Παντελής Πρεβελάκης, «Η κεφαλή της Μέδουσας», εκδόσεις των Φίλων, 1963
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ένας καλός διδάχος, που τον έκραζαν Λοΐζο, μ’ έχει ορμηνέψει από μικρό να βάνω στο χαρτί μονάχα όσα σπαράζουνε τα σπλάχνα μου. Και μου έχει αφησμένη ευκή και κατάρα να μην καταδέχουμε τα...
View Article«Εδραίωση συνείδησης, επανάσταση όχι εξέγερση» (γράφει ο Λεωνίδας Καζάσης)
Όσοι πιστεύετε σε μιά κοινωνία που δεν θα ζητά πολλά από τα μέλη της, όπως ζητά η εκμεταλλευτική κοινωνία από τους υπηκόους της αρρωσταίνοντάς τους, μην έχετε απαιτήσεις από τους ανθρώπους, εφ’ όσον...
View ArticleUmberto Saba (1883-1957), Ποιήματα (μετάφραση-επίμετρο: Ευαγγελία Πολύμου)
ΓΥΝΑΙΚΑ Όταν ήσουν νεαρή τσιμπούσες σαν βατόμουρο. Ακόμα και το πόδι σου όπλο ήταν για σένα, ω αγρίμι. Δύσκολα σ’ έπιανε κανείς. Ακόμα νέα, ακόμα είσαι όμορφη. Τα σημάδια των χρόνων, εκείνα...
View ArticleΑθανασία Καραγιάννη, «Τα μικρά της ποίησης»
Ποίηση είναι οι στιγμές Που ερωτεύονται κεραυνοβόλα λέξεις Αν τύχει και κρατήσει ο έρωτας Περνάει ο δεσμός τους στην αθανασία * Ποίηση είναι η ηλεκτρική εκκένωση Που προκαλεί ο κεραυνός των λέξεων...
View Article«Καμία σκέψη για λογοκρισία και εφαρμογή του “τρομονόμου” στην Τέχνη μας»
Ανακοίνωση σωματείων και Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου Αυτές τις μέρες (σ.σ. σήμερα) συζητείται στη Βουλή νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση της τροποποιημένης Ευρωπαϊκής οδηγίας για την παροχή υπηρεσιών...
View ArticleΓιώργος Σαράτσης, Δύο ποιήματα
Ι. Πήλινο ειδώλιο φτερωτού Έρωτα από τη γη της Μακεδονίας – ηδονή σκεπασμένη με χώμα και υγρασία από τους έρωτες θυμάμαι μόνο τη μυρωδιά τους από τη σάρκα μόνο τη θέρμη της όλα τα κορμιά στο...
View ArticleΑντώνης Καλογιάννης (1935- 2021), «Κράτησα τη ζωή μου…»
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ (μουσική: Μίκης Θεοδωράκης- στίχοι: Μάνος Ελευθερίου) Δεν είσαι συ το αίμα της φωτιάς εσύ π’ ανοίγεις την πληγή με το μαχαίρι την αυγή Ο ποιητής είναι παράθυρο ανοιχτό στην εξουσία των...
View ArticleΚ.Π. Καβάφης, «Το βουνό» [Από τα «Τα πεζά» (1882;-1931), Φιλολογική επιμέλεια...
Eις βουνό εγώ κι’ ο Έρως κ’ η Aγάπη μου μαζί, κι’ ο θεός Kαιρός ο γέρος αναβαίναμε πεζοί. H Aγάπη μου αποστούσε εις τον δρόμον τον σκληρόν, και ο Έρωτας περνούσε· βιαστικά με τον Kαιρόν. Στάσου, λέγω,...
View ArticleClik here to view.
Κώστας Γουλιάμος, «Υγρό γυαλί«, εκδ. Gutenberg, 2020
Νύχτες του Αuschwitz Τι έκαναν εκείνη τη νύχτα και την άλλη μέρα και την άλλη νύχτα και κάθε νύχτα πού κρύβεσαι Hannah πώς έσβησε το φως σου Miriam και το σώμα σου που δεν ακούω και οι καρποί της...
View ArticleRobert Frost (1874-1963), «Η αμφισημία της πτώσης σε πέντε ομοιοκατάληκτα...
Τα ποιήματα* που σταχυολογούνται εδώ προέρχονται από τέσσερις συλλογές του Φροστ, οι οποίες εκδόθηκαν μεταξύ 1914 και 1942. Η συνανάγνωσή τους είναι ωφέλιμη χάρη στη θεματική και μορφική τους εγγύτητα....
