Μελοποιημένα ποιήματα της Σαπφούς στη μετάφραση του Σωτήρη Κακίση, του Οδυσσέα Ελύτη, του Κώστα Γ. Καρυωτάκη, της Μαρίας Πολυδούρη, του Μιχάλη Γκανά και μία επιλογή του συνθέτη από τα δημοτικά δίστιχα. Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
`
Οδυσσέας Ελύτης, ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ
Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα.
Στ’ αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ’ ομολογώ.
Σαν να `μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα `ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.
*****
Μιχάλης Γκανάς, ΜΑΥΡΑ ΠΙΟΝΙΑ
Μαύρα χρόνια άσπρα χιόνια
πότε πέρασαν τα χρόνια.
άσπρισε η μαύρη κόμη
δεν μετάνιωσα ακόμη.
Γκρίζα χρόνια, άσπρα χιόνια
μου ‘τυχαν τα μαύρα πιόνια,
η παρτίδα μου στη μέση,
άλογο στην ίδια θέση.
Άσπρη κόμη σαν το χιόνι,
κι ούτε μου `πανε συγγνώμη,
ούτε ο Χρόνος, ούτε ο Χάρος
πού το βρήκανε το θάρρος.
**
Οδυσσέας Ελύτη, ΌΛΑ ΤΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
τ’ άγρια μαλλιά σου στην τρικυμία
το ραντεβού μας η ώρα μία.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
τα μαύρα μάτια σου το μαντίλι
την εκκλησούλα με το καντήλι.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
με τα μισόλογα τα σβησμένα
τα καραβόπανα τα σχισμένα.
Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια
όλα τα πήρε τα πήγε πέρα
τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα.
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι.
***
ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΚΡΥΦΗ
Δεν είναι πόνος να πονεί,
πόνος να θανατώνει,
σαν την αγάπη την κρυφή,
που δεν ξεφανερώνει.
Θαρρώ πεινώ, μα γω διψώ,
με δε διψώ, νυστάζω,
με δε νυστάζω ξαγρυπνώ
για σε κι αναστενάζω.
Μελαχρινό μου πρόσωπο,
φράγκικο μοναστήρι,
ούτε στην πόρτα φαίνεσαι,
ούτε στο παραθύρι.
Πρόβαλε φέξη τ’ ουρανού
και στέρηση του κόσμου
το νου μου και το λογισμό,
όπου μου πήρες, δώσ’ μου.
***
Μιχάλης Γκανάς, ΛΙΑΝΟΤΡΑΓΟΥΔΟ
Όταν στα μάτια σε κοιτώ
δε θέλω να τα κλείνεις,
γίνεσαι νύχτα βροχερή
κι απ’ έξω με αφήνεις.
Εγώ τον πόνο τον βαστώ
την πίκρα την αντέχω,
κλαίω γιατί σε ξέχασα
και όχι που δε σ’ έχω.
Τα μάτια τα ψιχαλιστά
βουρκώνουν μα δεν κλαίνε
και τα πολλά τους μυστικά
τα κρύβουν, δεν τα λένε.
Καλύτερα που δε μιλάς
τα λόγια μας ξεχνιούνται
όσα ποτέ δεν είπαμε
αυτά δε λησμονιούνται.
Τα μάτια σου τα καστανά
άλλα να μην κοιτάξουν
φοβάμαι μην ξενιτευτούν
και πάνε αλλού να κλάψουν.
****
Σαπφώ, ΣΑΠΦΩ
Ήρθε και τρύπωσε ο Ερμής
στο όνειρό μου μέσα και του είπα
Αφεντάκο μου, πώς χάθηκε η ζωή μου.
Και δε γελώ, δε χαίρομαι
μήτε τα πλούτη θέλω,
μα κάποιος πόθος με βαστά
ζητάω να πεθάνω.
Τις υγρές να δώ με τους λωτούς
του Αχέροντα τις όχθες.
*************************************************************************
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
`
1) Πρώτη ισημερία – Ορχηστρικό – Σόλο φλάουτο Θύμιος Παπαδόπουλος
2) Σαπφώ (Απόδοση Σωτήρη Κακίση)
3) Ταξίμι – Σόλο λαούτο ο Αχιλλέας Περσίδης
4) Λιανοτράγουδο (Μιχάλη Γκανά)
5) Σου το ‘πα για τα σύννεφα (Οδυσσέα Ελύτη)
6) Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες (Μαρίας Πολυδούρη)
7) Το παράπονο (Οδυσσέα Ελύτη) β’ φωνή Γιώργος Μάκρας
8) Πάμε ξανά στα θαύματα (Μιχάλη Γκανά) β’ φωνή Γιώργος Μάκρας
9) Ο Αγαμέμνων (Οδυσσέα Ελύτη) β’ φωνή Γιώργος Μάκρας
10) Δεύτερη ισημερία- Ορχηστρικό
11) Όλα τα πήρε το καλοκαίρι (Οδυσσέα Ελύτη)
12) Σε παλαιό συμφοιτητή (Κώστα Γ. Καρυωτάκη)
13) Μαύρα πιόνια (Μιχάλη Γκανά)
14) Του πόθου τ’ αγρίμι (Μιχάλη Γκανά)
15) Σαν την αγάπη την κρυφή (Δημοτικά δίστιχα)
The post Δημήτρης Παπαδημητρίου, «Τραγούδια για τους μήνες», Universal, 2006 appeared first on Ποιείν.