`
ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΚΡΗ ΣΤΑ ΜΟΥΡΑΓΙΑ
Περπατώντας απέναντι από το σπίτι
τον ερειπωμένο τοίχο
ό,τι απέμεινε από την κατεδάφιση
δίπλα στην κατοικία του Διονυσίου Σολωμού
και πριν φωτογραφίσω, άλλη μια φορά, το νεκρικό πορτρέτο
του ποιητή
αντίγραφο αντιγράφου
οι συνήθειες της εποχής
τα έχω, βλέπετε, όλα ξαναδεί
το γραφείο, το οικόσημο, το γενεαλογικό του δέντρο
ο καθρέφτης
όπου εκείνη επήγαινε όταν ήταν μοναχή
και έκλαιγε και γέλαε
και έλεγε πως ήτον η ομορφότερη ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες
στα Επτάνησα
ο νους της επυρώθηκε
μιλώντας για τα κακά των άλλων γυναικών
πυρώνει ο νους
ψηλώνει
σκεφτόμουν και την άλλη
με τα ρουθούνια της γεμάτα νερό
και το μποστάνι, το προικιό της απέναντι
και είδα από τα χαλάσματα ένα παλικαράκι
Μαργαρίτης Φορτουνέλος
μικρό πορτοκαλάκι
χρυσό
σούρουπο ήταν
να θέλει να μάθει την είσοδο για το Μουσείο Σολωμού
παραπλεύρως
Αρσενίου και Μακρή
αλλά δεν είναι ανοιχτά τέτοια ώρα
φοιτητής του Ιονίου Πανεπιστημίου
πρωτοετής
μόλις εγκαταστάθηκε
πουλάκι ξένο
και αύριο λέει αρχίζουν τα μαθήματα.
`
*
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΕΪ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ
Αγαπητέ μου Αντρέι Ταρκόφσκι
σε ευχαριστώ που φώτισες με μια μεγάλη πυρκαγιά
τη μακρινή τη θέα των παιδικών μου χρόνων
ένα κουταλάκι μέλι – τη γλύκα του
ένα κοτσύφι που χοροπηδά στο πίσω μέρος της αυλής
το αριθμητήριο στις αίθουσες που μυρίζουν κιμωλία
και έτσι μπορώ κι εγώ και πιάνω με τα χέρια το φεγγάρι
στο πηγάδι
όταν κατεβαίνει.
Ναι, τώρα που μεγαλώνω και ξεχνώ όλο και λιγότερο
ξέρω πως την παιδική μου ηλικία
ποτέ δεν την αποχωρίστηκα
μαζί την κουβαλούσα πάντα
σαν ένα ασημένο παγόνι
αποχρωματισμένο με σοφία
κρυμμένο κάτω από κρεβάτι μου.
`
*
Ο ΕΡΩΤΑΣ ΟΤΑΝ ΓΕΡΝΑ
Αχ κοτσυφάκι μου, μαυροπούλι μου
πώς ξετρυπώνεις τις μικρές τις πράσινες γωνιές
στη τσιμεντούπολη
να μου θυμίζεις πάντα αθώες καρδιές που πιάνονται
και έναν γέρο έρωτα που κρύβεται πίσω από το λόφο
του Στρέφη
δεν βλέπει καλά
σέρνει τα πόδια του
με τα φτερά του γκρίζα πια
και μια γενειάδα ψαρή
να σκύβει πονηρά
να στήνει τα βρόχια του…
`
*
ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ
Θα αποστηθίσω
τα λόγια των πουλιών τα ελαφρά
και στην καρδιά μικρές φωλιές ενθυμημάτων
θα χαράξω
ονόματα να τα φωνάζω να έρχονται
με την ανθρωπινή τους ομιλία να τ’ ακούω
τι λένε τα πουλάκια;
ένα αλφαβητάρι να συλλαβίζω κι εγώ
ταπεινά
έξω στους δρόμους
εκεί που ανθίζουν τα τηλεγραφόξυλα
να γίνεται ένα περιβόλι ο κόσμος
`
*
O WILD WEST WIND… (*)
Ω Ζέφυρε σκληρότατε
Άγριε Δυτικέ άνεμε
Που γυρνάς
Κοίτα να με ξεχάσεις
Θα ήθελα να ήμουν φύλλο νεκρό
Όμοιο με φάντασμα
Να στροβιλίζομαι
Στα πόδια των αγαλμάτων
Μικρή μαύρη μούχλα που ανεβαίνει
Μέχρι το φρύδι το σηκωμένο του Στρατηγού
Που έχει πια πεθάνει
Να δραπετεύω
Τις πολεμικές τις σάλπιγγες
Να μην ακούω
Την διαρκή επανάληψη
Τον εφιάλτη
Μόνο το μισοδαγκωμένο μήλο
–πέντε δόντια από παιδάκι–
Σκουντουφλώντας στο σκοτάδι να βρίσκω…
(*) Από την Ωδή στο Δυτικό Άνεμο του Percy Bysshe Shelley
`
*
ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ
Τα μαλακά του χέρια με κρατούσαν σε απόσταση
όταν έπεφτα πάνω του για αγκαλιά•
είχε ζάχαρο, βλέπετε, και η γλύκα απαγορευόταν.
