Image may be NSFW.
Clik here to view.
`
Ι.
Θα χιμήξεις πάνω της
με το μικρό σου μόριο
Θ’ αγγίξεις μια υποψία άρνησης
στην εύκαμπτη ράχη
Ως το πρώτο χάραμα
θα ιδρώσεις σ’ επανάληψη
Θα γείρεις δίπλα
ν’ ακούσεις τον κάλπικο ψίθυρο
Ήσουν θεός αγόρι μου!
Τώρα που θα φύγεις,
να πηγαίνεις απ’ τα φώτα
είναι επικίνδυνα έξω τέτοια ώρα
Έξω εκεί στοιχήματα, βρισιές
ο δρόμος με την κρατημένη ανάσα
αφεντικά, εργάτες, υπουργοί
Στα μάτια στόματα που βράζουν
παντού ονόματα σε χάρτινους νερόμυλους
Αύριο εκεί μέσα θα γυρίσεις
θα την κεράσεις λίγους παράδες
τ’ αφτιά σου μπράβο θα φανταστούν –
σαν όλων – και ευχαριστώ πολύ:
καλοκάγαθη πουτάνα η ποίηση.
`
ΙΙ.
Κοίταγες το ξένο σώμα
τις φουσκωμένες φλέβες, τα οστά.
Κοίταγες τα ζουμερά κακάδια
στους αγκώνες, τα γόνατα.
Κοίταγες ένα όνειρο κακό,
το ‘διωχνες με το χέρι.
Ποιος μοχθηρός καθρέφτης να το γέννησε,
γυρνούσες απ’ την άλλη.
Κοίταγες το ξένο σώμα
μέσ’ από τζάμια και σκιές.
Δεν ήταν οίκτος, περιέργεια,
μισούσες κι έβλεπες.
Ο ξένος που πατά
τη συντριμμένη νιότη.
Το σώμα που λυγά
στη νικηφόρα αθλιότητα.
Κοίταγες το ξένο σώμα
και ξερνούσες εαυτούς
κι απόμεινες χλωμός
κι απόμεινες μονάχος
κι ήταν το σώμα το δικό σου
Τύραννος
και το μυαλό σου πόναγε
κι ακόμα ξένο το ‘βλεπες το σώμα.
`
ΙΙΙ.
Στη ρούγα μ’ άγρια χαρά
παίζουν κουτσό καλόπαιδα
τρέχω κι εγώ ξοπίσω
Γελούνε τόσο αληθινά
ανοίγουνε τα πάνινα
θεέ, θα τους μισήσω
Ας είχα πόδι λυγερό
να έπαιζα κι εγώ κουτσό
τώρα χωλός, σαν πτώμα,
σέρνω βαρύ το χώμα.
`
IV.
Ακούς που σε κατηγορούν
για τις λιποβαρείς συνθέσεις,
την αισθητή φυγή των διαστάσεων.
Πού ο διάφανος αντίλογος,
ο συμπηγμένος λόγος –
η μοναξιά κάποιου ιδιώτη ακατάληπτη.
Ακούς να βράζει αόριστα
στις ρίζες των πετρόχορτων καινούριο αίμα,
γέρικες λέξεις βουτηγμένες σε οδύνες.
`
****
Αυτοβιογραφικό
Γεννήθηκα το 1989 στην Αθήνα, όπου σπούδασα νομικά και πολιτικές επιστήμες. Μ’ αρέσουν όλα τα πρόσωπα (δεν ξέρω γιατί το λέω αυτό, αλλά το λέω). Η πρώτη μου συλλογή ακόμη κυοφορείται και ο τοκετός αναμένεται επώδυνος.