Βαλς στον Τιτανικό
Δεν μ’ αρέσουν τα πολλά-πολλά
με τους ανθρώπους
Τα πάρε δώσε
Δεν μ’ αρέσουν οι συναλλαγές
κι ούτε βάζω ζυγαριά να ζυγίσω
Σπάνια πετυχαίνει το μίγμα
είναι γεγονός
γι’ αυτό και είμαστε σχεδόν
όλοι μας δυστυχισμένοι
Η αγάπη απαλύνει
τον ανθρώπινο πόνο
όταν αγαπάς και σ’ αγαπούν
μα ο πόνος υπάρχει
γιατί ζωή δεν είναι μόνο η αγάπη
Ένα κενό καλύπτει την ύπαρξη
κι αυτό σε βασανίζει
δεν γεμίζει με παρέες, ποτά
συναναστροφές
κάποιοι ξεφεύγουν εντελώς
φτάνουν στα άκρα
μα και οι άλλοι
δεν είναι πολύ καλύτερα
κι ας μη το δείχνουν
Το ανθρώπινο είδος
αυτοκτονεί
αργά μα σταθερά
πίνει το κώνειο
χορεύοντας ανέμελα
στον Τιτανικό
που λέγεται πλανήτης Γη.
`
*
Κοινή μοίρα
Μέσα στην καυτή πεδιάδα
ένας άνεμος Σιμούν
φέρνει άμμο από την Αφρική.
Οι ψυχές διάτρητες
σκορπίζονται στον ουρανό
τα σώματα χοροπηδάνε
στην επιφάνεια της γης
φούσκες που ξεφουσκώνουν με μιας.
Η καταστροφή επέρχεται
επί δικαίων και αδίκων
φαίνεται να είναι
νόμος της φύσης
διαψεύδει προσδοκίες
φωλιασμένες στη συνείδηση
αιώνων
το καθιερωμένο
δεν είναι πάντα το σωστό
όταν βλέπεις το κακό
δεν μπορείς να κλείνεις τα μάτια.
`
*
Σημερινή χαρά και ευλογία
Μαθαίνοντας
να ζω το σήμερα
πρέπει να φονεύσω το παρελθόν
να αγνοήσω το μέλλον
όσο έχουν βάρος
στη συνείδησή μου
με τραβάνε προς τα κάτω
επαναλαμβάνομαι
αδρανώ
φοβάμαι τις συνέπειες
κι έτσι δεν ζω
σαν το ποτάμι
πρέπει να κυλώ
που πίσω δεν γυρίζει
να μην υπερβάλει η σκέψη
το ίδιο και η δράση
στο σήμερα να ζω
χαρά είναι κι ευλογία.