Δυό Πουλιά
Στο ηλιοβασίλεμα πετάξαν δυό πουλιά
το ‘να το ξέρω – η αγάπη μου η παλιά.
Αχ, στης καρδιάς μου τη φωλιά να ‘χε πετάξει.
Δύο κορίτσια πάνε στον κάμπο, στα σπαρτά
το ‘να το ξέρω – ήταν δικό μ’ αληθινά.
Αχ, και να ‘ρχότανε εδώ, θα ‘μουν εντάξει.
Δύο αστέρια θυμηθήκαν τα παλιά
το ‘να το ξέρω – ο καημός μεσ’ στην καρδιά.
Αχ, να ξεχνούσε, να σβηστεί πριν να χαράξει.
Μεσ’ στην καλύβα κοιμηθήκαν δυό παιδιά
το ‘να το ξέρω – η ραγισμένη μου καρδιά.
Αχ, και μαζί της, μεσ’ στον τάφο να μ’ αρπάξει.
(Ρουμανία)
Τα δέντρα γίνονται ψηλά
Τα δέντρα γίνονται ψηλά και πράσινα τα φύλλα
και πολλές οι νυχτιές που σιγά μου κρυφομίλα,
χειμώνα, σαν η αγάπη μου κι εγώ μέναμε μόνοι.
Τ’ αγόρι μου είν’ μικρό – γρήγορα όμως μεγαλώνει.
Αχ, πατέρα μου καλέ, γιατί να με παιδέψεις
μ’ ένα τόσο νέο παιδί να πας να με παντρέψεις.
Εικοσιτρία εγώ, μα δεκαπέντε αυτός σιμώνει.
Τ’ αγόρι μου είν’ μικρό – γρήγορα όμως μεγαλώνει.
Κόρη μου, αχ, κόρη μου, δεν σου ‘κανα κακό
του πιο τρανού του ρήγα σου έδωσα το γιό.
Στο πλάι του όταν είσαι ο κόσμος καμαρώνει.
Ακόμα είναι μικρός, γρήγορα όμως μεγαλώνει.
Στείλτον για ένα χρόνο, πατέρα μου καλέ
πίσω στο σχολειό και μια κορδέλα μπλε,
θα του φορέσω εγώ, γύρω γύρω στα μαλλιά
να ξέρουν τα κορίτσια που έχει ταίρι.
Μιά μέρα παραφύλαγα στα τείχη από φηλά,
που παίζαν με το τόπι τ’ αγόρια στη σειρά,
λουλούδι που ξεχώριζε η αγάπη μου η μόνη.
Το βλέπω είν’ μικρός – γρήγορα όμως μεγαλώνει.
Στα δεκαπέντε χρόνια του είχε κιόλας παντρευτεί.
Στα δεκαέξι ο γιός του είχε ήδη γεννηθεί.
Στα δεκαεφτά χορτάρι στον τάφο του φυτρώνει.
Τ΄αγόρι μου είν’ νεκρό, έπαψε πια να μεγαλώνει.
(Μεγάλη Βρετανία / Αμερική)
Επίμετρο:
Τα τρίστιχα του ρουμάνικου τραγουδιού μεταφράστηκαν από την αγγλική απόδοση των Carmen Sylva/Alma Strettell, στίχοι που χρησιμοποίησε ο Αμερικανός κλασσικός συνθέτης Charles T. Griffes στο τραγούδι “Two birds flew into the sunset glow”.
Το ευρέως διαδεδομένο “The trees do grow high” βρίσκεται σε πολλές εκδοχές που διαφέρουν στον αριθμό των στροφών, στο μέτρο αλλά και στις λεπτομέρειες. Απ’ το παρεμφερές ποίημα του Robert Burns “Lady Mary An” μέχρι την αμερικάνικη μπαλάντα της Joan Baez ο πυρήνας παραμένει όμως ο ίδιος. Πιθανή έμπνευση για την ιστορία αποτέλεσε ο γάμος της Elizabeth Innes με τον Alexander Brodie, αρκετά χρόνια μικρότερό της, το 1635 ή και ο πρώτος της γάμος με τον λόρδο Craigston, επίσης μικρότερο. Πολλοί σχολιαστές όμως πιστεύουν ότι η μπαλάντα είναι αρκετά παλιότερη.
Και στις δυό περιπτώσεις η λαϊκή μούσα ξεπερνάει την όποια στερεοτυπικότητα των εικόνων και της τεχνικής και δηλώνει την απώλεια με σπαραγμό.
The post Δύο παραδοσιακά τραγούδια (μετάφραση-επίμετρο: Κώστας Μαντζάκος) appeared first on Ποιείν.