`
1. Σαράντης Κωστάκης- Της Νύχτας τα Βελούδα, «Θριάμβος Χρόνου», εκδ. Απόπειρα
Η αλλαγή στο δισκογραφικό σκηνικό των τελευταίων χρόνων δεν μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη και τη δισκογραφική παραγωγή έργων μελοποιημένης ποίησης αλλά και την εν γένει παραγωγή μελοποιήσεων ποιητών. Οι δίσκοι αυτής της περιοχής του τραγουδιού ήταν κυριολεκτικά μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ακόμα και οι μεμονωμένες μελοποιήσεις ποιημάτων ως μέρη μιας δισκογραφικής εργασίας ήταν περισσότερο από ποτέ ελάχιστες. Αυτό ως δισκογραφική καταγραφή και όχι ως σηματοδότηση κάποιας μεγίστης αποχής των συνθετών ή τραγουδιστών από την ποίηση, την οποία στις ζωντανές τους εμφανίσεις συνεχίζουν να υπηρετούν ο καθένας με τις διαβαθμίσεις, τις προτεραιότητες, τις καταβολές και την ιστορία του. Ωστόσο η εφετινή χρονιά, όπως και να έχει, καταγράφηκε ήδη ως η πλέον «φτωχή» στην επίσημη, τουλάχιστον, δισκογραφία τόσο ποσοτικά όσο και από πλευράς νεωτεριστικής διάθεσης και δυναμικής.
Έτσι, ο σημαντικότερος ίσως από άποψη προθέσεων, σκεπτικού και υλικού, δίσκος μελοποιημένης ποίησης ήταν ο δίσκος του Σαράντη Κωστάκη, «Θρίαμβος Χρόνου» επάνω στα ποιήματα του Νίκου Καρούζου. Από τον Ιούνιο του 1984 μέχρι τον Νοέμβριο του 1986, ο Καρούζος έγραψε, στα ξενύχτια του, 20 σύντομα «ποιήματα στη Μαρία», τη μικρή κόρη του ιδιοκτήτη του Dada, στην Μπενάκη, την οποία και δεν γνώρισε ποτέ. Ο συνθέτης και τραγουδιστής του συγκροτήματος «Της Νύχτας τα Βελούδα», Κωστάκης, σύζυγος της Μαρίας που μεγάλωσε, έμαθε την ιστορία, διάβασε τα ποιήματα και βασισμένος κυρίως στο ροκ παρελθόν του, στεριωμένο πάνω στις δεκαετίες του ΄60 και ‘70, μελοποίησε τα τρυφερά ποιήματα του Καρούζου με μια αν μη τι άλλο καθαρότητα συγκίνησης και προθέσεων.
`
2. Μάρθα Μεναχέμ «Αλληλουχία», εκδ. Μετρονόμος
Η τραγουδοποιός Μάρθα Μεναχέμ, οκτώ χρόνια μετά την Μικρή Ελεγεία, παρουσιάζει την “Αλληλουχία”. Ποίηση-στίχοι: Δαυίδ, Τάσος Λειβαδίτης, Κ.Π. Καβάφης, Ναπολέοντας Λαπαθιώτη,ς Μιχάλης Γκανάς, Ηλία Κατσούλης, Λίνα Δημοπούλου, Μαίρη Φασουλάκη και Αγγελική Θερμού,Τα τραγούδια ερμηνεύουν: Mαρία Αναματερού, Θοδωρής Βουτσικάκης, Αλέξανδρος Καψοκαβάδης, Ιφιγένεια Κορολόγου και Μάρθα Μεναχέμ. Με σαφή το διαχωρισμό στίχου-ποίησης η Μεναχέμ δημιουργεί ένα λυρικό ηχητικό περιβάλλον λιγότερο ηχοδυναμικό από την πρώτη δουλειά της, μακριά όμως από μόδες και σύγχρονους ρυθμούς που εξυπηρετούν σκηνικές ανάγκες, αλλά κοντά στο πνεύμα των δίσκων ιδιωτικής ακρόασης και συναισθήματος. Και μόνο το γεγονός ότι αποτελεί μια από τις ελάχιστες μαχόμενες Ελληνίδες συνθέτριες που δημιουργούν πάνω στον ποιητικό στίχο, αυτό την κατατάσσει αυτόματα στις ξεχωριστές παρουσίες του χώρου, συν το γεγονός ότι συνεργάζεται με νέους και πολύ ταλαντούχους ερμηνευτές και όχι με γνωστά περιφερόμενα ονόματα του χώρου.
