[...]Ένας αιφνίδιος πόλεμος ματιών,
Χωρίς διέξοδο
Και παράπλευρες απώλειες.
Στοχευμένος.
Σαν σκηνοθετημένη συμφωνία.
Συνθήκη δέσμευσης,
Που ορίστηκε με αμοιβαία υποταγή
Απέναντι στο αδιόρατο σπρώξιμο της στιγμής.
Την αβίαστη ώθηση
Για μια ένωση,
Σχεδόν αναγκαία.[...]
[...]Μια προσευχή κύλησε στο αίμα.
Ένας ύμνος αθώας διαστροφής,
Που ρίζωνε αργά
Στα αχνοφώτιστα δωμάτια του έσω κόσμου.
Αναπνέοντας νωχελικά.
Προσμένοντας τη νυχιά της στιγμής,
Να σαλπίσει τη συνουσία
Από τις εγκοπές της σάρκας.[...]
[...]Ο χώρος τριγύρω έσβηνε,
Σαν σε πεινασμένη αχλή
Που κατάπινε τη δημόσια ζωή των άλλων.
Προσφέροντας απλόχερα σ’ εμάς
Την ευθύνη του τοπίου
Για ν’ αναστήσουμε τη νεκρή φύση.[...]
[...]Βύζαινες της στιγμής τα υγρά,
Με μια έκσταση αχόρταγη
Σκαλισμένη στους μορφασμούς σου.
Γεννιόσουν ξανά, μπροστά μου.
Σαν ένα μεγάλο παιδί
Που ήρθε από Αλλού, μυημένο ήδη
Στα υπόγεια συναισθήματα.
Βαπτισμένη στου πόνου τα αρώματα
Κι ένα κόσμο κατανόησης κεντημένο
Φυλαχτό στο μέτωπό σου.[...]
[...]Σχημάτιζες μια λεπτή φιγούρα
Ατέρμονης αθωότητας,
Ραμμένη πάνω στο άδειο κουφάρι
Του εγκαταλελειμμένου κόσμου.[...]
[...]Υπήρχα μπροστά σου γυμνός
Και η νύχτα ωρίμαζε αργά
Μέσα στο ακατέργαστο κέλυφος της σιωπής.[...]
`
* Άτιτλη, αδημοσίευτη, ανέκδοτη ποιητική σύνθεση με περιγραφή «Ένα παραλήρημα για τον Έρωτα, την επίγεια Κόλαση».