Τον κοίταζα εκστατική να κάνει ενέσεις ινσουλίνης.
Μετά φορούσαμε οι δυο μας ψάθινα καπέλα και
βαδίζαμε στην επικράτειά του.
Εγώ ο στρατός σου, παππού,
με την τσάπα στον ώμο
σε κατάσταση χάριτος
στου περιβολιού την απέραντη χώρα
με τις μανταρινιές και τα πορτοκαλένια δέντρα
να ορίσουμε τους δρόμους του νερού.
Υγρασία που φτάνει ως τις μέρες μας
ξέρω τι σου λέω
καθώς μετακινώ το χώμα να διαβεί το ρυάκι
μικρές τεχνητές λίμνες, παππού.
Ολοστρόγγυλες
σαν τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας
θα αναληφθεί το αρχαίο περιβόλι.
Είναι τώρα σε άλλο χρόνο
ο χώρος δεν υπάρχει
άγνωστα ακίνητα ανάσκαψαν τα ίχνη της πορείας μας
σπιτάκια ξένα
στριμώχνονται, φυτρώνουν, οι ρίζες τους ξεθεμελιώνουν
το χτήμα.
Εγώ έχω καταταγεί από τότε, ξέρεις
συνεχίζω να ποτίζω
δεν έφυγα ποτέ.
`
*
ΤΟ ΑΓΓΕΛΙΑΣΜΑ
Πώς και μαλάκωσε η ψυχή σου Άγγελε
και έγινε έτσι διάφανη
πετάς.
Να ξεφύγω κι εγώ από την ακαμψία που με βαραίνει
να βγω, να βγω
σαν αρχαία χελώνα από το καβούκι μου
να ακούω τους ψιθύρους των περαστικών
τη γυναίκα που μιλά μόνη της να καταλαβαίνω
και εκείνον που κάθεται με σφιγμένα χείλη στο μετρό
δίπλα μου
με το κεφάλι ακουμπισμένο στο τζάμι και μετρά
τον άλλον που ξέχασε ποιος είναι και χάθηκε
να του θυμίζω το όνομά του
να ακούω τα δικά μου επίσης
αυτά που δεν θέλω να πω
να ακολουθώ από πίσω τον εαυτό μου
χωρίς να με βλέπει
σαν την ταινία του Βέντερς
να έχω φτερά του έρωτα
κι εγώ
να πετώ στους ουρανούς της Πόστνταμερ Πλατζ
τους ουρανοξύστες
να γυροφέρνω με το άρμα
στην πύλη του Βραδεμβούργου.
Πάλι υποθέσεις θα κάνω μπροστά στον καθρέφτη
για το πως οι Άγγελοι είναι ψυχές ανθρώπων που μαλάκωσαν
περπατώντας μέχρις εξαντλήσεως σε κακοτράχαλους δρόμους
μέχρι να λιώσει η σκληράδα η μέσα
να επέλθει το Αγγέλιασμα.
`
*************************************************
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1958. Σπούδασε Φυσική στην Αθήνα, έκανε διδακτορικό στη Στατιστική Φυσική στις Βρυξέλλες, κοντά στον Νομπελίστα Ilya Prigogine, και εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Austin. Ήταν μέλος του γραφείου Εκπαιδευτικής Έρευνας των Εκπ. Γείτονα και ασχολήθηκε με προγράμματα Βιωματικής Μάθησης και φιλαναγνωσίας. Έχει δημιουργήσει τα ιστολόγια «Πινακίδες από Κερί» (αναγνωστικές ανταλλαγές) (http://waxtablets.blogspot.com) και «Στην τρύπα του λαγού» (ασφαλές ίντερνετ) (http://stintrypatoulagou.blogspot.com) και flaneries (http://polyhatj.wordpress.com) όπου πλασιώνει με φωτογραφίες της με πρωτότυπα κείμενα.
Έχει γράψει δύο μυθιστορήματα: «Οι μέλισσες του Κάλβου τριγυρίζουν στα λιβάδια του Λινκολνσάιρ» (Ταξιδευτής 2008) και «Τα αινίγματα του Ν’ γκόρο» ( Ροές 2010) και τρία θεατρικά έργα. Στο καπνοπωλείο του Φερνάντο Πεσσόα ο Κ. Π. Καβάφης σκηνοθετεί την οριστική μορφή του (Cabaret Voltaire, 2011 Μαίη Σεβαστοπούλου), Η Αλίκη μπροστά στον καθρέφτη της (Cabaret Voltaire, 2012 Μαίη Σεβαστοπούλου), Ανδρέας Κάλβος ο καθηγητής (Έπαινος στο διαγωνισμό Αντίποδες του πανεπιστημίου της Μελβούρνης)
Διατηρεί μια δεκαπενθήμερη συνεργασία με την εφημερίδα Αυγή γράφοντας τη στήλη Ημερολόγια Αναγνώσεων.
«Το αλφαβητάρι των πουλιών» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή
`
*****************************************************
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΒΙΒΛΙΟΥ
`
