ΕΚΔΟΡΕΣ
Δρυμοί του αίματος
ο οφθαλμός στέγνωσε το κακό αίμα
κόκκινα δάκτυλα κάτω από φύλλα
στο στόμα με λιγώνουν.
Οι δολοφόνοι ανταλλάσσουν τσάντες
στα σκοτεινά.
Γαμψά δάκτυλα που μεγεθύνουν
την αιμοροή στο σκοτάδι.
Σύριγγες σπασμένες κάτω από ναρκωμένα φύλλα.
Μαύρες κλωστές κρέμονται απ’ το οδόφραγμα.
ΚΑΤΑΠΑΚΤΗ
Στον εφιάλτη κρατάει μια λάμπα
την σπάει στα δάκτυλά του
τα λέπια βγαίνουν λαμπερά απ’τα δάκτυλα
το δέρμα σκάει ακρωτηριασμένο.
Στο κέντρο της σκηνής ο δανειστής
με ένα νυστέρι του κόβει τα ακροδάκτυλα.
Το φώς απλώνεται παντού τριγύρω.
Μαύροι σβόλοι γεμίζουνε τα μάτια
που ξεκολλάνε δύσκολα.
Ο νεκρός κρεμάγεται από μια πληγή
στον αυχένα πάλλοντας.
Κόκκινοι σταυροί τέμνονται στα βλέφαρα
λιποθυμάει στην απειλή.
Στο βάθος μόλις φέγγει μια καταπακτή
αγκαλιάζονται νεκρά βελούδινα βλέφαρα.
Λάκκος κοινός.
The post Δημήτρης Στενός, Ποιήματα appeared first on Ποιείν.