Κόσμοι
Κάτω-κάτω
συναντάς
μόχθο και ιδρώτα.
Μπράτσα γερά
οργώνουν τη γη
κινούν τα εργοστάσια
η αμοιβή τους πενιχρή.
Όσο ανεβαίνεις
λιγότερος μόχθος
κοστούμια, χαρτοφύλακες
ωραίοι τρόποι
λεφτά πολλά.
Δύο κόσμοι διαφορετικοί
δύο κόσμοι αντίθετοι
πότε συνεργάζονται
πότε συγκρούονται
μα σ’ έναν μόνο
θ’ ανήκεις
σ’ έναν
θα χτυπάει η καρδιά σου.
Ευλογία
Ήθελε να αποτυπώσει τη φιλία
και τη ζωγράφισε.
Κρέμασε τον πίνακα
στο σαλόνι
ήρθαν φίλοι, γνωστοί
κανείς δεν την αναγνώρισε.
Ήταν τόσο κακός τεχνίτης
μήπως δεν την αισθάνονταν
οι άνθρωποι του;
Φιλία
είσαι λουλούδι σπάνιο
πολλοί σε κρατούν στο χέρι
σε πλαστικές απομιμήσεις
μα σε λίγες καρδιές ευδοκιμείς
απεχθάνεσαι το ψέμα
μα το ψέμα περίσσεψε
σε ξεραίνει η υποκρισία
μα αυτή έγινε κανόνας
ευλογημένοι
όσοι σε αισθάνονται
κι όσοι δέχονται το χάδι σου.
Φουρτούνα
Στη θάλασσα της μνήμης
κολυμπάς ανίσχυρος.
Γεγονότα
όνειρα
πληγές
λες υπήρξαν
ή δεν υπήρξαν
ξεθάβεις απ’ το παρελθόν
πρόσωπα
που ήθελες να ξεχάσεις
μα είναι ακόμα εκεί
ωσεί παρόντα
είναι κακιά μητριά
η μνήμη
σε παιδεύει
σ’ αναστατώνει
σε ταπεινώνει
πασχίζεις
να βρεις τρόπο να ξεχάσεις
και καταλήγεις στο πιοτό
ή στα υπνωτικά.
Πληρότητα
Θέλω πέντε βιβλία
και μια αγκαλιά
για να είμαι ευτυχής
τα ποιήματά μου
να γεννιούνται
απ’ τη μήτρα σου
εγώ απλά να καταγράφω
Θεέ μου τι ευτυχία
να έχω τη μυρωδιά σου
άρωμά μου
να κοιμάμαι
να ξυπνώ
με το δικό σου χέρι
να είναι πάντα άνοιξη
πάντα καλοκαίρι
κι ο θάνατος να μ’ εύρει
πλήρη και δοξασμένο.