1.
Η γραφή είναι όπλο
γι’ αυτούς που ξέρουν να διαβάζουν
Η αυτόματη είναι πυρηνικό
Κάθε που σκάει ο αντιδραστήρας
οι φίλοι φεύγουν ακαριαία
κι οι καινούριοι βγαίνουν ακόμα πιο
ελαττωματικοί
ενώ οι ηλίθιοι βάζουν τα γέλια
2.
Ήταν μια εποχή που ολόγυμνοι
ανάμεσα σε χιλιάδες πράσινα δέντρα
και ηλίθια πουλιά
σηκώναμε τα χέρια και ταξιδεύαμε
προς εκείνες τις κόκκινες θάλασσες
του μέσα τοπίου
κι όσο ματώναμε τόσο περισσότερο
έλαμπε
ο μπάσταρδος ο ήλιος
3.
Ο στίχος μιλούσε για επανάσταση
οι μουσικοί πήραν έκαστος χίλια τη βραδιά
επειδή
έπαιξαν σωστά τις διασκευές
και διασκέδασαν τον κόσμο από κάτω
που σίγουρα κάτι θ’ αγόραζε τις επόμενες μέρες
απ’ τους χορηγούς
ο στιχουργός κάπου μακριά μιλούσε για επανάσταση
κι ίσως να ‘χει πεθάνει τώρα
-κανείς δεν ξέρει-
κι αυτός
κι αυτή
4.
Ανοίγει σαν λουλούδι η μέρα
κι απ’ τα πέταλά της τρέχουν
ρυάκια
οι μυρωδιές και τα χρώματα
βάλθηκε να μας καυλώσει
η άνοιξη
η καριόλα cockteaser
5.
Τα όνειρα
σαν τα ρούχα τα παιδικά
αλλάζεις αλλάζεις κι έρχεται η στιγμή
που πια δε χωράς
όσο αγαπημένα κι αν
ήταν
6.
Μια αβέβαια
συνθήκη ισορροπίας
εγγυάται τη ζωή μας
προχωράμε βαστάζοντες κλειδιά
βασταζόμενοι από πόρτες
7.
Ψάχνοντας για ώρες με προτεταμένα χέρια…
έεεεει εσείς οι αόρατοι!
παίζουμε κρυφτό ή την τυφλόμυγα;
8.
Προς απογοητευμένους χασικλήδες:
στις διαφημίσεις να προσέχετε κάτω κάτω
και τα μικρά γράμματα
\”ο παράδεισος είναι ένα τσιγάρο δρόμος
μετ’ επιστροφής\”
9.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ
«Όλη αυτή είναι η περιουσία μου..!»
της φώναξε
δείχνοντας μια βιβλιοθήκη χειρόγραφα
και βιβλία
εκείνη
τον κοίταξε πικραμένη
το ίδιο κι εκείνος
και ξάπλωσαν μαζί
πάνω στο γραφείο
αυτός
κι η κατακόκκκινη
καρδιά του