Απελπισία
Όταν μιας ώρας κέρδη τους
ή το ετήσιο μέρισμα των μετοχών τους
ισούνται ή ξεπερνούν μαζί
όλους τους μισθούς της ζωής σου
και τα έξοδα κηδείας
όταν το χαρτζιλίκι των παιδιών τους
τα σπορ αμάξια που τους αγοράζουν
είναι όλα της ανεργίας τα επιδόματα
όλα τα συσσίτια στους μαθητές
που ο ένας μετά τον άλλο
λιποθυμούν από ασιτία
ή την ώρα που διαμοιράζεται το γάλα
κι αλείβεται το ψωμί με φτηνή μαρμελάδα
κρύβονται από ντροπή
στις τουαλέτες των σχολείων
να μη φανεί ότι δεν πήραν πρόγευμα
ότι δεν είχανε λεφτά για την καντίνα
διότι ο πατέρας τους κείτεται μήνες ανήμπορος
σε κιτρινισμένο στρώμα
ενώ η μητέρα τους καθαρίζει σκάλες
την ώρα που οριστικά φυλλοροεί
το απαλό της χάδι πάνω στο κρύο μάρμαρο
όταν με την αφθονία των εδεσμάτων
στις λαμπερές τους δεξιώσεις
ένεκα νηπενθούς γαμήλιας επετείου
(ή πένθιμης απώλειας προσφιλούς)
επιτυχών εμπορικών συναλλαγών
ή κολοσσιαίων συγχωνεύσεων
διασκεδάζοντας με αυλικούς της εξουσίας
κάνοντας γενναιόδωρες εισφορές
για τις προεκλογικές τους εκστρατείες
κρυφίως αλλά με στενοχώρια
για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο τόπος
θα μπορούσε να ταϊστεί
ένα κομμάτι αυτού του πεινασμένου πλήθους
που έρπει στιγματίζοντας ιστορικές πλατείες
την ευπρέπεια της ηθικής τους
κι αν τυχόν κάνει να σηκωθεί
θα καταρρεύσει πέφτοντας
σε προκατασκευασμένους ομαδικούς τάφους
όταν εγώ
χτυπημένος από επίμονη βρογχίτιδα
πολύ καπνό και αδιάκοπη ροή απελπισίας
τίποτα δεν μπορώ να κάνω για όλα αυτά
και μόνο να γράφω μπορώ
μόνο να γράφω
ποιήματα λαξεύοντάς τα σε τόξα
και στίχους τροχίζοντάς τους σε βέλη
για να σημαδεύω
χωρίς μάτια
χωρίς μάτια πια
τα απεχθή είδωλά τους
δίχως κάποια έστω
πιθανότητα επιτυχίας.
*
Επέτειοι
Συναθροίζονται οι άνθρωποι στους δρόμους
παράσημα στις στολές τους
στα πέτα τους χρυσές καρφίτσες
σμιλεμένες για να σημαίνουν κάτι
τους βάζουνε να παρελάσουν
τους τοποθετούνε εκεί ακριβώς που πρέπει
και βαίνει καλώς αυτή η παράσταση ας πούμε
αφού συνήθως παιανίζουν εκείνοι που λίγο συμμετείχαν
όσοι δεν είδαν αίμα να πλημμυρίζει
και να στεγνώνει
σημάδεψαν έναν ίσκιο και κρύφτηκαν
(η ιστορία δεν μας αποτυπώνει όταν στρίβουμε)
κράτησαν το κοντάρι μιας σημαίας
και λύγισε ο καρπός τους.
Οι άλλοι
οι άλλοι βουβοί
κάνουν να τους στήσουν μπροστά στον φακό
μα δεν στήνονται
λευκό χαρτί οι απόπειρες να δημοσιευτούνε
ό,τι ήταν να γραφτεί
έχει γραφτεί σε άδυτο
όλο το σβήνει αχόρταγα ο χρόνος
με τα σκαψίματά του
μα όλο το βαθαίνει.
*
Για τις Κερύνειες
Ποιοι είναι αυτοί που λένε ότι χάθηκε η Κερύνεια;
Είναι οι γνωστικοί.
Αυτοί ξέρουν καλύτερα πως ό,τι χάνεται
δεν επιστρέφεται
πως των αδυνάμων τα λάθη
πληρώνονται με απώλεια
και με των ισχυρών το κέρδος.
Βλέπουν σήμερα αυτό που δεν μπορεί να γίνει αύριο.
Πώς χάθηκε αφού ακόμη είναι εκεί;
Κάποτε την ακούω σε αλλόφρον τραγούδι επιστροφής
αυτό που στα σχολεία οι γνωστικοί
δεν τους αρέσει να διδάσκεται
κάποτε νομίζω ότι θα ανέβω στο βαγόνι
αυτού του σκουριασμένου τρένου
που συρίζοντας διστακτικά με πλησιάζει
να βρεθώ πρώτη φορά
εκεί που αναρριγούν οι ακτές της
να δω αν λαμπυρίζει το ίδιο
η θάλασσά της με τις θάλασσες που ξέρω.
Ναι, είναι εκεί
τοποθετημένη πάνω στο τραπέζι των μεσολαβητών
για να επικυρωθεί οριστικά η απώλειά της
θα μπορείς, φυσικά, να την επισκέπτεσαι
τα τοπία της θα μένουν τα ίδια
δεν αλλάζουν τα βουνά και οι πλαγιές τους
ο παγερός αέρας που τα δέρνει τους χειμώνες
δεν ανήκει σε κανέναν.
Ίσως να έχουν δίκαιο οι γνωστικοί
ίσως να λένε πράγματα σωστά, της εποχής
ίσως μάλιστα να τους ακολουθούσα κι εγώ
σε αυτήν τους τη βεβαιότητα
αν δεν με κρατούσε
η ανεξήγητη εμμονή
να βλέπω ίσκιο
μέχρι σώμα να συμβεί
να μαζεύω κονιορτό
μέχρι γη να επιστρέψει
κι όλα να μεταμορφώνονται
σε αυτά που οι γνωστικοί
βεβαιώνουν ότι είναι αδύνατον
να γίνουν.
*
Λιχουδιές σε κάδους απορριμμάτων
Διαλέγουν συνήθως τις λιχουδιές
με βάση το μνημονικό του ουρανίσκου τους
την εξωραϊσμένη ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους
συνδυάζοντας πάθος για νέες γεύσεις με βουλιμία
καλούς τρόπους και αριστοκρατική φινέτσα
το ίδιο και το χαμίνι της γειτονιάς
λιποβαρής στα κιλά ενός παιδιού
δεν τον υπολογίζεις
περνά απαρατήρητος
όταν πεθάνει
μια σελίδα θα έχει σχιστεί
από παραμύθι που δεν διάβασε κανείς
με το ποδήλατό του περιφέρεται στις γειτονιές
γι’ αυτόν δεν υπάρχει τίποτα ανθρώπινο
οσμίζεται σαν λαγωνικό
αποκλειστικά το χρήσιμο
κοντοστέκεται
κοιτάζει αριστερά, δεξιά
και επιτίθεται
στους κάδους απορριμμάτων
διαλέγοντας πάντα τις λιχουδιές.