Ο φασισμός, λένε, νικιέται με την παιδεία. Ποια παιδεία, όμως; Την παιδεία που σου απαγορεύει να χρησιμοποιήσεις τη λέξη «λαθρομετανάστης» διότι αντιλαμβάνεται το περιεχόμενό της διαφορετικά από το κοινό λεξικό; Την παιδεία που σου επιτρέπει να καταλαμβάνεις κατά το δοκούν δημόσιους χώρους στο όνομα της ελευθερίας; Την παιδεία της τυφλής απόδοσης φασιστικής προέλευσης της αντίθετης –όποια κι αν είναι αυτή– άποψης; Την παιδεία που εξαναγκάζει πληθυσμούς οι οποίοι δεν επιθυμούν να συμβιώσουν στην υποχρεωτική συμβίωση; Την παιδεία που νομιμοποιεί φόνους, βασανισμούς και ολοκληρωτικά καθεστώτα στο όνομα της ισότητας; Την παιδεία που επιτρέπει την καταστροφή της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας στο όνομα της επανάστασης και του μίσους έναντι του πλούτου; Την παιδεία που σε νομιμοποιεί να εφαρμόζεις μόνον τους νόμους που σου αρέσουν; Την παιδεία που αντιλαμβάνεται τον πολίτη απολύτως ανεύθυνο και τον πολιτικό που τον εξυπηρετεί εξ ορισμού ένοχο;
Αστυνομεύστε τις λέξεις, ανεχθείτε κλειτοριδεκτομές, ρωτήστε τους παρελαύνοντες πώς να ορίσετε τα φύλα, διαγράψτε και υβρίστε όσους διαφωνούν μαζί σας, λεηλατήστε περιουσίες, δολοφονήστε όσους δε συμμερίζονται τις απόψεις σας, κάντε καταλήψεις, βανδαλίστε, φτύστε στα μούτρα το νόμο, βασανίστε τους αστυνομικούς που κυκλοφορούν στην πόλη, διοριστείτε με ρουσφέτι και σκοτώστε χάριν ανθρωπιστικού ιδεώδους τους πολιτικούς που σας διόρισαν ή ψηφίστε ναζιστές, να τους εξολοθρεύσουν αυτοί, επειδή θυμώσατε για όλη αυτή την οικονομική, την πολιτική και ηθική χρεοκοπία.
Είναι η παιδεία που νικά καθημερινά το φασισμό.
The post “Νίκη όπου έχουμε νικηθεί” (γράφει ο Δημήτριος Μουζάκης) appeared first on Ποιείν.