Κανόνες κυκλοφορίας
Ας περπατήσουμε απ’ το πεζοδρόμιο
Του στοχασμού εννοώ
Γιατί όπως τρέχει γρήγορα η ζωή
μπορεί να μας πατήσει
κι εμείς να προχωρούμε νεκροί
Ανυποψίαστοι
Προφάσεις εν αμαρτίαις
Ο σουγιάς πόθος
έπαψε να χαράζει έρωτες στη μνήμη της
Θα ασκήσει έφεση
Να επανεξεταστούν οι μάρτυρες
Της επετέθη πισώπλατα η μοναξιά
Όλα παίζονται
Φεύγει ο χρόνος
χωρίς δρομολόγια αναρτημένα
Χωρίς στάσεις δεδομένες
Μ’ ένα “θα” καλύπτονται τα όνειρα
μ’ένα “αν όμως δεν” θρέφονται οι φόβοι
Μιά τραμπάλα η ζωή
κι άμα πέσεις, έπεσες
Λαμβάνω τα μέτρα μου
Υποθήκευσα τον εαυτό μου
γιά ένα δάνειο ελπίδας
Έκανα κατάληψη στο παρόν
και έστειλα τις σκέψεις
στον επάνω όροφο της προσμονής
για να’χουν θέα
Αγριεύουν
κλεισμένες στους τέσσερις τοίχους της λογικής
Κι έπειτα
η καθημερινότητα σε γκρο πλαν
έχει κι αυτή τις ρυτίδες της
Από μακριά λοιπόν η αλήθεια,
απόμακριά κι αγαπημένες
Γλυκόπικρα
Θυμάμαι
που τύλιγα τα λόγια σου
σε ζελατίνα από καραμέλες
Πόσο γρήγορα αλλάζουν οι γεύσεις!
Άτιτλο
Είχε ένα πέλαγος τεράστιο η καρδιά του
αλλιώς δεν εξηγείται πού πνίγηκαν τόσοι έρωτες
Ο χρόνος του χρόνου μας
Ποιός να το’λεγε
πως θα μετρούσαμε τον χρόνο που περνά
σχεδόν απαθείς
Τι φοβερό αναισθητικό η εξοικίωση!
Παραπλανήσεις
Τα μεγάλα λόγια
τραγανά μπισκότα της ευπιστίας μας
φουρνισμένα με κανέλα και ζάχαρη
Προσοχή στο κενό
κατά την επιβίβαση στην πραγματικότητα
Στον αστερισμό της αναζήτησης
Έχει αισθήματα άλλης κοπής η τύχη
ή στα ζάρια παίζει τα μελλούμενα;
Είναι όμορφη και διάφανη
ή φάντασμα ασπόνδυλο;
Τη γέννησε ως λύση σκέψη θεϊκή
ή αντισώμα ήταν θέλησης που σάπισε στο χρόνο;
Ή μήπως τίποτε απ’αυτά
μόνο της μοίρας φάρσα;
Επίκαιρο
Οκόσμος
χαλασμένοψυγείο
Τρέχουν νερά
Ξεπλένουν αίματα
Συναρτήσεις
Αυθαδιάζουν οι καιροί
όταν ευημερεί η απάθεια
Δελτίο ειδήσεων
Οι διαδηλωτές
συνεχίζουν να σπάζουν
τις βιτρίνες του εφησυχασμού
και να ξεχύνονται στους δρόμους
αιμόφυρτοι ανθρωπιά
Γεύση απώλειας
Όταν επιτέλους συναντήθηκε με τον εαυτό του
είχε ήδη νυχτώσει
Όλα κλειστά
Και μόνο διανυκτερεύοντα φαρμακεία
πουλούσαν ύπνο σε δισκία
Κι αυτά με συνταγή
Ταξιδιωτικός εξοπλισμός
Άμαχος πληθυσμός οι ερωτευμένοι
Ζυμάρι σε χέρια άλλων
φουσκώνει από αισθήματα
Πυξίδα η λογική σε ζωές αταξίδευτες
Μόνος σου αν βρεθείς
φόρα παλτό την αντοχή σου
Έχει παράθυρα η μοναξιά
Μπάζει από παντού
Κοινό μυστικό πως η ζωή μας
είναι βιβλίο με φύλλα άκοπα
και χαρτοκόπτη κρατά στα χέρια του ο χρόνος μόνο
Τι άλλο να σας πω;
Τι ξέρω κι εγώ;
Στην ουρά περιμένω να βγάλω εισιτήριο.