1) Amit Friedman Sextet-Sunrise (Origin records)
Ο κύκλος μιας μέρας από τον Ισραηλινό σαξοφωνίστα Amit Friedman. Πέρα απ’ τα κλασικά όργανα διανθίζει τις συνθέσεις του με ούτι, κιθάρα καθώς και έγχορδα. Ποικίλες οι αναφορές του με μελωδίες που μένουν στο μυαλό και ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις. Απ’ το “Optimism” μ’ έναν χορευτικό calypso ρυθμό που κλείνει το μάτι στο “Saint Thomas” του Sonny Rollins ως το “Or” που ξεκινάει ως μια μπαλάντα με αναφορές στην μουσική παράδοση της Μέσης Ανατολής και καταλήγει σ’ ένα bluesy δυναμίτη. Αξιοσημείωτο το “Bolero” μ’ έναν αβίαστα ρέοντα ρυθμό, ενώ ο δίσκος κλείνει όπως άρχισε, με μια επανάληψη του “Sunrise”, αυτή τη φορά όμως σε φωνητική version, με τη γλυκιά φωνή της Tamar Eiseman να μας αφήνει μια αιθέρια αίσθηση.
2) Branford Marsalis Quartet-Four MFs Playing Tunes (Marsalis Music)
Μετά το “Songs of Mirth and Melancholy”, ντουέτο με τον πιανίστα του Joey Calderazzo, o σπουδαίος σαξοφωνίστας επιστρέφει με το εκπληκτικό κουαρτέτο του σ’ αυτό που ξέρει καλύτερα, το σύγχρονο be-bop. Μεγάλη γκάμα διαθέσεων, απ’ το ατμοσφαιρικό, ερωτικό, “My Ideal” ως το εκρηκτικό “Whiplash”, με ιδιαίτερη έμφαση στον διαδραστικό αυτοσχεδιασμό της στιγμής. Νέο μέλος στο κουαρτέτο του ο ντράμερ Justin Faulkner που αντικαθιστά επάξια τον αποχωρήσαντα Jeff “Tain” Watts ενώ δεν λείπουν οι αναφορές του Marsalis στους «γίγαντες» του παρελθόντος. Στον Thelonious Monk, στη σύνθεση “Teo” και στον Sydney Bechet με την σύνθεση “Treat it Gentle” που κλείνει το άλμπουμ.
3)Hidden Orchestra-Archipelago (Tru Thoughts)
Δεύτερος δίσκος, μετά το εντυπωσιακό ντεμπούτο τους “Night Walks” (2010), για το συγκρότημα απ’ το Εδιμβούργο. Ο Joe Acheson, ο ιθύνων νους του συγκροτήματος, εμπλουτίζει τις συνθέσεις με νέα όργανα. To τσέλο της Κορεάτισας βιρτουόζου Su-a-Lee, την ηλεκτρική άρπα της φολκ μουσικού Mary MacMaster, το κλαρινέτο του Τσέχου Floex και την τρομπέτα του Phil Cardwell. Η Hidden Orchestra, εξερευνά και αναπτύσσει θέματα που συναντήσαμε στο “Night Walks”, προσθέτοντας νέες ιδέες, νέους ήχους δίνοντας νέες κατευθύνσεις. Η εκλεκτική μουσική τους σχεδόν ακατάτακτη μοιάζει μ’ ένα απρόβλεπτο αέναο ταξίδι στον ουρανό και στη θάλασσα.
4) Houston Person-Naturally (High Note)
Να και κάποιος από τα παλιά. Ο τενορίστας Houston Person με γεύση από παλιό καλό κρασί. Μ’ ένα δυνατό κουαρτέτο, με δεσπόζουσα μορφή τον πιανίστα Cedar Walton, o Person παρά τα 78 του χρόνια συνεχίζει να μας προσφέρει όμορφες στιγμές με τον soulful ήχο του και την βαθιά αίσθηση του swing. Aπ’ το περίφημο “Bug’s Groove” του Milt Jackson που ανοίγει το δίσκο μέχρι το τέλος, το κουαρτέτο μας χαρίζει αυθόρμητα στιγμές αυθεντικής τζαζ δοσμένες με ιδιαίτερο μεράκι και ζωντάνια.
5) Ezra Weiss-Our Path to This Moment (Roark)
Με τη 17μελή ορχήστρα του σαξοφωνίστα Rob Scheps συνεργάζεται ο 33χρονος ανερχόμενος πιανίστας απ’ το Φοίνιξ της Αριζόνας. Πέντε οι πρωτότυπες συνθέσεις που υπογράφει ο Weiss και δύο οι διασκευές (το στάνταρ “It’s you or no one” και το σπιρίτουαλ Wayferin Stanger). H αγάπη του Weiss για τις πλούσιες πνευστές ενορχηστρώσεις της big-band και τις ρυθμικές εναλλαγές είναι έκδηλη και η μουσική του άλμπουμ κυλά απλά, όμορφα και ουσιαστικά. Η τζαζ της μεγάλης ορχήστρας στο σήμερα δείχνοντας πως κάποιες μουσικές αξίες συνεχίζουν ακόμα.