`
Άλμπα
Τόσο δροσερή, όσο τα ωχρά μουσκεμένα φύλλα
του κρίνου της κοιλάδας
Έγειρε δίπλα μου την χαραυγή.
*
Alba
As cool as the pale wet leaves
of lily-of-the-valley
She lay beside me in the dawn.
`
*
Η Συνάντηση
Ενόσω συνομιλούσαν για τη νέα ηθική
Τα μάτια της μ’ εξερευνούσαν.
Και όταν εγέρθηκα ν’ αποχωρίσω
Τα δάχτυλά της ήσαν ιστός
Ιαπωνικού χάρτινου μανδηλιού.
*
The Encounter
All the while they were talking the new morality
Her eyes explored me.
And when I rose to go
Her fingers were like the tissue
Of a Japanese paper napkin.
`
*
Τό Καλόν
Ακόμα και στα όνειρά μου μ’ έχεις απαρνηθεί,
Μου έχεις στείλει μοναχά τις θεραπαινίδες σου.
*
Τό Καλόν
Even in my dreams you have denied yourself to me,
You have sent me only your handmaids.
`
*
Η Πωλήτρια
Για μια στιγμή έγειρε πάνω μου
Όπως ανεμοζαλισμένο χελιδόνι στον τοίχο,
Και συνομιλούν για τις γυναίκες του Σουίνμπερν,
Και το αντάμωμα της βοσκοπούλας με το Γκουίντο.
Και τις εταίρες του Μπωντλαίρ.
*
Shop Girl
For a moment she rested against me
Like a swallow half blown to the wall,
And they talk of Swinburne’s women,
And the shepherdess meeting with Guido.
And the harlots of Baudelaire.
`
*******************************************************
Επίμετρο
«Ετυμολογία - Lustrum: Μια προσφορά από τους κήνσορες για τις αμαρτίες ολόκληρου του λαού, κατά τη λήξη της πενταετούς θητείας τους κ.ο.κ.»
Με αυτό το σημείωμα ο ποιητής, μεταφραστής και δοκιμιογράφος Έζρα Πάουντ [Ezra Weston Loomis Pound, 1885-1972] ξεκινάει την ποιητική συλλογή «Λούστρα» [Lustra], υπονοώντας τη λογοκρισία που είχαν υποστεί έργα του στο περιοδικό «Poetry». Η συλλογή εκδόθηκε σε 200 αντίτυπα το έτος 1916 στο Λονδίνο από τον Τσαρλς Έλκιν Μάθιους [Charles Elkin Mathews], συμπεριλαμβάνοντας ποιήματα από το 1913 έως το 1915. Ο «miglior fabbro», σύμφωνα με το Θωμά Στέρνς Έλιοτ [Thomas Stearns Eliot], ο «καλύτερος τεχνίτης» του αγγλοαμερικανικού μοντερνισμού, στα «Λούστρα» συγκεντρώνει τις συνθετικές του αναζητήσεις από τα κινήματα του Ιμαζισμού [Imagism] και Βορτισισμού [Vorticism], τις μεταφράσεις της αρχαίας Σινικής ποίησης-αξιοποιώντας σημειώσεις του Έρνεστ Φενολλόσα [Ernest Fenollosa], την αρχαία Ελληνική λυρική ποίηση [Ἴβυκος], τις αναφορές στους μεσαιωνικούς τροβαδούρους της Προβηγκίας [Arnaut Daniel] και της Φλωρεντίας [Guido Cavalcanti]. Χρησιμοποιώντας τόσο τη λόγια, όσο και τη λαϊκή γλώσσα και εγκαταλείποντας τους παλαιότερους μετρικούς κανόνες, θα οδηγηθεί στον ελεύθερο στίχο ανοίγοντας το δρόμο για τη νέα τέχνη.