View ArticleLarry Cool, Ποιήματα
ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΦΙΛΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ Τρέχουμε ν᾽ ἀγκαλιαστοῦμε καί, τὰ χέρια μας ἀποσχίζονται στοὺς ὤμους ἀφίπτανται φεύγουν πτερυγίζοντας. Πασχίζουμε νὰ γδύσουμε, ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ τὰ...
View ArticleΜατθαίος Θήτα, “Ντάλλας”
Πριν από χιλιάδες χρόνια σε αυτήν την ίδια οικοδομή, στο 2o όροφο, μετακόμισε ένας 20χρονος Λαρισαίος, ο Ντάλλας. Ο Ντάλλας ήταν κοντός, πολύ κοντός. Είχε μετρηθεί, όταν ήταν στο Γυμνάσιο και ήταν 2...
View Article“Από το πρόσωπο στη διαδικασία” (γράφει ο Δημήτριος Μουζάκης)
Ένα αεράκι που σε φυσά καταπρόσωπο αρκεί στο μέσο ανθρώπινο νου ως γεγονός για να πυροδοτήσει σκέψεις που σχετίζονται με την πνοή του. Φανταζόμενοι έναν πρωτόγονο Homo sapiens πριν από εκατό χιλιάδες...
View ArticleΈλενα Λυμπεροπούλου, «Υποταγή λυρισμού», εκδ. Ενδυμίων, 2021 [e-book]
Τα δάχτυλά σου κόμποι σα γαρύφαλλα. Έκλαψα πολύ τότε. Με τα γαρύφαλλα. Μια φορά θυμάμαι, είχε πέσει ένα γαρύφαλλο στο ουίσκι μου, τυχαία, και εγώ συνέχιζα να το πίνω. Ήταν στο μπάσο ο Σάκης, είχα...
View ArticleΤhe Glass Prism, «The Crow» (μουσική: The Glass Prism, ποίηση: Edgar Allan Poe)
Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary, Over many a quaint and curious volume of forgotten lore— While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping, As of some one...
View ArticleΣπύρος Σφενδουράκης, Ποιήματα
Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜ* Ώριμο φρούτο το καλό, το δάγκωσε το φίδι Κι έτρεξε το γλυκό ζουμί στα στήθη τα γυμνά Μα το κακό σε ξίνισε και μύρισες ταξίδι Και πώς με ρούχα ψεύτικα θα φέρεσαι σεμνά; Κι όπως η...
View ArticleΖωή Δικταίου, “«Στην εσπέρα τού βίου» –Μονόλογος” (από την υπό έκδοση...
Marc Chagall, πορτραίτο της Ε.Β.Γ, λάδι σε καμβά Στην ευλύγιστη κατανόηση της ανθρώπινης φύσης, ώρα που γέρνει η ώριμη μελαγχολία και στάζει σκουριά το φεγγάρι στο Λαζαρέτο, απόψε δεν σε...
View ArticleΑντρέας Πολυκάρπου, «Νεκρώσιμος Ακολουθία»
Βαρύ είναι το χώμα που με σκεπάζει. Ανάπαυση καμία δεν βρίσκω στης γης καθώς είμαι τα σπλάχνα. Στου τάφου μου τα βάθη ασφυκτικά τρυπώνουν τα σκουλήκια στα μάτια μου. Την ίριδα ροκανίζουν, το Θάνατο...
View ArticleLawrence Ferlinghetti (1919- 2021), «Η Ποίηση πέθανε, ζήτω ή Ποίηση»
Λαϊκό Μανιφέστο [Μετάφραση: Ρούμπη Θεοφανοπούλου] Ποιητές, βγήτε από τά ντουλάπια σας, Ανοιχτέ τα παράθυρα, ανοίχτε τις πόρτες σας, Πολύ καιρό τρυπώσατε μες στους κλειστούς σας κόσμους. Κατεβήτε,...
View ArticleΜάνος Ελευθερίου, «Μαλαματένια λόγια / Αυτοβιογραφική αφήγηση» (καταγραφή-...
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ Πρέπει να ήμουν πολυ μικρος. Μια γυναίκα χωρίς πρόσωπο πρέπει να ήταν η μάνα του πατέρα μου. Φορούσε μακρύ καφέ φόρεμα. Τη θυμάμαι μέχρι το στήθος, το πρόσωπό της καθόλου. Ύστερα από λίγο...
View Article