`
Με το βαμβάκι
όσες νύχτες
φερθήκαν στα όνειρα μας
τρυφερά
παιχτήκανε στα ζάρια
μες στο σκοτάδι
όπως πάντα
από βαμβακερά χεράκια
που στάζανε αίμα
ενώ εμείς μεθούσαμε
από ικανοποίηση
κι απτόητοι πιστεύαμε
στο θαύμα και στη λύτρωση
ενός φιλιού
μιας αγκαλιάς
μιας συγχώρεσης
μη ξέροντας
πως αύριο
θα κριθούμε ένοχοι
γι’ αυτό
και θα τιμωρηθούμε
σκληρά και παραδειγματικά
όπερ και εγένετο
`
****
Johann Sebastian Bach
να με προδίδεις κάθε μέρα
για να μη πάψω ποτέ
να νιώθω σίγουρος για μένα
να τους λες σε ποιο ποίημα
βρίσκω συνήθως καταφύγιο
για να τους δίνεις την ευκαιρία
να κάνουν κάτι ριψοκίνδυνο στη ζωή τους
ν’ αφήνεις γυμνούς και ατημέλητους,
χωρίς κανένα άλλοθι,
τους φόβους μου
για ν’ αγαναχτήσουν
τόσο πολύ
που στο τέλος
θα γίνουν μουσικές
πολύ κοντινές στον ίλιγγο
και στην Ανάσταση
ζώντων και τεθνεώτων
`
****
Εκπτώσεις
ασθμαίνει η μέρα
φτύνοντας πτίλα
πάνω στον βόμβο της αγοράς
πικρός καφές
δυο άσοι σπαθί
πληγιάζουν τα χέρια
στην εφημερίδα
τα δεδομένα αλλάζουν
οι τελευταίες ειδήσεις
στο πρωτοσέλιδο ρίχνονται
και όλα τα σκορ
μηδέν-μηδέν
καιρός εκπτώσεων
λίγη βροχή
κανένα ποτάμι
χαμένη η θάλασσα
σαν ευκαιρία
επαίτες πολλοί
και ένα νόμισα
στη τελευταία σελίδα
που όλοι αρνήθηκαν
χωρίς δεύτερη σκέψη
………..
μέρες μικρές
που δεν τελειώνουν
καθώς δεν βρίσκουν
ρυθμό και λυγμό
`
****
Macondo
Μου δανείζετε για λίγο τη βροχή σας
ή κάτι απ΄ τη βαθιά σας μοναξιά;
Γιατί εδώ ο καθρέφτης έχει σπάσει
κι η γρουσουζιά έγινε λούσο,
χαλίκι σε στόματα ρητορικά.
`
****
Έρημος
εκεί που η λησμονιά
ανθρώπους τρώει
και φτύνει σπόρια
φυτρώνουν σπίτια στοργικά
κι ας είναι έρημος
λιβάδια απέραντα
κι ας είναι έρημος
γλυκές ανάσες
κι ας είναι έρημος
αγάπες αιώνιες
κι ας είναι έρημος
φύλλα και άνθη λεμονιάς
κι ας είναι έρημος
εκεί διαλέγουν
κάπου κάπου
να στήσουν
οι νεκροί μας
τις γιορτές τους
και να γεμίσουν
τα παγούρια μας
με άφθονο δροσερό νερό
κι ας είναι έρημος
`
*****************************************************
