Καρχηδόνα
Η βασίλισσα ξεφλουδίζει
τα μαραμένα της δάκρυα,
στο φυτεμένο παλάτι
ερήμωσαν οι ανάσες.
Οι Μούσες ξεψυχούν
στο μέτωπό της,
στέμμα τυραννικό ο έρωτας,
σκύλος σημαδεμένος στείρος.
«Πρέπει να καταστραφεί
η Καρχηδών» *
γιατί άρρωστος πόθος
ακόμα περιφέρεται.
* Κάτων, «Ceterum censeo Carthaginem esse delendam»
από τη συλλογή <<εν ζωή>>, Οκτώβριος 2005
1
Virtus ariete fortior
Κράτα με σφιχτά,
είμαι δέντρο, άνεμος, τίγρης.
Κεντημένο γεράκι
στου Ορμούσδ τα μαλλιά,
πύρινο δηλητήριο
στο τόξο του Αριμάν.
Με το δόρυ της Αρετής
κατακτώ
το Πνεύμα του Φόβου.
Με το ξίφος της Πίστης
κατακτώ
την Ψυχή της Φθοράς.
Κράτα με σφιχτά,
είμαι πουλί, λιοντάρι, φίδι.
Βασιλική σφραγίδα
που στιγματίζει τη φωτιά,
θρόνος λευκός
στον Οίκο του Κυρίου μου.
από τη συλλογή <<ΆλφαΒήτα>>, Νοέμβριος 2011
Πλατύποδας
Με την ουρά του κάστορα,
του ξυλοκόπου μάστορα
και το ράμφος από πάπια,
ψάχνει μέσα στα ντουλάπια.
Με βίδρας μακριά πόδια
περνάει τα εμπόδια.
Τριάντα οχτώ μερίδες,
σαλτσούλα από γαρίδες.
Στο Σροπσάιρ του Λονδίνου,
στο σπιτάκι του Δαρβίνου,
θα ήθελε να γεννηθεί,
ως αβγό να εξεταστεί.
Συλλογή <<τα ζώα εκεί κάτω>>, Ιούλιος 2018
The post Ζωή Ν. Νικολοπούλου, Τρία Ποιήματα appeared first on Ποιείν.