1. Θανάσης Παπακωνσταντίνου, «Απροστάτευτος», εκδ. Αχός, 2021
Η σχέση του Θανάση Παπακωνσταντίνου με την ποίηση είναι βιωμένος χρόνος ανάγνωσης και αναγεννησιακή τέχνη. Δεν μελοποιεί ποιήματα, αλλά τα ενσαρκώνει μουσικά, τα αναπλάθει με τον μουσικό του τρόπο έτσι ώστε στην ουσία παράγει ένα νέο ενδιάμεσο έργο το οποίο αποκτά τη δική του τεχνοτροπία. Σε αυτόν τον δίσκο μελοποιεί αναπροσαρμόζοντας λατινοαμερικάνους ποιητές του μαγικού ρεαλισμού, ο στιχουργικός χώρος στον οποίο κινείται και ο ίδιος ως στιχουργός. Το αποτέλεσμα ειναι ένα soundtrack ποίησης, υπερρεαλιστικών λέξεων και ήχων με τη βοήθεια της ενορχήστρωσης της Βάσως Δημητρίου, με τη φωνή του Σωκράτη Μάλαμα. Ένας δίσκος μακριά από την αισθητική τού «μελοποιώ ποιήματα για να προσδώσω αξία στο βιογραφικό μου» ή «να συνταιριάξω τις τέχνες στη συνθήκη του τραγουδίσματος της ποίησης από τον λαό». Είναι μια μουσική εργασία με τη σημασία μιας κινηματογραφικής εικόνας στην οποία οι ακροατές γίνονται θεατές της μείγματος του πραγματικού με το φανταστικό με σκοπό την ανάδυση φιλοσοφικών ιδεών πλασμένων από το υλικό της ζωής και μόνο.
******************
2. Γιώργος Καγιαλίκος, «Αλκίνοος» (ποίηση: Γιάννης Ευθυμιάδης), εκδ. Μετρονόμος, 2021
Ο «Αλκίνοος» σύμφωνα με τους δημιουργούς του «είναι ένας ποιητικός μονόλογος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ερωτικό τραγούδι. Αγγίζει την έννοια του έρωτα τόσο στη φυσική, όσο και στη μεταφυσική Του διάσταση, έξω από τον χρόνο, πέρα από τα φύλα, εκεί που τέμνεται το είναι με το μη είναι. Ένας ώριμος άντρας απευθύνεται σε έναν άλλο, νεαρότερο. Στην πραγματικότητα ο νεαρός άντρας που κείτεται απέναντι του δεν είναι άλλος παρά η νεαρή υπόσταση του, η πάντα νέα ψυχή του λίγο πριν από την τελική ένωση και αποχώρηση τους στο άπειρο». Οι συνθέσεις του Γιώργου Καγιαλίκου στην ποίηση του Γιάννη Ευθυμιάδη παραπέμπουν στο κλίμα αντίστοιχων λυρικών έργων του Μάνου Χατζιδάκι αλλά και του Θάνου Μικρούτσικου, εκεί όπου ο ελεύθερος στίχος αναμετράται με το μουσικό “ξεκλείδωμά” τους (η κάθε νότα συμπράττει απολύτως συνειδητά με τη συλλαβή) και το μοναχικό πιάνο (του Νεοκλή Νεοφυτίδη εδώ) γίνεται η γέφυρα για να διασχίσει η έντεχνη ερμηνεία (του Βασίλη Γισδάκη εδώ) και να μεταφέρει στους ακροατές την ευγένεια των συναισθημάτων, την απαλοσύνη του βάθους και όχι τη ρηχότητα του εντυπωσιασμού μιας μουσικοποιητικής σύζευξης δίχως τελικά την επιδιωκόμενη συγγένεια, όπως πολλές φορές συνηθίζεται.
**************
3. Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης, «Ρεμπώτικα», εκδ. Μικρή Άρκτος, 2021
Οι Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης προτείνουν, όπως αναγράφεται στο Δελτίο Τύπου,«τη δημιουργική συνύπαρξη του ρεμπέτικου κόσμου του Ρεμπώ με τον ποιητικό κόσμο του ρεμπέτικου. Το “πάντρεμα” των δύο αυτών κόσμων ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016 όταν τα αδέρφια Καλογεράκη άρχισαν τη μελέτη της αλληλογραφίας του Ρεμπώ με τον Βερλαίν, όπου μέσα από τις επιστολές αυτές ξεδιπλωνόταν η πορεία της ερωτικής τους σχέσης. Η καλλιτεχνική τους ανησυχία για τη μελοποίηση αυτών των επιστολών τούς οδήγησε σε μία τολμηρή ιδέα: το πάντρεμά τους με ρεμπέτικα τραγούδια, δημοφιλή αλλά και λιγότερα γνωστά στο ευρύ κοινό. Μία συνομιλία, μια περιγραφή αλλά ταυτόχρονα και ένας σχολιασμός της θυελλώδους αυτής σχέσης μέσα από την ερωτική θεματολογία των κλασικών ρεμπέτικων. Βασικός άξονας του δίσκου είναι οι σημαντικοί σταθμοί της πενταετούς σχέσης τους μέσα από 9 επιστολές τους που μεταλλάχθηκαν σε 9 ρεμπώτικα τραγούδια: από την πρώτη επιστολή τον Σεπτέμβρη του 1871 που αποστέλλει ο Ρεμπώ στον 27χρονο Πώλ Βερλαίν, που ζούσε νιόπαντρος στο Παρίσι με την έγκυο γυναίκα του μέχρι και την τελευταία τους συνάντηση το 1875, από τη γνωριμία τους μέχρι και το χωρισμό τους. Ερμηνεύουν Λένα Κιτσοπούλου, Ελένη Κοκκίδου, Μάρθα Φριντζήλα, Νεφέλη Φασούλη, Απόστολος Κίτσος, Μάνος Πετράκης, Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης. Η σύλληψη των δυο αδελφών ενδιαφέρουσα και η υλοποίησή της δεν απέχει πολύ από αυτό τον στόχο της: τη σύζευξη εποχών, τεχνοτροπιών και συναισθημάτων πάνω από τα σχηματικά όρια που θέτουν οι κοινωνικές συμβάσεις. Η σύνδεση των κειμένων επαφίεται εν πολλοίς και στην κρίση του αναγνώστη και αυτό κάνει πιο ενδιαφέρον το “εύρημα”.
