`
Όλο για νίκες μου μιλάς…
Όλο για νίκες μου μιλάς και για αγώνες
εμένα που έχω νικηθεί σε όλους τους αγώνες
εμέναν που οι πληγές μου μαρτυράν
το μέγεθος της πανωλεθρίας μου
εμέναν που μόνο ήττες γνώρισα
και μόνον αυτές έμαθα να κερδίζω.
Εμέναν που ήμουν πάντα με τους νικημένους
αυτούς που πορεύονται προς τους αγώνες
του μέλλοντος, βέβαιοι για την άδοξη έκβαση τους.
Κι αν τύχει και κερδίσω καμιά φορά
έτσι, από λάθος, θα τρέξω προς τους νικημένους,
αυτούς που κατά λάθος νίκησα
να σκύψω να τους φιλήσω τις πληγές
*
Αμέτοχος κι’ ατάραχος
Απέφυγα την νέα περιπέτεια
κάθομαι και ρεμβάζω
το μακρινό το πέλαγο•
τα πλοία που περνούν
που για ταξίδια φεύγουν καινούρια
που υπόσχονται περιπέτειες νέες
νέους έρωτες στους ναύτες τους.
Αμέτοχος κι’ ατάραχος
μακριά από μάταια κι’ ανέλπιδα ταξίδια
από μάταιους κι’ ανέλπιδους έρωτες
απ’ όλα όσα φέρνουν θλίψη
κάποια στιγμή
Απ’ όλα όσα μ’ εκδικιούνται
άδικα.
*
Περί κηπουρικής
Δεν θα μιλήσω για το ύφος των δέντρων
γιατί δεν ξέρω από κηπουρική.
Τα λόγια πια σαν την βροχή
και σαν τον άνεμο.
Δεν είναι βάλσαμο ο λόγος
ούτε του φίλου.
Υπάρχουν τόσα που δεν ξέρω να σου ειπώ
δεν ξέρω αν πρέπει ή αν είν’ η σκέψη ικανή.
Και πάλι αφήνω τα λιγοστά πράγματα
π΄ αγάπησα.
Είναι τα πράγματα μπελάς
μες της καρδιάς τα βάθη.
*
Άνευ επιστροφής
Αγόρασα εισητήριον άνευ επιστροφής
ακύρωσα τις συναντήσεις με φίλους
Μακριά, όσον πιο μακριά
από επιδιώξεις, από τις σχετικές κακίες.
Μακριά, από τιμές από επικηδείους
όσον πιο μακριά.
*
Στο καφενείο των απεγνωσμένων
Ας μιλήσουμε αύριο
εγώ θα είμαι εδώ
σ’ αυτήν την γειτονιά
σ’ αυτήν εδώ την πόλη
στον ίδιο δρόμο
θα βαδίζω
σ’ αυτόν που περπατάν
μοναχικοί διαβάτες
Στο καφενείο των απεγνωσμένων
να μ’ αναζητήσεις.