`
ξενώνας
`
(ο κόσμος είναι τόσο μικρός - έχει μόνο δυο επίπεδα
Halina Poswiatowska )
.
πάρε με αγάπη μες στην προσευχή
μέσα στα δυο επίπεδα βάλε με αυτού του κόσμου
στον πόθο μέσα να κατοικηθεί η φωνή
όταν σκαλί σκαλί
γλιστρά αθόρυβα ο ξένος μέσα
στο στόμα μας
και στο δωμάτιο
με την κατακόκκινη πόρτα
κλείσε με αγάπη εκεί
που οι γυναίκες κλείνονται
εκεί που αυτές μιλούν
όταν στροφή στροφή
μαθαίνει ο ξένος πιο καλά
το στόμα μας
και το δωμάτιο
με την κατακόκκινη πόρτα
`
*
στα σκυλιά του κράιζαου
μπουλούκι εσύ παρδαλών μπασταρδόσκυλων: στούμποι
με κολοβές ουρές και μουσούδες χοντρόπετσες δίπλα στο φράχτη
δικός σας είναι ο δρόμος και τα χώματα στης ασφάλτου την άκρη
δικός σας και τη νύχτα ο σκοτεινός αχός που η λαγκαδιά κοιμάται
δική σας είναι κάθε ηχώ: του αέρα το αντιμάμαλο τράνταγμα στων
λόφων τις ράχες το ιεραρχικό γρύλισμα και τα κύματα
των γαβγισμάτων: κυκλώπεια στην αρχή και κατόπιν μεγάλα
στο τέλος ένα τιτίβισμα κλωσόπουλου που ξέρει:
όποιος εδώ δεν υψώνει φωνή και δεν αφρίζει αυτόν τον τρώνε τα σκυλιά
σε στόματα βολίδες χάνεται ο τόπος
καλώντας στ΄άρματα κτλ. χαράζετε τα όρια του κόσμου στην κοιλάδα
τους δρόμους διαφεντεύετε τους ξένους μα και μένα
δικά σας είν΄τα χνάρια μου το θαρρετό περπάτημά μου
δικές σας και οι γάμπες μου… πρόσφατα τρέχοντας μέχρι έξω απ΄το χωριό
`
*
προσθήκη στα σκυλιά του κράιζου
αυτός που θέλει τα ποιήματα να΄ναι σαν τα σκυλιά
αυτά στη μέση του χωριού τριγυρισμένα απ΄τον αντίλαλό τους
απ΄την αναμονή και το σκάψιμο στου φεγγαριού τη χάση
την ανένδοτη περιχάραξη του γλωσσικού πεδίου
αυτός δεν ξέρει εσάς τους φουριόζους φωνακλάδες
εσάς κασσάνδρες στην εκστατική αντάρα της βλαχίας
γιατί εσείς αρμόζετε το λόγο με τη γάμπα
πισώπλατα με αλύπητο δάγκωμα
λες και δεν είν΄το πόδι παρά ένα φύλλο
κι η τάξη των πραγμάτων αναστρέψιμη:
στη μπότα έχω ακόμα τα σημάδια
των δοντιών σας κι απ΄το συρραπτικό τρία κλιπ
έτσι ανταμείβετε τους στίχους που τρέχουν ξωπίσω σας
κι ο κόσμος μάλλον με τον ίδιο τρόπο ακολουθεί την ποίηση - κατά πόδας
`
***********************************************************
H Uljana Wolf (Ουλγιάνα Βολφ) γεννήθηκε το 1979 στο Βερολίνο, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Σπούδασε Γερμανική και Αγγλική φιλολογία. Ποιήματα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και ανθολογίες στην Γερμανία, Πολωνία, Λευκορωσία και Ιρλανδία. Το 2006 της απονεμήθηκε το Βραβείο Peter Huchel για την ποιητική συλλογή «Αγάπη μου, αγόρασα ψωμί». Το 2009 ακολούθησε η συλλογή «Λάθος φίλοι».
`
* Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε δυο ποιήματα ακόμα της Ο. Β. που έχουν δημοσιευθεί παλαιότερα στο Ποιείν: ΕΔΩ`