`
Ο Σεφέρης υπογραφει στίχους του Λόρκα. Στη φωτογραφία επιστολή του Σεφέρη προς τον Αλεξανδρινό λόγιο και εστέτ, Νάνη Παναγιωτόπουλο, όπου ο Ποιητής γράφει:
“Η κοπελιά η πεντάμορφη,
στα λιόδεντρα μαζεύει ελιές
με το σταχτί μπράτσο του αγέρα
που την τυλίγει από τη μέση”
`
Δεν ήταν δύσκολο να θυμηθώ ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Λόρκα. Το παραθέτω κι αυτό:
Arbolé, arbolé
seco y verde.
La niña de bello rostro
está cogiendo aceituna.
El viento, galán de torres,
la prende por la cintura.
Pasaron cuatro jinetes,
sobre jacas andaluzas.
con trajes de azul y verde,
con largas capas oscuras.
“Vente a Granada, muchacha.”
La niña no los escucha.
Pasaron tres torerillos
delgaditos de cintura,
con trajes color naranja
y espada de plata antigua.
“Vente a Sevilla, muchacha.”
La niña no los escucha.
Cuando la tarde se puso
morada, con luz difusa,
pasó un joven que llevaba
rosas y mirtos de luna.
“Vente a Granada, muchacha.”
Y la niña no lo escucha.
La niña del bello rostro
sigue cogiendo aceituna,
con el brazo gris del viento
ceñido por la cintura.
Arbolé arbolé
seco y verde.
`
Δεντρό
Δέντρο, δεντρό
ξερό και πράσινο.
Η κόρη, πρόσωπο ωραίο
τώρα μαζεύει τις ελιές.
Ο άνεμος, ωραίος των πύργων
την αρπάζει από τη μέση.
Περάσαν τέσσερις καβάλα
σ’ Ανδαλουσιάνικες φοράδες,
κουστούμια πράσινα, γαλάζια
με σκοτεινές μακριές τις κάπες.
“Ἐλα για Κόρδοβα , κορίτσι”
Κι η κόρη ούτε που τους ακούει.
Περάσαν τρεις νιοι ταυρομάχοι
αδυνατούληδες στη μέση
κουστούμια χρώμα πορτοκάλι
σπαθιά από αρχαίο ασήμι.
“Έλα, Σεβίλλη, βρε κορίτσι”
Κι η κόρη ούτε που τους ακούει.
Όταν έγινε το βράδυ
μωβ με φως συγκεχυμένο
πέρασε κι ένας νέος που είχε
ρόδα και μύρτα της σελήνης.
“Έλα Γρανάδα, βρε κορίτσι”
Κι η κόρη ούτε που τον ακούει.
Η κόρη, πρόσωπο ωραίο,
μαζεύει ακόμη τις ελιές
με το γκρι χέρι του ανέμου
το κολλημένο της στη μέση.
Δέντρο δεντρό
ξερό και πράσινο.
`
Παρατηρώντας το τελευταίο τετράστιχο του ισπανικού βλέπουμε ότι ο Σεφέρης μεταφράζει Λόρκα.
Παραθέτουμετα δύο χωρία:
La niña del bello rostro
sigue cogiendo aceituna,
con el brazo gris del viento
ceñido por la cintura.
*
“Η κοπελιά η πεντάμορφη,
στα λιόδεντρα μαζεύει ελιές
με το σταχτί μπράτσο του αγέρα
που την τυλίγει από τη μέση”
*
Είναι η πρώτη φορά, απ’ όσο ξέρω, που έχουμε μια ευθεία αναφορά του Σεφέρη στο έργο του Λόρκα. Ο Σμυρνιός ενημερωμένος ακόμα και στις συνθήκες του πολέμου, παρακολουθεί την αρχή της διάδοσης του έργου του Λόρκα, που αρχίζει πανευρωπαϊκά μετά τον τραγικό του θάνατο. Το εύρημα είναι σημαντικό για τους μελετητές της επίδρασης του Λόρκα στην Ελλάδα που κάνουν τα διδακτορικά τους. Πρέπει να είναι το μόνο ντοκουμέντο που δείχνει ότι και ο Σεφέρης είναι όχι μόνο γνώστης αλλά και ενεργός χρήστης του έργου του Λόρκα. Το ζήτημα είναι ότι το υπογράφει ως δικό του και μάλλον χρεώνεται με λογοκλοπή.