Εμβατήριο βαλς
Απέτισαν τον αναμενόμενο -για την περίσταση- φόρο τιμής.
Κράτησαν μάλιστα και ενός λεπτού σιγή.
Απομακρύνθηκαν έπειτα την προκαθορισμένη ώρα,
με βήμα ταχύ,
απ’ το ένδοξο μνημείο
των διακαών τους πόθων!
Κι έκτοτε, παρελαύνουν συντονισμένοι στον ρυθμό του εμβατηρίου,
που άλλοι όρισαν,
αψηφώντας την ενδόμυχη μελωδία τους
που- χρόνια τώρα-
παίζει ρομαντικά
ένα βαλς …
Εκπόρθηση
Αφέθηκε…
Ρίχνοντας ενστικτωδώς τις βαθιά φυλαγμένες της άμυνες,
ένα- ένα τα κομμάτια απ’ το παλιό υψωμένο τείχος,
άνοιξε διάπλατα την υγρή της τάφρο
και τον υποδέχτηκε.
Άμα τη αφίξει του,
έπεσαν θριαμβευτικά τα κάστρα -συνοδεία σάλπιγγος-
και κατέρρευσαν οι προμαχώνες
και άνοιξαν διάπλατα οι πύλες.
Μα δεν ήταν τελικά παρά άλλος ένας κατακτητής,
που άφησε τα ίχνη του στο πολύπαθο κορμί της…
Μυστηριώδης πέπλος
Η νύχτα έπεσε
και η Μοίρα γούρλωσε τα μάτια.
Τη νύχτα γίνονται τεράστιες οι κόρες της
και μας κοιτάνε επίμονα,
μέχρι τα κατάβαθα της ζωής μας,
έχοντας συναίσθηση των δεινών που μας περιμένουν.
Έχοντας πλήρη συναίσθηση του γλυκόπικρου…
The post Ευδοκία Ζορπίδου, Ποιήματα appeared first on Ποιείν.