Κυοφορία
Κυοφορώ το ποίημά σου
το αισθάνομαι ν’ αργοσαλεύει
να κολυμπάει, να κλωτσά
να με φιλάει
Κρατώ το ποίημά σου μέσα μου
να μ’ αγκαλιάζει με στίχους διάστικτους
ερωτικών σχημάτων
ουσιαστικών συναισθημάτων
Κυοφορώ την αγάπη σου
ερυθρότατη
να υπερχειλίζει αρχαίες αρτηρίες
να λάμπει
να εξυψώνεται
ν’ αστράφτει μέλλον
Σε κυοφορώ
ελπίδα και σαλπίγγισμα ουράνιο
εικόνα ιερή
αλήθεια και θάρρος
αυθεντικότητα
Σε κυοφορώ
και δεν θέλω να σε γεννήσω.
*
Η αγάπη του
Τον έσβηνε η αγάπη του
κάτω από κέρινο φως
σε μισοσκόταδο
πάνω στο αφρισμένο κύμα της θάλασσας
που είχε χρόνους ξεχαστεί.
Τον έκοβε η αγάπη του
με χελιδονιών φτερούγες
σε ανοιξιάτικο μπαλκόνι ερημικό
τον μοίραζε
φέτα ψωμιού η ζωή του
θρυμματισμένη, μπαγιάτικη
σε τραπέζι στρωμένο
εγκαταλελειμμένο.
Τον ρουφούσε η αγάπη του
στο κέντρο της ακίνητης λίμνης του
όλο ρουφούσε το παιδί με το καλαμάκι
το παιδί της θλίψης
το καλαμάκι της μελαγχολίας.
Τον έκρυβε η αγάπη του
από το χάρτη
ναυαγός πριν απ’ το μπάρκο
τον έντυνε η αγάπη του
τον έντυνε χρώμα ζεστό
σαν από άγουρο μεσημέρι.
Τον αγκάλιαζε σφιχτά,
σφιχτά η αγάπη του
τον σκότωνε η αγάπη του,
ωραία…
*
Μετάλλαξη
Μεταλλάσσομαι
προοδευτικά
γίνομαι χαρτί και
κολλάω με λέξεις
ανασφαλείας.
Ένωση ισχυρή οραματίζομαι
γι’ αυτό όλα γύρω
γεννιούνται και πεθαίνουν
μακριά μου.
Είμαι το χαρτί.
Είμαι οι λέξεις.
Δεν είμαι η ζωή.
***********
Το βιβλίο της Μαρίας Ανδρεαδέλλη, «Η Αιχμαλωσία του Ανέκφραστου», 21 ποιήματα σε μετάφραση Γιάννη Γκούμα, κυκλοφορεί από τη Σειρά Ποιείν 02, εκδ. Μετρονόμος 2012