`
Ακούστε ΕΔΩ την «Ινδιάνικη Προσευχή» σε μεταγραφή του Θεοδόση Βολκώφ.
`
ΠΡΑΞΙΣ
Η δύναμη με δύναμη πώς σκύβει
επάνω απ’ τη γυμνή την ομορφιά
και αρσενική του θηλυκού την ήβη
λατρεύει και χαϊδεύει και φιλά.
Εδώ η μανία άοκνη δουλεύει
και αστράφτει, λάμψεις βγάζει κάποια οργή,
μα πώς η πρώτη έτσι τρυφερεύει
και η δεύτερη πώς γίνεται στοργή.
Αυτή που υποτάσσεται προστάζει,
της λείας λεία αυτός που κυνηγά.
Το σύμπλεγμα της σάρκας πώς αυγάζει
και μέσα στην αρχέγονη χαρά
το σώμα το αντρίκειο πώς σπαράζει
και της γυναίκας το κορμί πώς σπαρταρά…
`
Σανδάλι θα ’θελα να είμαι απλό…
Oh, that I were a glove upon that hand
That I might touch that cheek!
W. Shakespeare
Σανδάλι θα ’θελα να είμαι απλό
για να φιλώ το πέλμα σου
και με τη γη το σώμα σου να δένω
ενόσω γύρω σου θα δένομαι
σαν τον κισσό˙
να ντύνω με το δέρμα μου
τη γύμνια του ποδιού σου, να φιλώ
τις φάλαγγες και την καμάρα
το μετατάρσιο, κατόπιν τον ταρσό
με τους σχεδόν πετρώδεις αστραγάλους•
εντέλει μες στη σκόνη να φθαρώ
κι απ’ το περπάτημά σου που είναι τόσο
αέρινο και χθόνιο εν ταυτώ
κάτω απ’ τη φτέρνα σου
σανδάλι ταπεινό
τη φτέρνα σου φιλώντας να τελειώσω.
`
*
Ο DON JUAN
ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΗΠΟ
Ελάτε κι όλες γύρω μου καθίστε,
οι αγάπες μου οι μικρές και οι μεγάλες•
αυτές που χάρηκα μα και οι άλλες,
που δεν, μες στις αγάπες μου αριθμείσθε.
Γυμνές μέσα στη σκέψη μου όλες τρέξτε
κι η μια την άλλη τώρα καμαρώστε,
αγκαλιαστείτε, φιληθείτε, ξεσαλώστε,
κάθε λογής παιχνίδια αγάπης παίξτε.
Και τραγουδήστε εν χορώ στον Don Giovanni
λόγια γλυκά, του Έρωτα, δοξάστε
αυτόν που απ’ την Αγάπη έχει πεθάνει
φορές μυριάδες ζωντανός κι ακόμα
το γέρικο κορμί του αγκαλιάστε
φορά στερνή στου θάνατου το στρώμα.
Και πείτε του ψιθυριστά, σαν χάδι,
–προτού πατήσει των Νεκρών τη Νήσο–
σαν φως μπροστά στο αδήριτο σκοτάδι,
«Απόψε έσει μεθ’ ημών εν παραδείσω».
`
*
Tα Μοιχικά
ζ’
Να σ’ έχω στο κρεβάτι μου γυμνή
και να περνούν οι νύχτες και οι μέρες
κι ανίερη ιέρεια η ηδονή
να μας αλλάζει στέφανα και βέρες·
το σώμα σου να ψάλλει εκστατικό
τροπάρι τρομερό της αμαρτίας
και να υποψάλλω πάνω σου κι εγώ…
Και οι θεοί μεγάλοι της Μοιχείας
να ευλογούν την κάθε σου αγκαλιά,
τα δήγματα, τις εκδορές, τα χάδια,
τους αναστεναγμούς και τα φιλιά…
Και να φωτίζουν όλα τα σκοτάδια,
στα δυο μας τα μοιχότροπα κορμιά,
του Έρωτα τα εξίτηλα σημάδια.
`
***********************************************************************
O Θεοδόσης Βολκώφ καλεσμένος σήμερα του Ποιείν Radio και του Σπύρου Αραβανή, 18.00-19.00, στο Β’ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, www.ertopen.com. Μπορείτε να ακούσετε την εκπομπή ΕΔΩ