(Τρία αποσπάσματα από το έργο «Προσφυγιά – αρμονίας κατάλυση)
Χώμα μου, παρηγοριά μου
Επάνω στην καρδιά μου έβαλα λίγο χώμα
Τυλιγμένο σφιχτά σ’ ένα μαντήλι.
Δίπλα στη σημαία, ακουμπιστά στην εικόνα,
Μαζί με τις φωτογραφίες των αγαπημένων
Που έμειναν πίσω.
Μια χούφτα χώμα.
Προζύμι στο καινούργιο στέκι που μας έταξαν.
Για να ζυμώσουμε ψωμί απ’ την αρχή.
Ν’ αυλήσουμε τους πόνους που μας συντροφεύουν.
Να περιφράξουμε αυτό που θα απομείνει.
Να χτίσουμε στα ερείπια της ψυχής μας
Καινούργιες ζωές.
Μια χούφτα χώμα ακριβό που θα μοιράσουμε
Τσιμπιά - τσιμπιά.
Λίγο στη λάσπη του σοβά, στον κήπο λίγο,
Στ’ αλώνι για να ευλογεί τους κόπους μας,
Στο δρόμο να φυλάει τα βήματά μας
Και στο παρτέρι για να ανθίσει
Ο βασιλικός και τα γεράνια.
Και μια τσιμπιά που θ’ απομείνει θα το ρίξουμε
Στα κοιμητήρια τα καινούργια
Που θ’ αγκαλιάσουνε τις πίκρες και τα όνειρά μας.
Το ίδιο χώμα που σκεπάζει τους δικούς μας
Που αφήσαμε πίσω στην πατρίδα.
Να ’μαστε δίπλα-δίπλα.
Να σμίξουνε τα κόκαλα και η ψυχή μας.
Για να ακούνε τα μοιρολόγια των γιαγιάδων
Που χαθήκανε για κείνους.
Για να ακούν τις αναμνήσεις μας απ’ την πατρίδα.
Και το «αιωνία η μνήμη» των παπάδων.
Χαραυγούλες, παιδιά μας
Φορτώσαμε στο κάρο τις χαραυγές μας
Και ξεκινήσαμε για μια καινούργια Ανατολή.
Ο καθένας φορτωνόταν τις Χαραυγές στην αγκαλιά του
Και κουβαλούσε τις Δύσες στην πλάτη του.
Τους προγόνους που ’ταν θαμμένοι
Μέσα σ’ απέριττα κομμάτια γης.
Τους αμπελώνες όπου μύριζαν αρχαίο ελληνικό κρασί.
Τα λιγοστά βιβλία τα μεγάλα
Αυτά που δίδαξαν γενιές μπρος στο καντήλι
Το μεγαλείο της Ελλάδας γλώσσας.
Και τα μπαούλα με προικιά
Τ’ ανοίξαν στοργικά με ευλάβεια.
Πήραν το πιο ακριβό προικιό.
Τη γαλανόλευκη Ελλάδα.
Τη δίπλωσαν προσεχτικά, πολλές φορές
Για να χωρά στον κόρφο τους,
Δίπλα στην Άγια Εικόνα.
-Μανούλα, δώσ’ μου το Σταυρό
και θε να μείνω πίσω
να καρτερώ τους γέροντες,
Μη θέλουνε βοήθεια.
Κι οι δρόμοι για τη Λευτεριά
Γίναν «κρανίου τόπος».
Κύριε ελέησον
Κύριε ελέησον το μίσος μου!
Κύριε, ελέησόν με για την οργή μου!
Άγιο το μίσος
Αγία η οργή.
Κύριε μη σβήσεις τη φλόγα της ειρήνης
Στα μάτια μου.
Κύριε ελέησον το μίσος μου!
Η ακρόπολη της ομορφιάς
Σωριάστηκε.
Ξεθεμελίωσαν σε μια στιγμή
Στύλους ετών χιλιάδων.
Κύριε, ελέησον την αγανάκτησή μου.
