Μεγάλη Πέμπτη
Τὸν ἔβλεπα συχνὰ στὸ Βαρδάρι, παρέα μὲ κάτι γέρους κολομπαράδες. Περίπου τριαντάρης, σιωπηλός, μονίμως ἄνεργος, ὄχι πολὺ ἀρρενωπός, πάντα φτωχοντυμένος καὶ ἀξύριστος. Τοῦ πρότεινα παρέα κι ἦρθε. Ἀνηφορίσαμε σιωπηλοὶ γιὰ τὴν περιοχὴ τοῦ ντενεκὲ μαχαλᾶ. Σταθήκαμε στὰ σκοτεινά. Διστάσαμε.
Ἔσβησε τὸ τσιγάρο του. «Γιά στάσου», εἶπε, σὰ νὰ θυμήθηκε κάτι. «Μεγάλη Πέμπτη δὲν εἶναι σήμερα;» «Ναί», εἶπα, «καὶ τί μ’ αὐτό;» «Τί θὰ πεῖ ʺκαὶ τί μ’ αὐτόʺ; Ἡ ἐκκλησία νὰ ψέλνει τὰ δώδεκα εὐαγγέλια, καὶ μεῖς νὰ γαμιόμαστε;» «Καὶ τί θὲς νὰ κάνουμε; νὰ περιμένουμε τὸ Πάσχα;» «Βρέ, θὰ μᾶς κάψει ὁ Θεός, καταλαβαίνεις;» «Ἔ, τότε τί ἤθελες καὶ μὲ κουβάλησες ἐδῶ;» Μαλάκωσε. «Δίκιο ἔχεις. Ἀπὸ βραδὺς τό ‘χα στὸ νοῦ μου ἀλλὰ μετὰ τὸ ξέχασα. Πᾶμε τώρα. Ἄλλη φορά».
Ἔφυγα τσατισμένος. Πιὸ πολὺ μὲ τὸν ἑαυτό μου. Ἀκοῦς ἐκεῖ, ἕνας ἀλήτης νὰ μοῦ δώσει τέτοιο μάθημα, ἐμένα πού ‘ξερα τὰ δώδεκα εὐαγγέλια ἀπέξω!
`
Τα πάθη τα σεπτά / Μεγάλη Πέμπτη.
Πάλι ο Χριστός θα πλύνει τα πόδια των δώδεκα , και πάλι ο Πέτρος θα του πει ” Κύριε , όχι μόνο τα πόδια μου αλλά και όλο μου το σώμα”.
Δώδεκα αγάπες είχα κι εγώ στη ζωή μου , μα κανενός δεν αξιώθηκα να πλύνω τα πόδια . Κανένας Πέτρος δε βρέθηκε για μένα.
Ακούω το ευαγγέλιο του μυστικού Σου δείπνου, και ξαφνικά φωτίζομαι: χίλιες φορές καλύτερα που δεν αξιώθηκα. Σκηνές υπέρτατης θυσίας και ταπείνωσης, ας μην τις μαγαρίζει η καύλα μου με απομιμήσεις.
`
*
Περιεχόμενα
ΟΙ ΡΕΜΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΝΤΟΥΝΙΑ
Ιπποκλείδης [1983]
Δημοσθένης και Αλέξανδρος
Κλείτος [1988]
Αρέθας επίσκοπος Καισαρείας και οι επάρατοι Παφλαγόνες [1983]
Η Λαμπρινή του Κοραή
Ο Βλαχογιάννης για τον Παπαδιαμάντη
Ο Τσβάιχ για τον Κάφκα
Η Ρόζα Εσκενάζη κι ο μπασκίνας της [1984]
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Ο ζητιάνος και η ωραία [1983]
Το γλυκό [1984]
Οινοχόη 1987]
Παραμονή Χριστουγέννων [1983]
Μεγάλη Πέμπτη
Μεθύσι [1985]
Στη Σκύρο [1984]
Το γιαούρτι [1988]
Ο υπολοχαγός [1989]
Η Μαρία και η Πόπη [1990]
Ο συμμαθητής [1993]
Ανταπόκριση [1992]
The post Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Μεγάλη Πέμπτη» [«Οι Ρεμπέτες του ντουνιά, εκδ. Ιανός, 1986»] appeared first on Ποιείν.