Η σφαίρα στο περίστροφο ποθεί
την επώδυνη ελευθερία της φυγής
ή του εγκλεισμού την ανιαρή περιστροφή;
`
Η γραβάτα του δυστυχισμένου μοιάζει
με θηλιά που μαντρώνει τον θάνατο
ή με λάσο που το διαφορετικό δαμάζει;
`
Ο ήλιος με κομμένα δάκτυλα ζωγραφίζει
τη σφαγή του έρωτα που τρεμοσβήνει
ή τη θυσία της αγάπης που φως σου δίνει;
`
Το λουλούδι στο ανθοδοχείο νιώθει
χαρά που δε μαδάει στο κρύο και τ’αγιάζι
ή θλίψη για τη ρίζα που χώμα δε χαράζει;
`
Το ξυράφι στα χέρια ποιητή θυμίζει
τη σχεδία του Χάρου σε αιμάτινα ποτάμια
ή την εικόνα Αγίου που γαλήνη δε χαρίζει;
`
Είναι τα πιο όμορφα ποιήματα ενός γέροντα
ο φόβος για τη δημοκρατία του θανάτου
ή η νοσταλγία για τη βασιλεία του έρωτα;
`
Μεγαλύτερη μοναξιά νιώθει κανείς,
όταν κοίτα τ’ άνυδρα τοπία μιας στέπας
ή την πούδρα μιας χωρισμένης γυναίκας;
`
Είναι η χτένα μιας προδομένης αγάπης
κάγκελα για τις φυλακισμένες ενοχές
ή ράγες για μια χώρα δίχως εποχές;
`
Είναι του πατρικού ρολογιού οι δείκτες
η ανοιχτή αγκαλιά ενός ικέτη για τον γιο του
ή κουπιά γι’ αυτούς που λείπουνε τις νύχτες;
`
Πιο εκκωφαντικό θόρυβο κάνει
η πόρτα της αγάπης που κλείνει διά παντός
ή το κλάμα της μητέρας που το παιδί της χάνει;
`
Ο σελιδοδείκτης στα βιβλία είναι
φωτογραφία εραστών στο φεγγαρόφως
ή γράμμα ξεχασμένο για χρόνια μες στο σκότος;
`
Μακρύτερος είναι ο δρόμος που διανύει
ο ιδρώτας πάνω σε μια σκουριασμένη βέρα
ή το δάκρυ πάνω σε μια γυαλισμένη σφαίρα;
`
Όσοι γράφουν υπέροχα σονέτα ευτυχούν,
γιατί τους ερωτεύεται η μονάκριβη αγάπη
ή γιατί με στίχους τους οι νέοι θα ερωτοτροπούν;
`
Όσοι γράφουν υπέροχες μπαλάντες δυστυχούν,
γιατί γράφουν συχνά τη λέξη που δεν άκουσαν
ή γιατί δυο ζωές σπάνια ομοιοκαταληκτούν;
`
Είναι τ’ αγαπημένο κατοικίδιο των ποιητών
το χρυσόψαρο που τον ωκεανό δε θυμάται
ή το μαύρο σκυλί που σπάνια αποκοιμάται;
`
Πιο μακρύ φαντάζει στα μάτια των εραστών
το κομπολόι αυτών που παίζουν με αισθήματα
ή το τραίνο αυτών που τρέμουν τα σκιρτήματα;
`
Μεγαλύτερη έρημος φαντάζει
η απέραντη παγωμένη Ανταρκτική
ή η κλίνη νοσοκομείου που αδειάζει;
`
Eίναι οι ωραιότεροι στίχοι αγάπης
τ’ άνθος του φονιά στου πόθου την ταφόπλακα
ή πλαστές εξετάσεις για την πατρότητά της;
`
Πιο πολύ ζηλεύουν οι ποιητές
το φίδι που δέρμα ρίχνει αντί για φαρμάκι
ή τον πολύπαθο αετό που γίνηκε καναρινάκι;
`
Αυτοί που την αγάπη από αγάπη εγκαταλείπουν
έχουν μια ζωή, δίχως ζωή για να τη ζήσουν,
ή μια ζωή, την Κόλαση Εδέμ για να βαπτίσουν;
The post Χάρης Συνοδινός, «Ερωτήματα» appeared first on Ποιείν.