[author]του Γιώργου Κ. Μύαρη[/author]
Σπεύδω να θυμίσω ότι η ποίηση –αξία που δεν παίζεται ακόμη στα Χρηματιστήρια- μπορεί να δώσει τροφή, σκέψεις, [αλληλ]επιδράσεις ρεύματα και ωκεανούς ελπίδας.
Αχ, για τους νεότερους ίσως δεν έχουν σημασία αυτά ! Ίσως σήμερα να σχολίαζαν τα βιβλία και το περιεχόμενό τους, με βάση και κάποια καμώματα συγγραφέων, ως ΕΥ-ΠΩ-ΛΗΤΑ;;;…
Η Ιστορία διεκδικείται από όλους! Η αδικία από κανέναν! Αδικία δεν κάνουμε! Ιστορία γράφουμε; Θα φανεί!!!
`
Μίλτος Σαχτούρης
Οι γενναίοι
Είναι γενναίοι, όμως κλαίνε
πιστεύουνε σαν τα μικρά παιδιά
φορούν κουρέλια
ακριβά κουστούμια
ζούνε μέσα σε κήπους ή επαύλεις
ή μέσα σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό
άλλοι μέσα σε δρόμους τρόμους τριγυρίζουν
άλλοι σε σύρματα πάνω κρεμασμένοι ανεμίζουν
άλλοι κλεισμένοι μες στις φυλακές
όλοι πασκίζουν ιδρώνουν
χάνουνε, πετυχαίνουν ή
νομίζουν ότι χάνουνε ή
νομίζουν ότι πετυχαίνουν
πάντοτε ο δαίμονας τούς παραστέκει
σηκώνει την κάννη, το τουφέκι του
στο κέντρο της καρδιάς
τούς σημαδεύει.
Ποιητική συλλογή «Εκτοπλάσματα», Κέδρος, 1989