ΠΡΟΛΟΓΟΣ
(Βρισκόμαστε στην Πνύκα. Είναι άδεια. Εμφανίζεται ο Δικαιόπολης με μπαστούνι. Κρατά ταγάρι. Τραγουδά.)
Ω, τάλαινα καρδία
(ΤΡΑΓΟΥΔΙ)
Θα ΄ρθουν αργοπορημένοι
στην Πνύκα οι διεφθαρμένοι.
Μόνος εγώ και περιμένω
σαν κάρβουνο αναμμένο.
Πότε θα ΄ρθουν και ν΄αρχίσουν,
για ειρήνη να μιλήσουν;
Ω, τάλαινα καρδία,ο πόλεμος είν΄ η αιτία.
Δήμος κι Εκκλησίαστην Πνύκα παίρνουν απουσία.
Τι κοροϊδία!
Ώρα να τους ξεφτιλίσω,
μ ένα γιούχα θα αρχίσω.
Μόνος εγώ κι αναστενάζω,
με την τύχη μου τα βάζω.
Πιο καλά ’ταν στο χωριό μου,
στην κυρά μου και στο βιος μου.
Ω, τάλαινα καρδία,ο πόλεμος είν΄η αιτία.
Δήμος κι Εκκλησία, αυτοί είναι σκέτη τραγωδία.
Τι κωμωδία!
*********************************************************
Ποιος είναι ο Δικαιόπολης; Τι έχει στο μυαλό του;
Μην είναι ο σωτήρας μας που κάνει το δικό του;
Οι Αχαρνείς είναι το πιο παλιό από τα σωζόμενα έργα του Αριστοφάνη. Έξι χρόνια μετά την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, όλος ο αγροτικός πληθυσμός μετακινήθηκε εντός των τειχών της Αθήνας. Η ύπαιθρος ερήμωσε. Ο αγρότης Δικαιόπολης, αγανακτισμένος και απογοητευμένος από τους πολιτικούς που δε νοιάζονται για τα δεινά του πολέμου, αποφασίζει να συνάψει ιδιωτική συνθήκη ειρήνης με τους Σπαρτιάτες.
Με μια ειρήνη Ι.Χ.
έκανα την ανακωχή.
Τέλος πια των ταραχών,
των αρμάτων, των μαχών.
Οι Αχαρνιώτες καρβουνιάρηδες εξαγριώνονται, τον θεωρούν προδότη και θέλουν να τον τιμωρήσουν. Ο Δικαιόπολης ζητά τη βοήθεια του Ευριπίδη, τους μεταπείθει στήνοντας «άλλα κόλπα» και αντιμετωπίζει με αλαζονεία τον φιλοπόλεμο στρατηγό Λάμαχο, τον εξευτελίζει. Θριαμβεύει και γιορτάζει.
Γι’ αυτό σου λέμε:
Τον Δικαιόπολη αν δεις να υψώνει το ποτήρι,
έλα κι εσύ μες στη γιορτή, μην του χαλάς χατίρι.
Εδώ είναι το πανηγύρι.
Η έκδοση απευθύνεται σε: παιδιά και κυρίως εφήβους και νέους, θεατρολόγους και φοιτητές θεατρικών σπουδών, μουσικούς, εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και επαγγελματίες του θεάτρου.
Τώρα ο πόλεμος τελειώνει.
Tου Λαμάχου τα γαλόνια
σίγουρα θα πιάσουν σκόνη,
τριάντα plus και βάλε χρόνια.
Εικονογράφηση: Ίρις Φουστέρη
***************************************************
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Η εμπειρία από την προηγούμενη έκδοσή μας, Αριστοφάνη, Πλούτος, διασκευή για ανήλικους, (βλ. ΕΔΩ::
επιβεβαιώνει τους προβληματισμούς μας, και σε αυτή την έκδοση, για το ζήτημα της πρόσληψης της αρχαίας κωμωδίας από τους ανήλικους θεατές. Mας απασχολεί ιδιαιτέρως, το ζήτημα της διασκευήςκειμένων που, ενώ απευθύνονται εξ ορισμού σε ενηλίκους, διασκευάζονται για να αποκτήσουν «βαθμό καταλληλότητας» στο θέατρο που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους.
Σχετικά με το ζήτημα του ορισμού της διασκευής, υποστηρίζεται ότι «πρόκειται για μία διαδικασία «μεταφύτευσης» και ταυτόχρονα προσαρμογής μιας αρχικής υπόθεσης για ενήλικους ενός άλλου καιρού σε ιδεολογικά ρεύματα ή πρότυπα μιας μεταγενέστερης κοινωνίας, καθώς και σε τρέχουσες αντιλήψεις για το πώς «πρέπει» να είναι φτιαγμένο ένα κείμενο για παιδιά».
Στην περίπτωσή μας «για να μετατραπεί το κείμενο από λογοτεχνικό προϊόν σε οπτικό/ακουστικό μήνυμα, προσλαμβανόμενο από τη συνείδηση όχι πια του αναγνώστη, αλλά του θεατή, πρέπει να συντελεστούν σημαντικές μετατροπές και διαφοροποιήσεις». Πρόκειται για μια διαδικασία παραγωγής δευτερογενούς κειμένου, το οποίο δεν αφίσταται πλήρως του πρωτότυπου κειμένου, αλλά υφίσταται συμπύκνωση του λόγου, αποκλεισμό λέξεων ή και εκφράσεων, ενδεχομένως και απαλοιφής σκηνών. Είναι προφανές ότι το αντικείμενο της συγκεκριμένης εργασίας, της διασκευής, είναι περίπλοκοκαι «αποκτά διαστάσεις που υπεισέρχονται στα όρια της θεωρίας των κειμένων και της γλωσσολογίας, της παιδαγωγικής και της παραστασιολογίας». Η γνώση όλων αυτών των παραμέτρων συναποτελεί την απαραίτητη σκευήγια την επανασύσταση ενός θεατρικού κειμένου και, συνακόλουθα, μιας παράστασης ηλικιακά, αλλά και καλλιτεχνικά ενδεδειγμένης. […]
Β. Πανόπουλος- Ζ. Τζονάκα
The post Αριστοφάνη, «Αχαρνείς»- Θεατρική διασκευή για ανήλικους θεατές (Βασίλης Πανόπουλος- Ζοζεφίνα Τζονάκα / μουσική: Βασίλης Πανόπουλος), εκδ. Αρμός, 2021 appeared first on Ποιείν.