ΤΑ ΑΜΑΡΑΝΤΑ
Στον πλάνητα
τούτο κόσμο,
ποια πλανεύτρα ομορφιά
τον Θάνατο
θα αποπλανήσει;
Στην πλάνη
της ανάσας και της ματιάς
ποια πλανεύτρα ύπαρξη
θα τον δωροδοκήσει;
Στον πλάνητα
τούτο κόσμο
με την πίστη
των
αμάραντων
στο κεφάλι ας στολίσει.
Κι εκείνος
θα λυγίσει.
«Κοίτα.
Μια ομορφιά
στη ζωή. Και στο μετά.
Άφθαρτη και φθαρτή
αθωότητας η στιγμή
στο Πριν. Στο Ποτέ πια.
Και
στο Αεί.»
`
*
ΑΓΓΕΛΙΑ
Διατίθεται ψυχή.
Ανεπαρκώς σκληρή.
Διατίθεται ψυχή.
Να θέσει ένα αποτύπωμα κι αυτή.
Διατίθεται ψυχή.
Αναμφιβόλως πάρα ταύτα ικανή.
Ν΄ αντέξει.
Να βιώσει.
Τα τόσα δα, μικρά μεγαλειώδη μπορετά.
Διατίθεται ψυχή.
Τα υποτίθεται θα αρνηθεί.
Διατίθεται ψυχή.
Ας εκτεθεί.
Στην τόλμη.
Και στου έρωτος τη ζωή.
*
ΨΥΧΗΣ ΣΧΟΙΝΙ
Ποιος άπλωσε
Τις πεταλούδες
Στο σχοινί;
Ποιος άφησε
Τα όνειρα χωρίς ψυχή;
Ποιος μάλωσε
Με τα χρώματα
Και τη ζωή;
Ποιος είπε;
Μη!!
Δεν πρέπει!!
Χωρίς Γιατί;
Ποιος άπλωσε
Τις πεταλούδες
Στο σχοινί;
Στον Άνεμο;
Στον Ήλιο;
Στη Βροχή;
The post Πέπη Κόγια, «Ποιος άπλωσε τις πεταλούδες στο σχοινί;» , εκδ. Πληθώρα, 2019 appeared first on Ποιείν.