριο ο κόσμος καταστρεφόταν
σήμερα θα είχαμε όλοι την ίδια ηλικία.
Μα ο κόσμος κάθε δευτερόλεπτο τελειώνει.
Κοίτα τα ρούχα σου. Τα μάτια σου στον καθρέφτη.
Νιώσε τις γραμμές στην παλάμη σου.
Δικά σου είναι αυτά; Από πότε τα είχες;
Ποιο ήταν το άτομο που πήγε στη δουλειά σου το πρωί;
Που αγκάλιασε τη μητέρα σου;
Που έκανε έρωτα στη γυναίκα σου;
Που μάλωσε με τον άντρα σου;
Που φορούσε το πρόσωπο σου;
Ποιος είσαι εσύ τώρα;
Ποιος θα πάρει τη θέση σου σε δύο λεπτά;
Ποιος θα επιλέξεις να την πάρει;
Ποιος θα γίνεις;
Τα αληθοφανή δάκρυα των αναμνήσεων σου
δεν έχουν το θράσος ν΄ αλλάξουν την Αλήθεια:
Το παρελθόν είναι ένα σενάριο που το γράφεις.
Τώρα.
*
ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙΣ ΕΝΑΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ
Αν θέλεις να καταστρέψεις έναν καλλιτέχνη
μην του προξενήσεις πόνο.
Εφησύχασε τον, παίνεψε τον
ή απλά κάνε τον να ξεχαστεί.
Μην τον προσβάλλεις.
Εάν τον πείσεις, θα θυσιάσει τα πάντα
για ν’ αποτρέψει το επίθετο σου
από το να τον καθορίσει.
Μην του θυμίζεις αποτυχίες.
Θα απομονωθεί στα καινούργια του έργα
σχίζοντας, βλαστημώντας και ξανά ξεκινώντας
μέχρι που περασμένα λάθη θ’ αποτελούν μετάλλια.
Και ό,τι κι αν κάνεις
όσο και να τον μισείς
προς Θεού
μην του πεις πως δεν θα τα καταφέρει.
Εμείς οι καλλιτέχνες
παρακαλάμε γι αυτή την προφητεία˙
την ιερότερη ευλογία που μπορούμε να δεχτούμε.
Τίποτα άλλο
δεν ωθεί τα δάχτυλα μας να δαχτυλογραφούν ταχύτερα.
Τίποτα άλλο
δεν μας προκαλεί να εφεύρουμε νέα χρώματα.
Τίποτα άλλο
δεν μας δίνει ίδια έμπνευση για νέους ήχους.
Παρά η εικόνα ενός παραιτημένου από τη ζωή
που σπέρνει θάνατο
να λέει σ’ έναν άλλον παραιτημένο από τη ζωή
που αναζητεί ζωή
να τα παρατήσει.
*
ΑΛΙΚΗ
Για να ξυπνήσει η Αλίκη
έπρεπε πρώτα να καταλάβει.
Πως όλοι οι εχθροί της
οι επικριτές της
δεν ήταν παρά τραπουλόχαρτα.
*
WAKE-UP CALL
Όλοι θέλουμε να ξυπνήσουμε
αλλά κανείς δεν ανοίγει πρώτος τα μάτια.
******
Σύντομο βιογραφικό:
Ο Αλέξης Αντωνόπουλος γεννήθηκε το 1989 στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Διεθνείς Σχέσεις στο Αμερικάνικο Κολέγιο της Αγίας Παρασκευής και Υποκριτική στο Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου Lee Strasberg της Νέας Υόρκης. Από το 2011 μέχρι σήμερα έχει εργαστεί στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη.
Τρόποι επικοινωνίας:
alexantonopoulos0@gmail.com
http://www.facebook.com/alex.antonopoulos.7