Νίκος Ράπτης, Τρία Ποιήματα
ΑΝΩΝΎΜΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Θα ‘θελα να δω τα μούτρα τους όταν θα ‘ρθει ο Άγγελος, σωτήρας της μελαγχολίας και θα τους βυθίσει στη λήθη, ενώ εμένα κάτι απ’ την ουσία μου θα διαιωνίζεται, μια ανοιξιάτικη μομφή των...
View ArticleΒαλεντίνη Λούρμπα, Αυτοανθολογία
* Συνέχεια του πόνου τα μαλλιά σου, όταν σου μιλώ στον καθρέφτη, Όχημα τα μάτια σου, διασχίζουν το άγνωστο μέσα μου. Αφαιρείς της ψυχής μου το σμάλτο. Καταστρέφεις προοπτικές. Στυφά κάνεις τα όνειρα....
View ArticleΑndrei Βely (1880-1934), “Η φωνή του παρελθόντος”, μετφρ.: Δημήτρης Β....
Το μοναδικό ηχητικό ντοκουμέντο του Αντρέι Μπέλι, που διασώθηκε, εδώ 1 Αιώνες κοιμόμουν … Περίμενα όμως, Εσένα Βορρά, μνηστή μου! Για να σε σώσω, βγήκα από Τις υπόγειες αίθουσες, για να σε σώσω!...
View ArticleΘοδωρής Σολδάτος, “Οι διανοούμενοι του Μεσαίωνα: Ιστορικοί όροι,...
Εισαγωγή «Διανοούμενοι του Μεσαίωνα» ονομάστηκαν από τον Jacques Le Goff οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που εμφανίζονται στην Ευρώπη του 13ου αιώνα, παράλληλα με τις πόλεις και τους εμπόρους. Όπως και...
View ArticleΓιώργος Καρτάκης, Τρία Ποιήματα
1. Στην κάψα κατεβάζουν τα φτερά Κι ανοίγουν το ράμφος Νοτιάς τους πνίγει Κάτω από την μουριά κυλιούνται στο χώμα Ζωύφια και ψείρες ανεβαίνουν το φλοιό, Όταν νυστάξουν τα πουλιά Και μισοκλείσουν...
View ArticleRosario Castellanos (1925-1974), Δύο Ποιήματα, (μτφρ.-επίμετρο: Ελένη Κεφάλα)
Όριο Εδώ, κάτ’ από τούτο το κλαδί, μπορείς να μιλάς γι’ αγάπη. Πιο πέρα είναι ο νόμος, είναι η ανάγκη η ατραπός της ισχύος, το βοσκοτόπι του τρόμου, το φέουδο της τιμωρίας. Πιο πέρα, όχι. Νανούρισμα...
View ArticleΔημήτριος Μουζάκης, Δύο Μικροκείμενα
Σκουλίκι στο Στόμα Κάποτε ξεδιψούσα σκύβοντας κάτω από τη βρύση: δροσερό, τρεχούμενο νεράκι δίχως τύπους και ποτήρια μα με λαίμαργες, γεμάτες γουλιές. Κάθε φορά που μ’ έβλεπε η γιαγιά μου, κάπως...
View ArticleΓιώργος Ιωάννου, “Ηλιοτρόπια”, 1954 (επιμέλεια: Αντώνης Ψάλτης)
«ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΤΥΕΙΝ» Λησμόνησε τους δρόμους της βροχής το περιστέρι. Φωνές αρσενικών, χρυσές ματιές - λαμπρές δικαιολογίες. Όμως και στα μαλλιά και μες στα μάτια μου πλανιούνται στην αναμονή τα...
View ArticleΙωάννης Καλκούνος, “δάκρυμα·”, εκδ. Δρόμων 2011
Η γιορτή Γιορτάζουν κάθε χρόνο άχρωμα που σβήνει κάθε κερί χλομό· σαν να κουράστηκαν από το φως που χάριζε ή από συνήθεια, αλλά ποτέ δεν τις ακούνε όταν στο ρολόι τριγύρω φτερουγίζουν, όταν τα δυο...
View ArticleΧρίστος Γ. Παπαδόπουλος, “Το φτερό του δράκου”, εκδ. Μικρή Άρκτος 2010
Aκούστε το Βασιλιά εδώ (πατήστε στο σύνδεσμο) Βασιλιάς Ήταν ένας βασιλιάς, βασιλιάς παραμυθάς, που μιλούσε διαρκώς να κοιμάται ο λαός. Σε μια χώρα σα χωριό, μια φορά κι έναν καιρό… Δια φορά κι έναν...
