Μάιος
Απόγευμα Σαββάτου:
Σύννεφο γκρεμίζεται μπροστά
η ταραχή της πόλης.
Μα πώς φτάνουνε υπέροχα
με την κίνηση του αέρα
οι λεύκες σε οργασμό!
*
Οι Μπούκλες
Ω γλυκό μου όνειρο
Ω όνειρο με μπούκλες!
Τυχη θα ναι να μπορώ
Μακριά σου να αγαπώ
Το όνειρο, το σύννεφο, το νερό!
*
Οξυγονο
Κάτω απο τη στάχτη
από μια άνοιξη
και ένα καλοκαίρι
το πάθος ονειρεύεται
την εύνοιά σου
σαν οξυγόνο.
*
Πλημυρίδα
Φέρνεις τα νερά σου στα χωράφια μου
με καθε δικιά μας σύγκλιση
κι ας δύουμε καθένας μας αλλού.
Κι έχω χαρά εγώ
σαν νοικοκύρης- να’ μουνα -
σαν γνωστικός
ολημερίς με το κλαδευτήρι
στους οπωρώνες των στίχων.
*
Φυση
έσκυψα πάνω απο την ομορφιά σου
οπως σκύβουν στην πηγή τα σύννεφα
τα σώματά μας κυλιστήκανε
στους ήχους του κοιμισμένου λιβαδιού
έγειρα ξανά στο μαξιλάρι
όπως πέφτουν τα μεγάλα έλατα
*
Σ3
Εγώ
που θέλησα σκλάβα να την κάνω
και να την σύρω στο λημερι μου του λύκου
στην έρημο του γυαλιού αγκάθια
μπήκανε στα ματια μου.
οπως μέθυσος απο το ποτήρι νικημενος
οπως παικτης στο παιγνιο που χανει
Ειμαι εδω
ανοιχτός σαν ουρανός, απλωτός σαν θάλασσα
αδημονώντας σαν στρατός, κραυγάζοντας σαν πλήθος
Και περιμένω.