Γηγενής
Μίλησες σ’ ανθρώπους. Δίχως φωνή.
Απολογήθηκες μόνος σου.
Πολιτικά δολοφονημένος.
Κοινωνικά βιασμένος.
Χωμένος σε άσωτες πράξεις
πολιτικών αμαρτημάτων.
Γράφοντας τη πολιτική Ιστορία.
Τι άλλο μένει;
Όταν έπεσε η αυλαία
Σάπιες ελπίδες
Σκηνικά μιας παράστασης
που τέλειωσε
Σήμερα
Στο γεφύρι της κακομοιριάς
εκεί που στενάζουν μάτια αλύτρωτα
Καμπάνες ηχούν
στο ξημέρωμα της νίκης
Ήρθε η ώρα να φύγει
Αλλαγή δε θα ‘ρθει
και το ξέρω καλά
στης λησμονιάς την απελπισία βυθίστηκε
για να δει το παρελθόν στο μέλλον
Ακατάσχετοι πόνοι
σ’ ένα βουβό τοπίο
σκέτη νέκρα
Σκελετωμένες παρουσίες ανύπαρκτες στη δίνη του χρόνου
Αλαλιά με βασανίζει
εκεί π’ ο νους μου ωρύεται γελώντας ειρωνικά
- Η ώρα είναι 5:57
- Μήπως έχετε ώρα;
Ξημερώματα
μια μέρα σα σήμερα …
αιφνίδιος …
έφυγε
όχι λίγο πριν το τέλος
σα φως που σβήνει
Ακολουθίες αδυνάτων
μικρών κι ελαχίστων
Ευτυχώς ακόμη ζω
ενέργειες ενός Οδυσσέα
πολύχρονου ταξιδευτή ερμοπέλαγου
Γέλιο δακρύων ζήλιας
Δεν ήταν δικά μου!
Όλων
Και μετά …
Πάλι εσύ;
Εγώ
Ερωτηματικά μυστήρια
λήθης ανθός
καημός ψυχής
τελευταίος
Πώς είπατε κύριε;
Μέρες του 2015 . . .
Στη παρατεταμένη γραφή
εξαϋλωμένες μορφές
αλύπητων ημερών του σήμερα
μορφές ολόκληρων μισών ανθρώπων
ζώων της φύσης τους
Εξαϋλωμένοι στη δυσοσμία του χθες
όταν χθες λάμπουν οι μορφές τους
στο φως του άπειρου χώρου
στο χρόνο πεπερασμένο σήμερα
που μέλλει να γίνει
Μη μιλάτε στον οδηγό της ασφάλτου
οδηγεί μεσάνυχτα
που μεσάνυχτα γεννιούνται στο σκοτάδι
στο σκότος που έμελλε να στοιχειώσει
την ημέρα που αύριο λαμπρά θα γεννιούνταν
Μυθοπλασία και πλάνη της γλώσσας
που μυαλά και πρόσωπα θα έχει κατακτήσει
ως τα τότε αύριο
μέρες δύσκολες κι αιματηρές
στη δίνη του ποτέ χώρου στο χρόνο πλεούμενου
Καπετάνιοι και πλανεμένοι αρμενίζουν
για να ιδούν
Τι θ’ απογίνουν
οι απόγονοι των προγόνων
Σκιές να μη κοιτιούνται
Επιθυμώντας το κενό
ζητωκραυγάζοντας στο κενό
σωπαίνουν μιλώντας
με φωνή στεντόρεια
ήταν αλήθεια η ώρα
που σταμάτησε ο χρόνος νεκρός
στη φανή του κενού
φωτός σιωπηλά φαινόμενου
ανατέλλοντος
Στην απελπισία του χώρου
τίποτα υπαρκτό
Σκοτεινό το φως
Βουτώντας να κοιτάξω
σκοτώθηκε
Ποιος φταίει;
Βιογραφικό
Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στη Λήμνο. Εδώ και δύο χρόνια έχω τελειώσει το σχολείο και σπουδάζω στο τμήμα φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Με ενδιαφέρουν και με απασχολούν ζητήματα πολιτισμού, εικαστικών, τέχνης, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας ενώ με γοητεύει ιδιαίτερα η επιστήμη της γλωσσολογίας.