`
ΜΠΑΛΑ ΜΟΥ ΠΕΛΑΓΙΣΙΑ
Κείνη τη μπάλα που παιδί
μου κλέψανε ο αέρας και το κύμα
λικνίζοντάς την πέρα μέσα
στου πελάγου το βαθύ, το σκούρο ρίγος,
Τη βρήκα τελικά προχτές
στης μνήμης τ’ αρχιπέλαγος.
`
ΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ
– Γλυκά καρπούζια Χρυσουπόλεως
με το μαχαίρι·
όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω.
Ναι·
Γλυκά καρπούζια Χρυσουπόλεως
οκτώ η ώρα πρωινιάτικα.
Πάλι μας έσφαξες
με το μαχαίρι,
μάστορα.
Πάνω στον ύπνο τον γλυκό.
`
ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΗΧΩ
Ένα δωμάτιο καθαρό για να κοιμάμαι
ζήτησα.
Να βρίσκεται
πάνω σε δρόμο πολύβουο, κεντρικό,
το απέκλεισα·
στον συρφετό του λιμανιού
το απέρριψα·
Να μη βροντάει κάτω του μπαράκι
το διασφάλισα·
Πως δεν περνάει πλανόδιος με καρπούζια
το τσεκάρισα·
Πώς μου την έσκασε έτσι ο βρομοκόκορας
αβυσσαλέα χαράματα
Πώς μου την έφεραν τα πρόστυχα τζιτζίκια
ντάλα καταμεσήμερο.
`
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ
Με περιεργάζονται λεπτομερώς
περιμένοντας την αδερφή μου
για τη ντίσκο.
– Τι γλυκούλης! Αέρινος! Θεός!
Έτσι είναι τα γυμνασιοκόριτσα.
Συγκινούνται
κάθε που αντικρίζουν
αγοράκια
των πρώτων σχολικών τάξεων.
– Και τι μελένια χρώματα!
Τι πέταγμα χορευτικό!
Εντάξει, υπερβολές.
Ξέρω, με πιάνει τα καλοκαίρια ο ήλιος
μα στον χορό δεν πεταρίζω ακόμα.
Μήτ’ έχω μούσκουλα βαρβάτα, να πω,
για να καρφώνουνε το στήθος μου οι ματιές
με λαίμαργη λαχτάρα
ή οι αφές αγκαλιαστά να γουργουρίζουν
σ’ αργό ρομαντικό μπλουζάκι
θερινής νυκτός.
Μη βιάζεστε·
θα δείτε,
θα μοιάσω μεγαλώνοντας
στης μπλούζας μου
τον Τζον Τραβόλτα.
`
ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ
Πετσέτες, σορτς, μπλουζάκια
πάλι μαζευτήκαν ποτισμένα αρμύρα.
Δεν προλαβαίνεις τη μια στοίβα
κι έρχεται νέα, επίμονη
να σου ζητά φρεσκάρισμα επειγόντως.
Σαν να μην άδειασε στιγμή
η λεκάνη με τα άπλυτα,
Σαν μαγεμένα ν’ απαντήθηκαν
μέλλον, παρόν και παρελθόν
μπροστά σ’ ένα πλυντήριο
στου χρόνου την προβαρισμένη περιδίνηση.