Ο «Αλκίνοος» είναι ένας ποιητικός μονόλογος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ερωτικό τραγούδι. Αγγίζει την έννοια του έρωτα τόσο στη φυσική, όσο και στη μεταφυσική Του διάσταση, έξω από τον χρόνο, πέρα από τα φύλα, εκεί που τέμνεται το είναι με το μη είναι. Ένας ώριμος άντρας απευθύνεται σε έναν άλλο, νεαρότερο. Στην πραγματικότητα ο νεαρός άντρας που κείτεται απέναντι του δεν είναι άλλος παρά η νεαρή υπόσταση του, η πάντα νέα ψυχή του λίγο πριν από την τελική ένωση και αποχώρηση τους στο άπειρο.
Ερμηνεία: Βασίλης Γισδάκης, Πιάνο: Νεοκλής Νεοφυτίδης/ Ηχογράφηση – Μίξη – Mastering: Κώστας Παρίσσης, Studio Praxis
********
ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΣ
Δεν απαντάς, γιατί, γιατί δεν απαντάς;
Ως και τ’ αμίλητα βουνά αντηχούν στις αστραπές.
Αφρίζει η θάλασσα μπρος στις ριπές του ανέμου.
Βρυχάται το θεριό απέναντι στη σφαίρα.
Εσύ απομένεις σιωπηλός σαν άγαλμα που πάγωσε μια κίνηση και μια κραυγή μετέωρη.
Αναρωτιέμαι, αν καταφέρω να σ΄ αγγίξω, αν σε πονέσω, αν σου τραβήξω τα μαλλιά.
*
`
ΠΟΛΥΚΛΩΝΟΣ ΑΝΘΟΣ
Με πόσους τρόπους να ενωθώ μαζί σου,
μοιάζεις πολύκλωνος ανθός,
κάθε κλαρί και μια ηδονή.
Το κάθε φίλημα μια συνουσία στιγμιαίας έξαψης,
ποιά σκοτοδίνη θα αστράψει στο σκοτάδι;
Κάθε ψηλάφισμα απ΄τα χείλη μου πάνω στο άγγιχτο σου σώμα
πετάει σπινθηρισμούς αιφνίδιους.
The post Γιώργος Καγιαλίκος, «Αλκίνοος» (ποίηση: Γιάννης Ευθυμιάδης), εκδ. Μετρονόμος, 2021 appeared first on Ποιείν.