Έδρεψαν τους καρπούς χιλιόχρονων γενεών,
Θέρισαν τα στάχυα αθώων, μικρών παιδιών
Κύριε, μη με ελεήσεις να μη θυμάμαι.
Η ακρόπολη της λεβεντιάς
Σωριάστηκε σε ερείπια.
Κύριε, λεηλάτησαν τις παπαρούνες μου
Και μαδήσαν τους ανθούς μου
Κύριε ελέησον την κενότητα της ψυχής μου.
Γονάτισαν τα όνειρά μου.
Κόψανε το σταυρό μου από τη ρίζα.
Κύριε, ελέησον το σταυρό που κουβαλάω.
Πνίξανε τον αγέρα μου
Τον αρωματισμένο.
Έκοψαν τα χέρια της ψυχής μου.
Κύριε, ελέησον τα χέρια μου,
Μη σε ξεχάσω.
Τρυγήσανε τη γύρη απ’ τα μελισσολούλουδα
Και τις σταγόνες της δροσιάς στα ροδοπέταλα.
Κύριε, μη εξαλείφεις την οργή μου.
Ελέησόν με.
Κηλίδωσαν με μαύρο τα βλαστάρια μου.
Και των ματιών οι κάλυκες χαμήλωσαν για πάντα.
Και κουρελιάστηκαν τα πέπλα τα ολοκαίνουργα
Κι οι ολόλαμπρες λαμπάδες σβήσαν αχνοτρέμοντας.
Λυσσομανάει η ψυχή μου, Κύριε, ελέησόν με.
Ελέησον, Κύριε τα βλαστάρια
Που φυτρώσαν ανευλόγιστα.
Ελέησον τις αγκαλιές που θα τα σκέπουν.
Κύριε, ελέησον την ωραιότητα των γενεών μου
Και της ψυχής την τρικυμία που με πνίγει.
Ελέησόν με πάντα να θυμάμαι.
Μακάριοι όσοι δεν ξεχνούν!
Βιογραφικό σημείωμα
Καθηγήτρια. Έχει τρία παιδιά. Συνταξιοδοτήθηκε πρόσφατα από την Υπηρεσία της (Διευθύντρια επί σειρά ετών).
Έχει βραβευτεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς (ενδεικτικά: ΧΑΝΘ Θεσσαλονίκης 1973, ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ Αθήνα 1975, ΓΑΛΑΞΙΑΣ Θεσσαλονίκη 1977, ΕΝΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ Θεσσαλονίκη 2001, 18οι Ποιητικοί Αγώνες Δελφών από την Π.Ε.Λ., Δελφοί 2003, 1ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟ «Giovanni Gronchi» με κύπελλο, Πίζα Ιταλίας το 2004 και το 2006 για ανέκδοτη ποιητική συλλογή κ.α.)
Ποιητικές συλλογές:
- «Από την ψυχή μου στην Κύπρο»,
- «Άνοιξη Δώδεκα Χρονώ»,
- «Ύμνος στην κόρη των ματιών»,
- «Είναι… γιατί …λείπει η αγάπη»,
- «Ο θάνατος ενός θεού»
- «Δάσκαλε εσύ, σοφέ λαέ μου, με ρητά και παροιμίες δίδαξέ μου», Αριστείο από Πνευματικό Πρακτορείο του Γιοχάνεσμουργκ,
- «Προσφυγιά – Αρμονίας Κατάλυση», 1ο Βραβείο “Giovanni Gronchi”, Πίζα Ιταλίας 2004. και Αριστείο από «Κελαινώ – Ξάστερον»
Έχει μεγάλο έργο ανέκδοτο.
Είναι Μέλος πολλών Ενώσεων και διετέλεσε Πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (Ε.Λ.Β.Ε.) Σήμερα δραστηριοποιείται ενεργά στη Διασπορική Λογοτεχνική Στοά (Μέλος της Επιτροπής) - Λογοτεχνική σελίδα της Διασποράς στο διαδίκτυο-.