Ο Έρωτας είναι κάτι σαν
Ο Έρωτας είναι κάτι σαν
τη πρώτη φορά που πηγαίνεις στο τσίρκο
Στο λένε ξεκάθαρα
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΦΙΣΤΙΚΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΕΦΑΝΤΑ ΤΑΜ-ΤΑΜ
Εσύ όμως πετάς φιστίκια στον ελέφαντα ΤΑΜ-ΤΑΜ
Και ο ελέφαντας ΤΑΜ-ΤΑΜ τα καταβροχθίζει λαίμαργα, χαρούμενος
και συ συνεχίζεις να του πετάς τα φιστίκια
σακούλες ολόκληρες από φιστίκια
και κείνος λαίμαργος συνεχίζει την μάσα
Όμως στο τέλος, βαρυστομαχίαζει και πεθαίνει
Ύστερα απο μερικές μέρες
Ο ελέφαντας ΤΑΜ-ΤΑΜ αρχίζει και σαπίζει
Και στο τέλος αυτός που την πληρώνει είναι ο καημένος ο Πάτσυ ο κλόουν
του δίνουν ένα μικρό φτυάρι
και του λένε να μαζέψει το σάπιο κουφάρι
του ελέφαντα ΤΑΜ-ΤΑΜ
Παραλογισμός φίλε μου Σκέτος παραλογισμός…
`
*
Κοεμτζής
Τον Κοεμτζή τον βρήκαν σε δρομάκι της Αθήνας
Νεκρό στο κρύο
πρόωρα θαμμένο
μέσα σε στοίβες απούλητων αυτοβιογραφιών
που κανένας υγιής αναγνώστης
δεν τόλμαγε να ζητήσει αφιέρωση
στη πρώτη σελίδα
απ’ τον καταραμένο, φονιά
δημιουργό τους
Ματωμένες παραγγελίες
Μας καταδικάζουν σε μίζερες ζωές
και μοναχικούς θανάτους.
`
*
Τα πιο σπουδαία έργα τέχνης είναι και τα πιο μακάβρια.
Έχω ζωγραφίσει έναν πίνακα
Στα πίσω δωμάτια του μυαλού μου
Απεικονίζει τέσσερις πυροσβέστες
Να γκρεμίζουν με τα τσεκούρια τους
Ότι απέμεινε από την ξύλινη πόρτα ενός
Παλαιού και εξαιρετικά οικείου διαμερίσματος
Σε μια ξεχασμένη γειτονιά της Μόσχας
Στη οδό… Ανάθεμα αν έμαθα το όνομα της
Ποτέ…
Τα μάτια τους αντικρίζουν ένα θέαμα
Λυπητερά οικείο
Δυο απανθρακωμένα πτώματα
Να σιγοκαίνε σαν εκείνα τα καρβουνάκια
Που βάζουν οι νοικοκυρές μες τα καντήλια τους.
Το πρώτο πτώμα κρατά στα χέρια του
Ένα βιβλίο μαγειρικής.
Άραγε από εκείνο το βιβλίο να έπαιρνε τις συνταγές
Για εκείνες τις υπέροχες σούπες που έφτιαχνε
Η γιαγιά μου ;
Τις θυμάμαι ακόμα εκείνες τις σούπες
Έστω και αν έχω να τις δοκιμάσω εδώ και
7 χρόνια. Ήταν πεντανόστιμες!
Το δεύτερο πτώμα είχε μια ταιριαστή νεκρική συνοδεία.
Ένα σπασμένο μπουκάλι βότκα
Και μια τσιγαρόγοπα.
Άλλωστε με αυτά τα δυο συντροφιά πορευτικέ ο γέρος μου
Σε όλη του την ζωή
Και με το δεύτερο πέθανε στο χέρι.
Μάλλον είχε αποφασίσει ότι είχε έρθει η ώρα
Να κάνει το
Τελευταίο του τσιγάρο
Έμαθα τα νέα για το θάνατο του
Περίπου έναν μήνα μετά.
Ακόμα δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί
Καθυστέρησαν τα νέα.
Φεύγοντας ο πατέρας μου, μου άφησε μόνο καλές αναμνήσεις.
Αλλά τι να τις κάνω
Όταν αυτές έχουν ημερομηνία λήξης τα
12 μου χρόνια ;
Από κει και ύστερα ήταν πιο διακριτικός και από…
Φάντασμα.
Σαν φάντασμα ένιωσα και εγώ
Όταν η μάνα μου είπε τα νέα του θανάτου του
Δεν περίμενα τόση απάθεια από μέρους της
Έστω και αν ήταν μια μάσκα
Για να συγκρατεί τα δάκρυα
Έστω και αν η μάσκα τελικά διαλύθηκε
Σε χίλια κομμάτια.
Έμεινα βωβός για 3 λεπτά
Έκανα ένα σύντομο διάλειμμα για να ρίξω μια γροθιά
Στον τοίχο
Και έκλαψα για άλλα 2 λεπτά.
Το συνολικό άθροισμα των 5 και πάρα κάτι λεπτών
Ήταν υπεραρκετό
Δεν άξιζε για παραπάνω.
Βγαίνοντας έξω από το σπίτι
Παρατήρησα τα κρίνα της αυλής
Και καθώς ο φρέσκος αέρας απελευθέρωνε
Τα πνιγμένα μου πνευμόνια
Έντρομος παρατήρησα ότι
Τα κρίνα της αυλής
Ήταν κίτρινα και μπλε.
`
*
Ιερός Ποταμός
Το να πίνω καυτό μπερμπον
από έναν καταρράκτη
που ξεχύνεται ανάμεσα απ’ τα βυζιά σου
και καταλήγει στο μουνί σου
με κάνει να νιώθω
σαν εκείνους τους τρελαμένους Ινδούς
που λούζονται στα βρομόνερα του Γάγγη
ενώ τα απανθρακωμένα κουφάρια των προγόνων τους
επιπλέουν γύρω, γύρω
κάνοντας τους να νιώθουν ευλογημένοι.
Εγώ πάλι νιώθω ευλογημένος
που έχω εσένα μωρό μου
και που βρήκαμε κάβα ανοιχτή,
στις 8 και 10 το πρωί.
`
*
Ένα πρωινό
Ο γάτος κοιμάται και είναι χαρούμενος
Εγώ έχω αϋπνίες
Πάλι.
Αλλά είμαι κι εγώ χαρούμενος
Όχι τόσο όσο ο γάτος
Αλλά δεν θέλω να γίνομαι
Εγωιστής.
Σήμερα δεν θα κοιμηθώ καθόλου
Μου χει λείψει ένα πρωινό
Το πρωί ο αέρας είναι καθαρός
Και μυρίζει όμορφα
Το πρωί έχει ησυχία
Με μικρή εξαίρεση
Τον κόκορα του γείτονα
Αλλά δεν τον παρεξηγώ, είναι απλά η δουλειά του,
Όχι κάτι προσωπικό
Α ναι και αυτό το ρεμάλι ο Τομ Γουέιτς!
Τελείως λιάδα και με τρεμάμενη φωνή
Να κατηγορεί το πιάνο του
Ότι πίνει!
Αισχρά ψέματα, ποίος ξέρει που οφείλονται ;
Ίσως φταίει που ο πορτιέρης
Είναι παλαιστής του σούμο
Ή ότι τα σκαμπό του μπαρ
Έχουν αρπάξει φωτιά
Ποιος ξέρει….