`
[author]Του Βασίλη Λαλιώτη [/author]
`
Τελικά το κριτήριο στα κόμματα είναι ο μέσος και προς τα κάτω αγορητής. Κι εκεί η ισότητα στη βλακεία είναι τις πιο πολλές φορές ακριβοδίκαιη. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Γιατί εδώ επεμβαίνει το σύνδρομο της βραχείας λίστας που ξέρουμε και από τα βραβεία λογοτεχνίας. Στο στάδιο πριν την εμφάνιση είναι όλη η βρωμιά του πολιτικού συστήματος. Ο φασισμός πάνω στον οποίο ριζώνει η δημοκρατία μας. Και στον εκπαιδευμένο λαουτζίκο του πελατειακού συστήματος που μυρίζει την ουσία της εξουσίας από χιλιόμετρα. Θυμηθείτε τις παράτες του στρατηγού Τσουκάτου και θα τα θυμηθείτε όλα. Με αυτόν τον ξεχαρβαλωμένο μηχανισμό προώθησης προς εκλογήν θα πάμε και στις ερχόμενες εκλογές.
Με την κομματική συμπάγεια που δημιουργεί ένα μίγμα από κοινωνικά λαμόγια, αναβαθμισμένους άνθρωποι του θεάματος, μωροφιλόδοξους πανεπιστημιακούς και άλλους των θεσμών του δημοσίου, με κύριο χαρακτηριστικό μιαν αμυντική στάση απέναντι στην κινδυνεύουσα οικονομική και ταξική τους θέση. Εύκολα θύματα στο διαπαιδαγωγητικό μηχανισμό της Βουλής που σταθερά διαμορφώνει σε λίγο καιρό μια μονολιθική στάση όπου προεξάρχει το συμφέρον του βουλευτού έναντι όλόκληρης της κοινωνίας. Σε συμπαγή σύμπνοια από όλες τις πλευρές της βεντάλιας των εκλεγμένων.
Γι αυτό και το ποιους εκλέγουμε και η έγνοια για το ποιους να εκλέξουμε είναι συσκοτισμένη.