`
“ΥΠΑΡΧΩ”
Προσμένει το χάραμα
στον φεγγίτη
Όλοι κοιμούνται
Μετρά τα δευτερόλεπτα
Ανυπομονεί
στην άκρη του γκρεμού να πάει
και να ουρλιάξει:
“ΥΠΑΡΧΩ”
`
*
ΆΤΙΤΛΟ
Κάτω απ’ το βλέμμα του Άρη
η νέα γράφει με το νύχι:
“θεία αγνεία, θριαμβικά την δύναμη να δείχνεις”
`*
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΘΩΟΤΗΤΑ
Υγραίνεται το μάτι τ’ αγοριού
Ξεραίνεται το χαμόγελο
και σβήνει
“Γιατί να πεθαίνουν τα λουλούδια;”
Κλοτσάει με τ’ άρβυλα τις πέτρες
και θάβει βάρβαρα τα κρίνα
*
`
Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ
Η μέρα περνούσε άτεχνα
Οι σκονισμένες μου σελίδες φυλλομετρούσαν
μια οπτασία ενδιαφέροντος
Κανείς δεν ξέρει πως πεθαίνω στις τελείες
πως ανασταίνομαι στο ξεκίνημα μιας πρότασης
ή στο πλούτισμα ενός κόμματος
Σιγοντάρισέ με στην αποστολή μου
Εξάλλου
ποιος αντέχει να μαγεύεται μονάχος του;
`
*****************************************************
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Στέφανος Πατέας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Θεολογία στην Θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Ερμηνευτικής Θεολογίας στην ίδια σχολή. Βραβεύτηκε με Α’ βραβείο πρωτοτυπίας και σύγχρονης έκφρασης στον ετήσιο ποιητικό διαγωνισμό του περιοδικού “Κελαινώ” (2010). Συμμετείχε στην Α’ ελληνική ανθολογία ποίησης του Φανταστικού “Όνειρα των μύθων” καθώς και στην Α’ ελληνική ανθολογία Scifaiku ποίησης “Valles Marineris” των εκδόσεων “Συμπαντικές Διαδρομές” (2013).