`
Ανδρέας Κάλβος, Τα ηφαίστεια (αποσπάσματα)
`
α’
Χλωρά, μοσχοβολούντα
νησία του Αιγαίου πελάγους,
ευτυχισμένα χώματα
όπου η χαρά κι η ειρήνη
πάντα εκατοίκουν.
β’
Τι τα θαυμάσια εγίνηκαν
κοράσια σας οπ’ είχαν
ψυχήν σαν φλόγα, χείλη
σαν δροσισμένα ρόδα,
λαιμόν σαν γάλα;
γ’
Στα πλούσια περιβόλια σας
βασιλικός και κρίνοι
ματαίως ανθίζουν· έρημα,
ούτ’ ένα χέρι ευρίσκεται
να τα ποτίζη.
δ’
Τα δάση, τα λαγκάδια σας,
όπου οι φωναί αντιβόουν
των κυνηγών, σιωπώσι·
σκύλοι εκεί τώρα αδέσποτοι
μόνον βαυίζουν.
ε’
Ελεύθερα, αχαλίνωτα
μέσα εις τ’ αμπέλια τρέχουν
τ’ άλογα, και εις την ράχην τους
το πνεύμα των ανέμων
κάθεται μόνον.
`
************************************************************
`
Είδος υψηλό και, σύμφωνα με την ποιητική θεωρία της Αναγέννησης και του Νεοκλασικισμού, σχεδόν ταυτόσημο με τη λυρική ποίηση, η ωδή είναι ιδιαίτερα προσφιλής σε ολόκληρο τον 19ο αιώνα. Αν και στη νεοελληνική λογοτεχνία έχει συνδεθεί σχεδόν αποκλειστικά με την ποίηση του Ανδρέα Κάλβου, ωστόσο, από την εμφάνιση, κατά τη δεύτερη δεκαετία του 19ου αιώνα, έως τη διαμόρφωσή της, μεταξύ 1860-1880, προκρίνεται για να εκφράσει ποιητικά την επικαιρότητα: εξυμνεί πρόσωπα και αφηρημένες έννοιες, φιλοδοξεί να διαιωνίσει ιστορικά γεγονότα, πλαισιώνει επετειακές εκδηλώσεις, καλείται ακόμη και να υπερβεί, σε συμβολικό επίπεδο, τον θάνατο. Η παρούσα μελέτη παρακολουθεί χρονολογικά τους μετασχηματισμούς του είδους σε συνάρτηση με τα πολιτικά γεγονότα, τις ιδεολογικές ζυμώσεις και τα κοινωνικά και πολιτισμικά του συμφραζόμενα, καθώς και με την αδιάλειπτη αλληλεπίδρασή του με άλλα λυρικά είδη, όπως ο ύμνος, ο θούριος και η ελεγεία. Σε αυτό το πλαίσιο παρουσιάζονται και αναλύονται κείμενα που υπακούουν στις ειδολογικές συμβάσεις, αλλά και κείμενα που τις τροποποιούν· οι νεοκλασικιστικές δοκιμές του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου, οι καθοριστικές από τη σκοπιά της λογοτεχνικότητας ωδές του Κάλβου, οι ωδές του Σολωμού με κύριο ειδολογικό χαρακτηριστικό την αποθέωση, αλλά και οι πειραματισμοί του Παναγιώτη Σούτσου σηματοδοτούν την ευελιξία και τη σθεναρή παρουσία του είδους στον 19ο αιώνα.
`
Από την παρουσίαση του βιβλίου
`
*************************************************************
Η Θάλεια Ιερωνυμάκη γεννήθηκε στο Μόντρεαλ. Σπούδασε στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση και στο Πανεπιστήμιο Βουκουρεστίου. Είναι ΕΔΙΠ στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Άρθρα και κριτικές της έχουν δημοσιευθεί σε πρακτικά συνεδρίων και περιοδικά.