`
13.
Μετά
από μια καλή ψαριά
πρέπει να νετάρουμε τα δίχτυα
ξεχωρίζοντας το θεμελιώδες από το ενδεχόμενο
μόνο έτσι
η Ομορφιά θα έχει ίσο ζύγι
με την Αλήθεια.
`
*
7. ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ
Το υδάτινο είδωλο
πάτησα κι
εκσφενδονίστηκα
με το νου μου πιάστηκα
απ’ του σύννεφου την άκρια
τεντώθηκα να δω, μα
γλίστρησα
μες στο νερό βυθίστηκα
Τι κρίμα!
με το συννεφάκι
δε γνωρίστηκα
Μα τι ευτυχία!
με αληθινή αστερόσκονη πασπαλίστηκα.
`
*
8. ΚΑΒΟΥΡΑΣ
Μπατάρισε η ψυχή
σαν κάβουρας λοξοδρομεί
ψηλαφιστά εναντιοδρομεί
γυρίστηκε τα έξω μέσα
απ’ των αισθητών τη γοητεία
στων νοητών την πολιτεία
απ’ το εφήμερο γίγνεσθαι
στο καθαρό είναι
Έρχομαι εκ καθαρών καθαρά
στην ενατένιση του όντως όντος
του αναλλοίωτου κι αιώνιου φωτός
στη γνώση της πρώτης αρχής του Παντός.
Έλαμψε ο ήλιος
κι επέστρεψε η ψυχή στον εαυτό της.
`
*
9. ΑΝΘΟΣ ΤΗΣ ΛΕΜΟΝΙΑΣ
Έχετε προσέξει τις ντελικάτες
γραμμές του άνθους της λεμονιάς
Λευκό του αφρού του κύματος
Ώχρα του ηλιοκαμένου στιλπνού μπράτσου
Κροκάτος πυρήνας με πινελιές ξεβαμμένης
άλικης πορφύρας σε δερμάτινη περγαμηνή.
Ποια ιδιοφυΐα καλλιτέχνη
ευωδιάζει πιρουέτες αιθέριας
μπαλαρίνας καθώς το διάφανο
πέπλο της ακολουθεί τη λεπτή
γραμμή του χεριού της στον αέρα
τη στιγμή που ξεπηδά απρόβλεπτα
ο ίμερος στην κοιλιά, στο στήθος
στο κεφάλι
ω θεία Αρμονία!
ω τέλεια Συμμετρία!
ω ολική Ενότητα!
ω απόλυτη Ομορφιά!
–Ναι–
η Αλήθεια δεν είναι τυχαία.
`
*
19. ΑΛΦΑΒΗΤΟ
Είδα στ’ όνειρό μου
Τη θάλασσα και τον ουρανό να κουβεντιάζουν
Να γράφουνε τα κύματα
Μαζί με τ’ από πάνω σύννεφα
Λόγια ακατάληπτα
Γραμμικά χαράγματα
Σε γλώσσα πια λησμονημένη
Θύμιζε αλφάβητο παλιό
Που ερχόταν πριν απ’ τον Καιρό
Και πριν από τον Αιώνα
Τόσο άγνωστο αλλά συνάμα
–δες!– τόσο οικείο.
`
********************************************************
Καλοκαιράκι. Θάλασσα. Ιστιοπλοϊκά. Ήλιος. Αστέρια και φεγγαράδα. Απρόσμενες εικόνες - αλλόκοτοι ψίθυροι πλάι στο κύμα. Ο Ηράκλειτος ψαρεύει ψάρια παρέα με τον Ντώκινς, οι Ιδέες του Πλάτωνα ρεμβάζουν τα αστέρια παρέα με τα Φράκταλς της νεώτερης θεωρίας του Χάους, οι ορφικοί κάνουν βουτιές χέρι με χέρι με τους κβαντικούς φυσικούς και η Ψυχή, άλλοτε κάβουρας, άλλοτε αχινός, τη μια κοχύλι, την άλλη γλάρος λευκός κολυμπά, πετά, βουτά στα κόκκινα νερά του ηλιοβασιλέματος, στις αντιφάσεις τού είναι και του φαίνεσθαι στην αέναη αγωνιώδη προσπάθειά της να ανακαλύψει την Αλήθεια. Ο «Αλίπλοος Ουρανός» είναι το πρώτο της βιβλίο.