`
Οι γραφειοκράτες
Οι γραφειοκράτες κολυμπάνε σε μια θάλασσα φουρτουνιασμένης
πλήξης.
Από τη φρίκη των χασμουρητών τους είναι οι πρώτοι
δολοφόνοι της τρυφερότητας
προσβάλλονται από αρρώστιες του ήπατος και πεθαίνουν
γατζωμένοι στα τηλέφωνα
με τα κιτρινιάρικα μάτια καρφωμένα στο ρολόι.
Οι γραφειοκράτες έχουν ευανάγνωστο γραφικό χαρακτήρα
κι αγοράζουν γραβάτες.
Παθαίνουν συγκοπή μαθαίνοντας πως οι θυγατέρες τους
αυνανίζονται,
χρωστάνε στο ράφτη προπληρώνουν στα μπαρ
διαβάζουνε το Readers Digest και τα ερωτικά ποιήματα
του Νερούδα
παρακολουθούν το ιταλικό μελόδραμα σταυροκοπιούνται
υπογράφουν τους καλοδιπλωμένους καταλόγους
του αντικομμουνισμού
τους βουλιάζει η μοιχεία αυτοκτονούν δίχως ξυπασμό
πιστεύουνε στα σπορ ντρέπονται
ντρέπονται μέχρι θανάτου
πως ο πατέρας τους ήταν μαραγκός.
`
*
Μου είπε ένας τρελός
Μου είπες πως ο πατέρας σου ήτανε μια μικρή θάλασσα.
Πως οι άγγελοι είναι κουτούτσικοι
αλλά τις νύχτες κάνουν πολλή ζημιά με τα νύχια τους
ουράς χαρταετού.
Μου είπες πως στο σπίτι σου ναυαγούσε η βροχή
και πως οι αδελφές σου ξαναμμένες ευνουχίζουν τις μυγδαλιές.
Μου είπες πως οι διψασμένοι είναι η μεγάλη ελπίδα.
Πως να σφυρίζεις στα πάρκα είναι ομολογία ανικανότητας
να ξαναβρείς το κρασί απ’ τις λέξεις που μαθαίνουμε μικροί.
Μου είπες πως η παχειά γυναίκα σου ήταν άγνωστη
και πως γι αυτό μισούσες τις κινήσεις της πλάτης της.
Μου είπες πως ήταν καλύτερα να μη βγαίνεις στο δρόμο
γιατί σε κάποια ηλικία είναι ανόητο να κάνεις θύματα.
Μου είπες πως είναι κάτι που το λένε φως
αδύνατο να εξηγηθεί με τα χέρια.
Μου είπες πως τα δέντρα δεν είναι οι πρωταρχικοί εχθροί
και πως δεν πρέπει να πιστεύεις τίποτα από όσα λένε έξω
απ΄τα κάγκελα.
`
*
Μέση ηλικία
Περνάν τα χρόνια του θαλερού συρμού
περνάν τα χρόνια που προφέρουν
ορισμένες λέξεις με περιφρόνηση:
κυπαρίσσια, φευγιό, μελαγχολία, π.χ.
Φένρεις τη δίψα σου μπρος στον καθρέπτη
και σου ρίχνονται τ’ αγκάθια:
η βεβαιότητα μυρίζει άσχημα,
επιτέλους είσαι ο μονήρης κύριος,
εκείνος που φοβόσουν να ‘σαι, εκείνος που απομάκραινες
με μια δόση αστείου από σένα.
Εκκλησιαστικός και σιωπηλός, αν προτιμούν,
λιγότερο δοσμένος στα δάκρυα, πιο σκληρός,
σαν το καλό ψωμί του Θεού στο φτυάρι
που τραβιέται στο φούρνο
`
*************************************************************
* Περισσότερα Ποιήματα του Dalton στο ΠΟΙΕΙΝ ΕΔΩ