3. Ηλίας Ανδριόπουλος, «Ο Πρώτος Ύμνος], εκδ. Αργοναύτες-ΑΜΚΕ
Ο συνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος με πολύχρονη και αμετάκλητη πορεία στον ποιητικό και έντεχνο στίχο εμφανίζεται ξανά δισκογραφικά με μια εργασία που συνδέει το δημιουργικό του χθες με το σήμερα. Αντγράφω από το Δελτίο Τύπου: «Ανδρέας Κάλβος: “Αιέν Αιέν Πατρίδα μου τυραννισμένη μες στα κουρέλια μέσα στο φθόνο και δίχως μοίρα”: Είναι ο ΠΡΩΤΟΣ ΥΜΝΟΣ σε μορφή δέησης , όπου μαζί με την ΑΝΑΜΝΗΣΗ του Διονυσίου Σολωμού, έδωσαν την αφορμή ώστε να προκύψει αυτό το cd. Πρόκειται για μία καλλιτεχνική μαρτυρία του συνθέτη, όπου μέσα από δρόμους δημιουργικής ευαισθησίας, καταθέτει την δική του ερμηνεία για τα δεινά και τα φαντάσματα που τυραννούν και πνίγουν, χωρίς έλεος, τα τελευταία χρόνια την πατρίδα μας. Το cd περιέχει ένα απάνθισμα καινούργιων και παλιών τραγουδιών με ποιητικό στίχο. Συμμετέχουν ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος και η χορωδία Ambitus του Λεοντείου Λυκείου Νέας Σμύρνης, που αποτελείται από νεαρά μέλη. Από το παρελθόν η Μαρία Δημητριάδη και ο Κώστας Καράλης μας γνωρίζουν τρια τραγούδια του Ανδριόπουλου, που ανέσυρε από το αρχείο του και ήθελε να τα γνωρίσει στους παλιούς και στους νεότερους φίλους της μουσικής του». Ο δίσκος, λοιπόν, κινείται εν μέρει στο χώρο της λόγιας μουσική και του έντεχνου τραγουδιού, όμως και στις δύο περιπτώσεις συνεκτικός δεσμός είναι η μελωδική φλέβα του συνθέτη και η ενσυναίσθησή του για τη λειτουργία και τη φύση του τραγουδιού σε σχέση με τις ενδοκειμενικές απαιτήσεις και το ρόλο του ως ακρόαμα. Οι ποιητές-στιχουργοί που εμπεριέχονται είναι ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Ελύτης, ο Ελευθερίου, ο Καρατζάς και ο Δασκαλόπουλος.
`
4. Βέρα Βασιλείου Πέτσα, (στίχοι-ποίηση), «Βορεινό παράθυρο», εκδ. Μετρονόμος
Πρόκειται για έκδοση Βιβλίο-CD με συνθέσεις των Λίνου Κόκοτου, Μιχάλη Τερζή, Νεοκλή Νεοφυτίδη και Πάνου Μπούσαλη, με ερηνευτές τους Νένα Βενετσάνου, Παντελή Θαλασσινό, Λιζέτα Καλημέρη, Πάνο Μπούσαλη και Νεοκλή Νεοφυτίδη. Τα τραγούδια ερμηνεύουν η Νένα Βενετσάνου, ο Παντελής Θαλασσινός, η Λιζέτα Καλημέρη, ο Πάνος Μπούσαλης και ο Νεοκλής Νεοφυτίδης. Πολύ-συνθετικό υλικό επάνω στο λόγο μιας δημιουργού, διαμορφωμένο στο χώρο του έντεχνου τραγουδιού όπως αυτό καθορίστηκε κυρίως τη δεκαετία του ‘90. Τραγούδια που δεν κραυγάζουν, αλλά αγωνιούν, που δεν νεωτερίζουν αλλά σέβονται, δημιουργικές επαφές και συμπλεύσεις ανθρώπων οι οποίοι υπερασπίζονται την «ευγενική χειρονομία» της τέχνης και όχι τόσο τη δημιουργική «ανατροπή» της.
`
`
T
5. Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης, «Βουκολικόν».
Ο δίσκος πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης, με στόχο την εξερεύνηση παραδοσιακών ήχων και της ποίησης του Παύλου Βλαστού, με έξι μελοποιημένα ποιήματα από το ομώνυμο έπος. Έξι τραγούδια-έξι μελοποιημένα αποσπάσματα, ιστορίες για βοσκούς και νεράϊδες, καθώς και για τόπους και τοπία της Κρήτης.Τραγουδούν οι συνθέτες Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης καθώς και η Μάρθα Φριντζήλα και ο Απόστολος Κίτσος. Και μόνο για το γεγονός της συγκεκριμένης επιλογής του ποιητή από δυο νεότατους δημιουργούς και η μέχρι τώρα συνειδητή και πεισμωμένη σε μια σταθερή κατεύθυνση πορεία τους είναι βασικοί λόγοι για να σημειώνονται τα δυο αδέλφια στα «υπ’όψιν» καθώς έχουν ακόμα μακρύ δρόμο εμβάθυνσης, πειραματισμού και σκληρής δουλειάς ώστε να ενισχύσουν το πάθος τους για τη μελοποιημένη ποίηση και το ταλέντο τους που από μόνο του δεν επαρκεί.