[author]Του Δημητρίου Μουζάκη[/author]
Με τον κ. Γρηγόρη Βαλλιανάτο συμφωνώ σε σειρά απόψεων πουoίδιος έχει δημοσίως εκφράσει. Θα μπορούσα, ακόμη, να πω ότι ανήκουμε αμφότεροι στο ίδιο ρεύμα πολιτικής σκέψης, αυτό του φιλελευθερισμού. Μία τέτοια συμφωνία αφορά στο Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Με μία, ενδεχομένως, διαφορά: ότι εγώ είμαι (τουλάχιστον προς το παρόν) κατά της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η εκχώρηση ενός τέτοιου δικαιώματος στα ομόφυλα ζευγάρια είναι προς όφελος των παιδιών που τα ομόφυλα ζευγάρια θα υιοθετούσαν: σε κοινωνικο-ψυχολογικό επίπεδο (αναπτυξιακή ψυχολογία, πίεση από το κοινωνικό περιβάλλον) είναι εύκολο κανείς να πραγματοποιήσει ανασταλτικές σκέψεις.
Υπάρχουν και φορές που με τον κ. Βαλλιανάτο διαφωνώ κάθετα. Τον είχα, για παράδειγμα, κάποτε ακούσει να λέει δημοσίως και σε ώρα τηλεοπτικής αιχμής ότι ξεπερνώντας τα μικροαστικά του κατάλοιπα (ας μου συγχωρεθεί το ανακριβές της διατύπωσης, νομίζω ότι το νόημα μεταφέρεται με ακρίβεια) έγινε συνοδός κυριών. Πόρνη, για να μην τα πολυλογούμε. Η όλη αντίληψη ότι στην πορνεία ως επαγγελματική ενασχόληση φθάνουμε με μία απλή απεμπόληση των μικροαστικών ταμπού (και δεν τρέχει κάστανο) δεν μπορεί να αποσπάσει τη συμφωνία μου.
Εγώ έχω πίστη σε άλλα πρότυπα: της παραδοσιακής οικογένειας, της μόρφωσης, του έρωτα με συναίσθημα, της εργασίας με αξιοπρέπεια και της έντιμης εσόδευσης. Στα πρότυπά μου δεν ανήκει η πορνεία. Θεωρώ δε (χωρίς να είμαι, όμως, νομικός) ότι η δημόσια υποστήριξη τέτοιων θέσεων από τηλεοράσεως σε ώρες τηλεοπτικής αιχμής (στις οποίες έχουν πρόσβαση και ανήλικοι) και δη εκ πολιτικών αρχηγών εγείρει, ενδεχομένως, και ζητήματα νομικής φύσης.
Μια άλλη διαφωνία μου είναι αισθητικής φύσης. Ο κ. Βαλλιανάτος, ας πούμε, προσήλθε στα θεωρεία της βουλής κατά την ψήφιση του Συμφώνου και κατόπιν της υπερψήφισης επιδόθηκε σε μπαλαμούτι με έναν εραστή του. Η Βουλή των Ελλήνων, όμως, δεν είναι χώρος για μπαλαμούτι (και μη μου το πάει κανείς στην ιδιαίτερη στιγμή, διότι μπορεί να τον στείλω σε κανέναν γερο-διάολο), όπως η αίθουσα διδασκαλίας στο σχολείο δεν είναι χώρος διασκέδασης ή τα χειρουργεία των νοσοκομείων δεν είναι χώροι οινογευσιγνωσίας.
Αν ήμουν εγώ βουλευτής της Βουλής των Ελλήνων θα είχα υπερψηφίσει το Σύμφωνο και θα φώναζα προς τα θεωρεία: «μαζευτείτε, αδέλφια».