*************
4. Δημήτρης Κογιάννης, «Τα ποιήματα ενός γελοίου» (ποίηση: Ρώμος Φιλύρας), εκδ. Ogdoo, 2021
Η νέα δουλειά (τρίτη πάνω σε ποιητές) του νεαρού συνθέτη Δημήτρη Κογιάννη περιλαμβάνει εντεκα τραγούδια σε ποίηση του νεορομαντικού- μετασυμβολιστή ποιητή του Μεσοπολέμου, Ρώμου Φιλύρα τα οποία ερμηνεύουν η Μαρία Αλαμανή – Ναθαναηλίδου και η Αγγελική Γαστεράτου. Στο πιάνο οι Φωτεινή Τσακνάκη και Γιάννα Τσιρικά. Ο Κογιάννης δίνει και πάλι δείγματα μελωδού ο οποίος μπορεί να δημιουργήσει τραγουδίσιμες μελοποιήσεις ποιημάτων (με ένα έμμεσο λαικό ηχόχρωμα με την ερμηνεία της Γαστεράτου από τη μία και τη λυρικότητα της Αλαμανή-Ναθαναηλίδου από την άλλη) προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα ηχητικό περιβάλλον το οποίο να συγκρατεί τον συναισθηματισμό λυρισμό του Φιλύρα χωρίς παράλληλα να “φιλολογίζει” συνθετικά τουτέστιν να εμμένει στη μουσική έκφραση της ιδιαίτερης “στίξης¨ του ποιητή, αλλά απελευθερώνοντας τον λόγο σε ακρόαμα δίχως τυμπανοκρουσίες και επιτηδευμένες μουσικές φράσεις.
******************
5. Ανδρέας Κατσιγιάννης, «Γη της Ιωνίας», εκδ. Ogdoo, 2021 (Δεκέμβρης 2020)
Ποίηση & Στίχοι: Κωστής Παλαμάς, Γιάννης Ρίτσος, Οδυσσέας Ελύτης, Κ. Π. Καβάφης. Κώστας Μπαλαχούτης, Ισαάκ Σούσης, Κώστας Καρτελιάς, Μιμή Ντενίση, Πόλυς Κυριάκου, Θωμάς Κοροβίνης, Λευτέρης Παπαδόπουλος. Ερμηνεύουν οι: Μάριος Φραγκούλης, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Γιώργος Νταλάρας, Μπάμπης Στόκας, Λεωνίδας Μπαλάφας, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Μανώλης Μητσιάς, Ασπασία Στρατηγού, Ζαχαρίας Καρούνης, Νατάσα Θεοδωρίδου, Γιώργος Μπαγιώκης Αφηγούνται: Μιμή Ντενίση, Θωμάς Κοροβίνης, Ελένη Κοκκίδου, Χρύσα Παπά Την επιμέλεια του βιβλίου έχει κάνει ο ς συγγραφέας, ερευνητής του τραγουδιού και συνθέτης Θωμάς Κοροβίνης. Η παραγωγή της Πολιτιστικής Εστίας Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας ΙΩΝΕΣ με στόχο την μελοποίηση κειμένων τα οποία συγγενεύουν ως προς την στιχουργική αποτύπωση του προσφυγικού ζητήματος. Μεγαλόπνοο έργο δεδομένων των συνθηκών -κοινωνικών και δισκογραφικών- με τη σφραγίδα του Ανδρέα Κατσιγιάννη, δηλαδή τη σφραγίδα της εξαιρετικής Εστουδιαντίνας Ν.Ιωνίας Βόλου, της οποίας είναι και ο δημιουργός. Μια πλειάδα σπουδαίων δεξιοτεχνών μουσικών και μια πολυσχιδής μουσική ενορχήστρωση προσφέρουν μια σειρά τραγουδιών και ορχηστρικών που η πρώτη τους ύλη, δηλαδή οι αναγνωρίσιμες -θετική εδώ η έννοια- συνθέσεις του Κατσιγιάννη αποτελούν τον συνεκτικό δεσμό των ποικιλόμορφων κειμένων και ταξιδεύουν τους ακροατές στον εγχώριο μουσικό και ποιητικό παραδοσιακό κατά βάση πλούτο.
The post Αλμανάκ Ποιείν 2021: Οι 4+ 1 δίσκοι μελοποιημένης ποίησης (γράφει ο Σπύρος Αραβανής) appeared first on Ποιείν.