The Deep του Jackson Pollock (1953)
John Keats (1795- 1821)
Πού είναι ο Ποιητής; Φανερώστε τον! Φανερώστε τον!
Πού είναι ο Ποιητής; Φανερώστε τον! Φανερώστε τον,
εννέα Μούσες, για να τον γνωρίσω!
Είναι ο άνθρωπος που με τον άνθρωπο
είναι ίσος, είναι αυτός βασιλιάς,
ή φτωχότερος απ’ τη φάρα των ζητιάνων,
ή κάτι άλλο θαυμαστό
Ένας άνθρωπος ίσως να’ ναι ανάμεσα σε πίθηκο και Πλάτωνα
Αυτός είναι ο άνθρωπος που με το πουλί,
το σπουργίτι ή τον αετό, βρίσκει το δρόμο του
σε όλα του τα ένστικτα. Αυτός έχει ακούσει
του λιονταριού το βρυχηθμό, και μπορεί να πει
τι εκφράζει ο σκληρός λαιμός του,
Και σε αυτόν έρχεται της τίγρης η κραυγή
ευφραδής και πατά
στ΄ αυτί του σα γλώσσα μητρική…
ΑΠΟΛΛΩΝ ΠΡΟΣ ΧΑΡΙΤΕΣ
ΑΠΟΛΛΩΝ
Ποιά απ’ τις ομορφότερες τρεις
θα ιππεύσει σήμερα μαζί μου;
Τ’ άλογά μου χτυπούν τις οπλές τους στο κατώφλι της πρωίας:
Ποιά απ’ τις ομορφότερες τρεις
θα ιππεύσει σήμερα μαζί μου;
Απέναντι απ’ του Φθινοπώρου τα χρυσά βασίλεια των σιτηρών;
ΟΙ ΧΑΡΙΤΕΣ όλες μαζί
Εγώ θα ιππεύσω, Εγώ-Εγώ-Εγώ
Ω νεαρέ Απόλλωνα άφησέ με να πετάξω μαζί σου,
Εγώ θα πετάξω, Εγώ- Εγώ-Εγώ,
Οι πολλοί, πολλά θαύματα βλέπουν-
Εγώ-Εγώ-Εγώ-Εγώ
Και η λύρα δε θα έχει ούτε μια χορδή χαλαρωμένη
Εγώ-Εγώ-Εγώ-Εγώ
Όλη μέρα θα τραγουδώ
Στροφές
1
Λες πως αγαπάς, μα με φωνή
Απ’ της καλόγριας πιο αγνή, που τραγουδά
Τον απαλό Εσπερινό στον εαυτό της
Καθώς οι καμπάνες βαρούν
Ω Αγάπα με αληθινά!
2
Λες πως αγαπάς, μα μ’ ένα χαμόγελο
Κρύο σαν ηλιοβασίλεμα του Σεπτέμβρη
Λες και ήσουν καλόγρια του Αγίου Έρωτα
Και τηρούσες τις εβδομάδες της Θράκας.
Ω Αγάπα με αληθινά!
3
Λες πως αγαπάς- μα τα χείλη σου
Με κοραλλιού απόχρωση δε διδάσκουν περισσότερες μακαριότητες
Απ’ τα κοράλλια της θαλάσσης-
Αυτά ποτέ δε σουφρώνουν για φιλάκια-
Ω Αγάπα με αληθινά!
4
Λες πως αγαπάς, μα το χέρι σου
Δεν ανταποδίδει στο σφίξιμο το σφίξιμο,
Είναι σαν αγάλματος, νεκρό-
Όταν το δικό μου καίει για πάθος-
Ω Αγάπα με αληθινά!
5
Ω Ανάπνευσε μια ή δυο λέξεις φωτιάς!
Χαμογέλα, σα να έπρεπε εκείνες οι λέξεις να με κάψουν,
Σφιχταγκάλιασε, όπως κάνουν οι εραστές- Ω Φίλησε
Και στην καρδιά θάψε με!
Ω Αγάπα με αληθινά!
‘Δώσε μου Γυναίκες, Κρασί και Ταμπάκο’
Δώσε μου Γυναίκες, Κρασί και Ταμπάκο
Μέχρι να σκούξω, «Φτάνει, Αρκετά!»
Κάν’ το δίχως αντιρρήσεις
Μέχρι την μέρα της Αναστάσεως.
Γιατί, ευλογημένη η γενειάδα μου, αυτά θα είναι
Η Τριάδα μου η αγαπημένη.