View ArticleΣτέφανος Πατεράκης, Ο καραγκιόζης και το μνημόνιο
Σβηστά όλα τα φώτα: και η φωνή από πίσω να φωνάζει …ψήφους αγοράζω ψήφους …100ευρώ, 200ευρώ….300ευρώ ψήφους αγοράζω ψήφους σκηνικό: αριστερά αντί για την παράγκα του καραγκιόζη είναι μια πολυκατοικία...
View ArticleΙσαάκ Σούσης, Ποιήματα από “Το γύρισμα του κύκλου”, εκδ. Γαβριηλίδης 2011...
O Τορπιλισμός της Έλλης Στα πενήντατρία της - τα χρόνια του Ιούδα - εργάτρια , με δύο μοναχογιούς. Ο ένας θεωρητικής κατεύθυνσης μόνος με ένα λογαριασμό τηλεφώνου και απεριόριστης πρόσβασης στο...
View ArticleΆρτεμις Βαζιργιαντζίκη, “Νεκρές Θάλασσες”, Μανδραγόρας, 2010
Βράχος Σταθήκαμε. Ν’ αφουγκραστούμε το χρόνο των βράχων τον ήχο της πέτρας τον κρότο των δακρύων τη ροή του νερού όπως διαβρώνει από αιώνες τις Συμπληγάδες τις Φαιδριάδες. Βάρδια Καράβι το πνεύμα μας...
View ArticleΜάνος Χατζιδάκις, “Για την Παράδοση” (17 χρόνια απουσίας)
Aκούστε το Μάνο Χατζιδάκι, εδώ Και πρώτα απ’όλα, τι θα πει παράδοση; Είν’ τα παιδιά, είναι οι πρόγονοι, είναι συνήθεια, για υποχρέωση; Είναι κάτι που μας παρέχει ασφάλεια, ταυτότητα και σιγουριά, ή...
View ArticleΓιάννης Γαλιάτσος, Ποιήματα
μμχν υπάρχει ένα άδειο σπίτι στη φυλής και στο υπόγειο του ένα υπέροχο πτώμα με χάλκινο μουσικό δέρμα άκαμπτα αυστηρά μέλη και ένα λουλούδι που φύτρωσε το σεπτέμβρη στον αφαλό του και έκτοτε μεγαλώνει...
View ArticleΣπύρος Αραβανής, “Η Ιστορία ενός Ανθρώπου”, εκδ. Μετρονόμος 2011
Κάθε σπίτι αυτής της γης Κάθε σπίτι αυτής της γης πενθεί αιώνια σαν να έσφαξαν στα θεμέλιά του κι έναν αναστεναγμό. Κι αυτοί που ανακουφίστηκαν τα πρωινά ακούγοντας το ηχηρό λάλημα των...
View ArticleΝίκος Πατεράκης, το τσίρκο των δρόμων
ΤΣΙΡΚΟ η πόλη κοιμάται και ξυπνά με την αρρώστια ζει τα βράδια της στις κουβέρτες αδιαφορεί για τη φύση του χρώματος αδιαφορεί για τα χείλια που αρνούνται το φιλί κι ύστερα πάλι ξανά γεμίζει το ποτήρι...
View ArticleJoaquín Sabina, “Συμφωνία Κυρίων” (μτφρ.: Γιώργος Μίχος)
Το τραγούδι του Χοακίν Σαμπίνα εδώ Δεν ξεπερνούσε τα είκοσι ο μεγαλύτερος από τους τρεις που ήρθαν να με ληστέψουν τον περασμένο μήνα. ” Ενισχυσέ μας μια στάλα και μην κάνεις το γενναίο γιατί νευριάζω...
View ArticleΣωτήρης Παστάκας, “μια Μέρα στον Κήπο”
Την επόμενη μέρα άρχισε να βρέχει από το πρωί. Τα άσπρα τριαντάφυλλα είχαν σκύψει το λαιμό τους στο δήμιο, είχαν πέσει στα γόνατα πάνω στον κήπο με το τριφύλλι (το γκαζόν σιγά-σιγά είχε αρχίσει να...
View ArticleVelimir Khlebnikov, Μικρή επιλογή (μτφ. από τα ρωσικά: Δημήτρης Β....
Ποίηση Δεν ξέρω αν η γη γυρίζει … Δεν ξέρω αν η γη γυρίζει, Εξαρτάται από το αν χωρά η λέξη στην γραμμή. Δεν ξέρω να υπήρξαν η γιαγιά με τον παππού μου Πίθηκοι, αφού δεν ξέρω αν θέλω γλυκό ή αλμυρό....
View Article