`
[author] Του Νίκου Βουτυρόπουλου [/author]
`
Όταν όλες οι τέχνες ήταν μία, δεν υπήρχαν αντίγραφα έργων, παρουσιάσεις, αυτόγραφα. Στίχοι, εικόνες, μελωδίες, ήταν συμβάντα ανεπανάληπτα. Η ιστορία μουμιοποιήθηκε κάποτε, γιατί η μνήμη επιδιώκει περιουσία στο μέλλον, προσμένοντας τις κατάλληλες περιστάσεις. Βιβλιοθήκες, μουσεία, εκθέσεις, είναι το αποτέλεσμα της αντίστασης στη λήθη.
Ο σύγχρονος άνθρωπος; Από μια ανεξήγητη θλίψη, καταπιάνεται με τη ρύθμιση των κουμπιών της μνήμης. Μοιάζει πανεύκολο πλέον, στην εποχή που ζούμε, όμως του καθενός η οθόνη, από μόνης της, δεν ξεπερνά την εποχή που όλες οι τέχνες ήταν μία.