Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ
2.(αυτή,πλησιάζει σε μια μισοσκισμένη αφίσα ενός σταρ)
Ήρθες; το ήξερα ότι θα έρθεις !
Έλα αγκαλιασέ με αγάπη μου ,αγγελέ μου ,δολοφόνε μου
Τα σπλάχνα μου ,ένας σωρός απο κάρβουνα
Φύγε ,όχι ,μη φύγεις,
Είμαι η στάχτη που άφησες πίσω σου..
Καθώς έφευγες ,φιλούσα τ αχνάρια σου
Κάπνιζα τ αποτσίγαρα σου
Να νιώσω λίγο ακόμη τη γεύση των χειλιών σου…
………..
3 …..ενα βράδυ είδα να πέφτει ένα σκυλί απ τον ουρανό
Νόμιζα είχε φτερά
Ώσπου βούτηξε μπροστά στα πόδια μου
Απ το στόμα του πετάχτηκε αίμα
έτσι πέταξες και συ εμένα
Για λίγο ένιωσα οτι πετάω
Μετά εγινα μια ματωμένη μάζα …
4. Άρχισα να φυτεύω τριαντάφυλλα
Κόκκινα σαν σφαγμένα σύννεφα….
‘οταν πέφτει ο ήλιος
Με τυλίγει ο δηλητηριώδης χιτώνας της νύχτας
Τα φυλλώματα των δέντρων φουσκώνουν
Σαν σκοτεινές κοιλιές παράξενων ζώων
τι θα γεννήσουν….(1)
5….Ένα βράδυ ,άλλο ένα βράδυ
Απο την μαύρη μακριά σειρά που μ ακολουθεί
Είδα κάτι να κρέμεται απο ένα δέντρο
Κάτι σαν μεγαλος σκύλος ,η ,υποσιτισμένη αρκούδα…
ένα σώμα ,ένα κέρινο πρόσωπο ,
Στο λαιμό ένα σχοινί…
Ένα εκκρεμές του θανάτου
…….την άλλη μέρα έμαθα ότι ήταν μόνος
Ήρθε απ την ανατολή, από ένα καμμένο τόπο ,διωγμένος
….βυθίστηκε στη νύχτα του κόσμου.
……6. η σελήνη ένα κομμένο κεφάλι αλόγου
Χύνει το αίμα της στα μαλλιά μου..