`
Το να είσαι σε πνευματική ισορροπία σημαίνει ότι έχεις ηρεμία πνεύματος, καθώς ένας άνθρωπος δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει φθάσει σε ειρήνη όταν επιτρέπει στο μυαλό του να διαταράσσεται και να χάνει την ισορροπία του από συμβάντα.
Ο άνθρωπος της σωφροσύνης δεν έχει πάθη, και αντιμετωπίζει όλα τα πράγματα με την ηρεμία ενός νηφάλιου νου και ελεύθερου από προκαταλήψεις. Δεν είναι δογματικός, έχοντας απωθήσει το πάθος, και είναι πάντα σε ειρήνη με τον εαυτό του και τον κόσμο, δεν παίρνει την μεριά κανενός ούτε απολογείται, αλλά είναι φιλικά διακείμενος προς όλους.
Ο δογματικός είναι τόσο πεπεισμένος ότι η γνώμη του και η δική του πλευρά είναι σωστή, και ότι όποιος πηγαίνει κόντρα σε αυτά κάνει λάθος, που δεν μπορεί να σκεφτεί ότι υπάρχει κανένα καλό στην άλλη άποψη και στην άλλη πλευρά. Ζει σε ένα συνεχή πυρετό άμυνας και επίθεσης, και δεν έχει καμία γνώση της ήσυχης ειρήνης ενός ισορροπημένου νου.
Ο άνθρωπος που βρίσκεται σε πνευματική ισορροπία παρακολουθεί τον εαυτό του ώστε να ελέγξει και να εξαλείψει ακόμα και την εμφάνιση κάποιου πάθους ή προκατάληψης στο μυαλό του, και με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσει κατανόηση για τους άλλους, και έρχεται να κατανοήσει την θέση τους και την συγκεκριμένη κατάσταση του μυαλού τους• και καθώς κατανοεί τους άλλους, αυτός αντιλαμβάνεται την ανοησία τού να τους περιφρονήσει και να αντιπαρατεθεί μαζί τους. Έτσι αναπτύσσεται στην καρδιά του μια θεία αγάπη η οποία δεν μπορεί να περιοριστεί, αλλά εκτείνεται σε όλα τα πλάσματα που ζουν και αγωνίζονται και υποφέρουν.
Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται υπό την κυριαρχία του πάθους και της προκατάληψης είναι πνευματικά τυφλός. Βλέποντας τίποτα άλλο από καλό στην δική του πλευρά, και τίποτα άλλο παρά κακό στην άλλη, δεν μπορεί να δει τίποτα όπως αυτό πραγματικά είναι, ούτε ακόμη και την δική του πλευρά• και μη καταλαβαίνοντας τον εαυτό του, δεν μπορεί να κατανοήσει τις καρδιές των άλλων, και νομίζει ότι είναι σωστό να τους περιφρονήσει. Έτσι αναπτύσσεται στην καρδιά του ένα σκοτεινό μίσος για εκείνους που αρνούνται να συμφωνήσουν μαζί του και οι οποίοι τον περιφρονούν με την σειρά τους, αυτός αποτραβιέται από τους συνανθρώπους του, και περιορίζει τον εαυτό του σε ένα στενό θάλαμο βασανισμού που έφτιαξε ο ίδιος.