~
Allen Ginsberg (1947-1997)
Γκουρού
Είναι το φεγγάρι που εξαφανίζεται
Είναι τ’ αστέρια που κρύβονται όχι εγώ
Είναι η Πόλη που χάνεται, εγώ μένω
Με τα ξεχασμένα μου παπούτσια
Την αόρατη κάλτσα μου
Είναι το κάλεσμα ενός κουδουνιού
Μεταφυσική
Αυτή είναι το ένα και μοναδικό
στερέωμα, επομένως
είναι ο απόλυτος κόσμος.
Δεν υπάρχει άλλος κόσμος.
Ο κύκλος είναι ολοκληρωμένος.
Ζω στην Αιωνιότητα.
Οι τρόποι αυτού του κόσμου
είναι οι τρόποι του Παράδεισου.
Τα Δυο Εκείνα
Εκείνο το δέντρο είπε
Δεν μ’ αρέσει εκείνο το λευκό αμάξι από κάτω μου
Μυρίζει βενζίνη
Εκείνο το άλλο δέντρο δίπλα του είπε
Ωωω όλο παραπονιέσαι
Είσαι νευρωτικό
Μπορείς να το καταλάβεις απ’ τον τρόπο που είσαι λυγισμένο.
Διακήρυξη
για τον Carlos Edmondo de Ory
Είμαι ο Βασιλιάς του Σύμπαντος
Είμαι ο Μεσσίας με μια νέα πρόνοια
Συγχωρήστε με πάτησα ένα καρφί.
Λάθος
Ίσως δεν είμαι ο Καπιταλιστής του Παραδείσου.
Ίσως είμαι ένας πορτιέρης που ροχαλίζει
Δίπλα στις Μαργαριταρένιες Στήλες-
Όχι αυτό δεν είναι αλήθεια, πραγματικά είμαι ο Θεός ο ίδιος.
Καθόλου άνθρωπος. Μη με συσχετίζετε
Με τον Όχλο.
Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να πιστέψετε κάθε λέξη
Που λέω.
Για το έργο του Burroughs
Η μέθοδος πρέπει να είναι το αγνότερο κρέας
Και όχι συμβολική επίφαση,
Πραγματικά οράματα & πραγματικές φυλακές
Όπως διακρίνονταν τότε και τώρα.
Φυλακές και οράματα δοσμένα
Με σπάνιες περιγραφές
Αντιστοιχώντας ακριβώς σ’ εκείνες
Του Αλκατράζ και του Ρόδου.
Ένα γυμνό γεύμα είναι φυσικό σε μας,
Τρώμε σάντουιτς πραγματικότητας.
Αλλά οι αλληγορίες είναι τόσο πολύ μαρούλι.
Μην κρύβετε την τρέλα.
~
William Butler Yeats (1865- 1939)
(Cast a cold eye
On life, on death.
Horseman, pass by!)
Πολιτική
“Στον καιρό μας η μοίρα τ’ ανθρώπου παρουσιάζει
το νόημά της με όρους πολιτικούς” Thomas Mann
Πώς μπορώ εγώ, το κορίτσι στέκεται εκεί,
να στρέψω την προσοχή μου
στη Ρωμαϊκή ή τη Ρωσική
ή την Ισπανική πολιτική;
Ωστόσο είναι εδώ ένας ταξιδεμένος άνδρας που γνωρίζει
για τι μιλάει
κι ένας πολιτικός
πού’ χει διαβάσει και σκεφτεί
και ίσως αυτά που λένε να’ ναι αλήθεια
για πόλεμο και συναγερμούς πολέμου
Αλλά Αχ και να μουν νέος ξανά
και να την κρατούσα στην αγκαλιά μου!
Ευγνωμοσύνη στους Άγνωστους Δασκάλους
Ό, τι υποσχέθηκαν να κάνουν
το έφεραν εις πέρας
Όλα τα πράγματα κρέμονται σα στάλα δροσιάς
απάνω σ’ ένα φύλλο χλόης.
Αμφιταλάντευση
Ανάμεσα σ’ ακρότητες
ο άνθρωπος πορεύεται ‘
Μια στιγματισμένη, ή φλεγόμενη ανάσα
έρχεται να καταστρέψει
όλες εκείνες τις αντινομίες
της μέρας και της νύχτας ‘
Το σώμα το αποκαλεί θάνατο
Η καρδιά εκδίκηση
Αλλά αν έτσι έχουν αυτά
τότε τι είναι χαρά;
Ένα κομμάτι λιβάνι
Από πού ήρθε όλη αυτή η οργή;
Από τάφο αδειανό ή από παρθένας μήτρα;
Ο Άγιος Ιωσήφ νόμισε πως ο κόσμος θα’ λιωνε
Αλλά του άρεσε έτσι που μύριζε το δάχτυλό του
Στμ: οι μεταφράσεις αυτές αποτελούν απόπειρες κι επουδενί οριστικές και πιστές λύσεις.