`
ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Έχεις φύγει για πάντα κι ίσως έχεις πεθάνει
μάλλον έχεις πεθάνει κι έχεις φύγει για πάντα –
έτσι γίνεται πάντα;
Σ’ έπαιρνα τηλέφωνο, δεν απαντούσες.
Το τηλέφωνο το πήραν άλλοι.
Στο σπίτι σου μένουν άλλοι.
Πού πήγαν τα ρούχα σου
κι εκείνη η ωραία συλλογή με μπουκαλάκια των αρωμάτων
φουζέρ, εσάνζ, λεμόνι και λεβάντα,
το νούμερο 5 και το 19 της chanel, Lancome, Armani,
Ricci, Vichy και Lapidus.
Τώρα που κάθομαι καμιά φορά στα μπαράκια
σε σκέφτομαι περαστική να σκύβεις να φτιάξεις
τις κάλτσες σου
ή να κοντοστέκεσαι και να κοιτάζεις το τζάμι,
να δεις τα μαλλιά σου,
πάντα όμως υπάρχνουν εμπόδια
εκείνη η κακιά συνήθεια των ορθίων μπροστά στις εισόδους –
στο μεταξύ εσύ προλαβαίνεις και χάνεσαι σ’ένα στενό
που δεν ξέρω
σε καταπίνουν άγνωστες πόρτες και στόματα.
Από τη συλλογή “Το νεκρό καφενείο” (1997)
`
«Η δόξα των ανέμων»
Οχτώ Νοέμβρη. Εποχή των χρυσανθέμων –
γυαλί σπασμένο το κορμί σου καταγής.
Ντυμένη θαύματα στη δόξα των ανέμων
τον αιματόφυρτο καιρό αιμορραγείς.
Οχτώ Νοέμβρη πια ποτέ δε θα ξανάρθει
σαν θεατρίνα που έχει σβήσει αλκοολική
κι ένα παιδί που μεγαλώνει μες στη στάχτη
θα διδαχτεί απ’ τους θεούς τη μαντική.
Παλιά φεγγάρια της αγάπης τα μπακίρια.
Πλεχτές κουβέρτες με τοπάζι και χρυσό.
Μυρίζουν κίτρινο και δάφνη τα σανίδια
και πίνω αρώματα και οινόπνευμα να ζω.
Οχτώ Νοέμβρη και το σπίτι ταξιδεύει
σ’ ενός σουλτάνου τις αυλές ψηφιδωτό.
Του σώματός μας τα κρυφά και τα ερέβη
μόνο της τέχνης μας φυλούν την κιβωτό.
Απόψε τίποτα δεν έχεις να δηλώσεις.
Η νομιμότητά σου εξωπραγματική.
Αρκεί σαν γράμμα τη ζωή σου να διπλώσεις
κι ύστερα παίζεις κοπτική και ραπτική.
Οχτώ Νοέμβρη. Εορτή των Αρχαγγέλων.
Των Μιχαήλ και Γαβριήλ Ταξιαρχών.
Δεν έχει νόημα πως κάψαμε το μέλλον.
Το κέρδος μένει και σωμάτων και ψυχών.
`
Από τη συλλογή “Η πόρτα της Πηνελόπης” (Γαβριηλίδης, 2003).
`
*******************************************************************
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Η Ωραια Οχια Του Μπαμπανη
01:13
Σαν Ανοιξη Μεσα Σε Πολεμο
01:37
Η Ψυχη Μας Καποτε
00:54
Ηθοποιος Της Δεκαετιας Του 60 Ιστορει Το Ρολο Που Τον Ανεδειξε Σε Μια Επαρχιακη Ελληνικη Πολιτεια
01:07
Το Πλοιο Ναυκρατουσα
06:37
Και Σε Θυμαμαι Ντυμενο Αμλετ
00:46
Οπως Σ’ενα Παρτι
00:31
Ειναι Βραδυ Αργα
00:40
Εχει Φυγει Για Παντα
01:10
Ενδειξεις Των Παλαιων Ημερων
00:43
Μιλουν Για Παγιδες
01:07
Νυφη Ντυμενη Τα Αιματα
01:03
Το Ματι Της Βελονας
06:22
Η Πορτα Της Πηνελοπης
01:25
Ο Γερος Και Το Σπιτι
00:48
Ζωη Ανυπερασπιστη
01:15
Παραμονες Δεκαπενταυγουστου
00:55
Γονατιστη Σε Ποδια Αγγελων
01:04
Ανυπερασπιστος Και Σαν Ερασιτεχνης
01:29
Σχεδιο Σε Μαθημα Ιχνογραφιας
02:03
Η Δοξα Των Ανεμων
03:09
Ακτινογραφια Θωρακος
02:57
`